Foto: CGTN
“Nuk e dija që im atë mund të këndonte kaq shumë këngë”, -tha Li Fang , një banor i Pekinit, babai 80-vjeçar i të cilit po trajtohet për një goditje në tru. Doktori i tha Li se gjatë trajtimit mjekësor babai i tij ishte i rënë moralisht. Me pëlqimin e Li, mjeku e prezantoi pacientin me Lin Sisi, një terapiste muzikore nga programi i terapisë muzikore në Konservatorin Qendror të Muzikës (CCOM). Pas një seance të vetme, klienti i saj, i cili më parë ishte ndjerë i zymtë për jetën, u gjallërua dhe ishte më bashkëpunues me trajtimin.
“Hapi i parë i muzikoterapisë është njohja e plotë e klientëve dhe krijimi i një marrëdhënieje terapeutike me ta. Pasi marrim informacionin bazë të pacientëve, ne flasim me familjarët e tyre për të ditur më shumë për përvojat e tyre personale. Më pas ne vlerësojmë nevojat dhe aftësitë e tyre në fushën fizike, komunikuese, njohëse, emocionale dhe muzikore, për të hartuar një plan për terapinë muzikore”, -tha Lin.
Gjatë trajtimit mund të aplikohen përvoja të ndryshme muzikore, të tilla si të kënduarit, lëvizja, luajtja e një instrumenti dhe shkrimi i këngëve. Për shembull, nëse një pacient është i irrituar dhe i shqetësuar, terapisti muzikor do ta ftojë atë të luajë një instrument për të shprehur zemërimin e tij, siç është rënia e daulles, tha Lin.
“Ndonjëherë ne inkurajojmë pacientët tanë të shprehin mendimet e tyre përmes shkrimit të këngëve. Muzika mund të jetë një mundësi e mirë për shprehjen e emocioneve dhe gjithashtu një mjet i dobishëm për të parandaluar sjelljet e dëmshme.
Në disa raste, një terapist muzikor do të luajë lloje të ndryshme muzike, më pas do të vëzhgojë reagimin e pacientit dhe do të përpiqet të gjejë se çfarë lloj muzike ose kënge mund të përdorë më mirë me ta”, -theksoi Lin.
Muzika është konsideruar prej kohësh një mënyrë për të përmirësuar kushtet shëndetësore në Kinë. Karakteri tradicion kinez për mjekësinë 藥 (Yao) kombinohet me karakterin sipër “艹” për barërat (Cao) dhe atë poshtë për muzikën 樂 (Yue).
Eksplorimi i përdorimit terapeutik të muzikës daton më shumë se 2000 vjet më parë, siç dokumentohet në tekstin e parë mjekësor të Kinës, “Huangdi Neijing”(The Yellow Emperor's Classic of Medicine), megjithëse terapia muzikore u bë disiplinë formale në Kinë vetëm në vitet 1980. Në vitin 1996, Instituti i parë i Terapisë Muzikore në vend u krijua në Konservatorin Qendror të Muzikës (CCOM). Në vitin pasues, Gao Tian, ish-drejtori i institutit themeloi programin e parë akademik të terapisë muzikore në Kinë. Deri më sot, ka rreth 50 universitete në Kinë që ofrojnë kurse dhe diploma të terapisë muzikore.
“Terapia muzikore është përdorur në shumë qytete në të gjithë Kinën dhe është njohur nga më shumë profesionistë shëndetësorë, pacientë dhe familjet e tyre”, -tha Lin.
Foto:VCG
Terapia muzikore luajti një rol të madh në ndihmën e të mbijetuarve të tërmetit të Sichuan të vitit 2008, i cili i mori jetën afërsisht 70.000 personave. Në qershor 2009, startoi një projekt muzikor terapeutik tremujor, i udhëhequr nga Gao. Gjatë programit, terapistët muzikorë jetonin brenda zonës së zhvendosjes me të mbijetuarit. Gjatë çdo sesioni të terapisë muzikore, ata ndaheshin në grupe të vogla në mënyrë që të ndiheshin të sigurt në marrjen e terapisë muzikore, sipas revistës “Nordic Journal of Music Therapy”.
Muzika mund të shërbejë si terapi plotësuese për çrregullimet patologjike dhe psikologjike. Për shembull, një seancë 30-minutëshe e terapisë muzikore e kombinuar me kujdesin tradicional pas operacionit të shtyllës kurrizore ka treguar se redukton dhembjen. Një funksion tjetër i terapisë muzikore është “sinkronizimi”, që do të thotë përputhje e lëvizjeve të trupit dhe stimujve dëgjimorë duke dëgjuar muzikë. Sipas një studimi nga Michael Thaut, drejtor i Qendrës për Kërkime Biomjekësore në Muzikë në Universitetin Shtetëror të Kolorados, dëgjimi i muzikës me një ritëm të rregullt të përsëritur promovon kontrollin muskulor të lëvizjeve.
Efekti i “sinkronizimit” përdoret shpesh në rehabilitimin e pacientëve me dëmtime neurologjike, si ata me goditje në tru, dëmtim traumatik të trurit dhe Parkinson. Muzika me një ritëm të qëndrueshëm mund t'i ndihmojë ata në stërvitjen e lëvizjes. Për shembull, mund të ndihmojë pacientët me goditje në tru ndërsa përpiqen të zgjasin dhe përkulin bërrylin. “Terapisti i muzikës do të luante dy akorde të ndryshme për të zëvendësuar sugjerimin verbal të “Një-dy, një-dy”, për të dhënë një sugjerim të qëndrueshëm muzikor dhe gradualisht do të shtonte muzikën që është e njohur për pacientin”, -tha Lin për “CGTN”.
Zbatimi tjetër klinik i terapisë muzikore përfshin ndihmën ndaj fëmijëve autikë për të krijuar lidhje me njerëzit përreth tyre, trajtimin e simptomave për shkak të goditjes në tru ose lëndimeve traumatike të trurit, si dhe çrregullimeve neurokognitive si sëmundja e Alzhaimerit.
Ndërsa pacientët me Alzhaimer përjetojnë humbje afatshkurtër të kujtesës, kujtesa e tyre afatgjatë bie me një ritëm më të ngadaltë. Si rezultat, ata mund të kujtojnë qartë këngët e tyre të preferuara nga dekada më parë. Terapistët muzikorë punojnë me klientët e tyre për të rishkruar tekstet e këngëve të njohura, duke vendosur orarin ditor në tekste për t'u kujtuar atyre aktivitetet e tyre të përditshme të jetesës.
