Në periudha krize, teknologjitë digjitale ofrojnë një rrugë shpëtimi që i mban njerëzit, komunitetet dhe bizneset në funksion. Nga pandemia e Covid 19 te konfliktet e dhunshme dhe fatkeqësitë natyrore, të qenit i lidhur na ka lejuar të vazhdojmë të punojmë, të mësojmë dhe të komunikojmë.
Mënyra se si politikëbërësit janë përgjigjur ndaj këtyre emergjencave ka luajtur një rol të madh. Në veçanti, siç tregon dokumenti i ri i Komitetit të Zhvillimit të Grupit të Bankës Botërore, rregullimi i shpejtë ka përshpejtuar digjitalizimin dhe ka nxjerrë në pah inovacionin. Në kontekstin e sotëm global të disa krizave të mbivendosura, kjo duhet të bëhet normë. Infrastruktura e sigurt dhe elastike e internetit është një domosdoshmëri themelore.
VCG
Gjatë pandemisë, ndërsa gjithnjë e më shumë jetët tona u bazuan te interneti, përdorimi i tij u rrit në mbarë botën. Në vitin 2020, 800 milionë njerëz hynë në internet për herë të parë dhe 58 vende me të ardhura të ulëta dhe të mesme përdorën pagesa digjitale për të ofruar lehtësim për Covid 19. Për të menaxhuar atë rritje, qeveritë dhe rregullatorët në më shumë se 80 vende lëvizën me shpejtësi për të ndryshuar rregullat, duke përfshirë ato që rregullojnë shpërndarjen e spektrit të radios - valët elektromagnetike të përdorura për komunikimet me valë. Në Ganë, rregullatorët caktuan spektrin e përkohshëm të radios për rrjetet me kërkesë të lartë dhe të gjithë ofruesve të shërbimeve celulare iu dha leja për të zgjeruar mbulimin.
Kjo rezultoi në shërbim me cilësi më të mirë për më shumë se 30 milionë abonentë celularë, duke u lejuar atyre të punonin, të mësonin në internet dhe të kishin akses në shërbimet thelbësore.
Rregulloret elastike kanë ndihmuar gjithashtu teknologjitë digjitale të ofrojnë mbështetje kritike për njerëzit në situata të brishta dhe konfliktuale. Në Ukrainë, prania e një lidhjeje të fortë interneti përmes lidhjeve satelitore, edhe pse infrastruktura tokësore është nën sulm, i ka mundësuar qeverisë të komunikojë me qytetarët e saj në kohë reale. Në fillim të konfliktit, sulmet kibernetike ishin parashikuar të shkatërronin internetin, por risitë, si lidhjet satelitore, e kanë mbajtur vendin online. Edhe këtu, qeveria ukrainase lëvizi shpejt për të përshtatur rregullat.
Por një “litar shpëtimi digjital” është efektiv vetëm nëse mbrohet nga sulmet kibernetike, diçka që Ukraina e di mirë. Për shumë vite, vendi ka qenë një terren testimi për goditjet në infrastrukturë. Hakerët kryen valë sulmesh që goditën qendrat e shpërndarjes, qendrat e thirrjeve dhe rrjetin elektrik të Ukrainës.
Dhe nuk është vetëm Ukraina. Të gjitha vendet janë të cenueshme ndaj këtyre inkursioneve. Shtetet e Bashkuara ranë viktimë e sulmeve kibernetike vitin e kaluar që rrëzuan tubacionin e saj më të madh të karburantit, duke lënë shumë amerikanë në radhë të gjata për të mbushur serbatorët. Në Afrikë, përdoruesit kenianë të internetit duruan më shumë se 14 milionë incidente në vitin 2020.
Ashtu si sulmet kibernetike, natyra mund të shkaktojë dëme në infrastrukturën e komunikimit që kërkon një reagim të shpejtë. Një shpërthim vullkanik në janar të këtij viti e la vendin ishullor të Tongas në errësirë digjitale. Shpërthimi preu kabllon e vetme të telekomunikacionit nënujor të Tongës, duke e lënë vendin për 38 ditë në izolim nga interneti dhe pjesa më e madhe e botës së jashtme. Kjo krizë ka nxitur diskutime se si të forcohet rrjeti dhe sistemet e reagimit ndaj emergjencave në mënyrë që vendasit mos të jenë sërish në rrezik nga errësira digjitale.
Për të zbutur këto dobësi, lëshimi i digjitalizimit duhet të jetë një prioritet i lartë edhe në periudha qetësie relative.
Teknologjitë potencialisht transformuese, por me zhvillim të shpejtë, kërkojnë që politikëbërësit të promovojnë financimin, rregulloret dhe institucionet që e bëjnë më të lehtë testimin e ideve të reja në jetën reale. Disa vende kanë filluar të përparojnë. Kazakistani po përdor rregullore elastike për të digjitalizuar, decentralizuar dhe dekarbonizuar operacionet e tij jetike të energjisë.
Zhbllokimi i potencialit të digjitalizimit për masat përmes rregullimit të synuar mirë mund të ndihmojë gjithashtu në mbylljen e ndarjes digjitale dhe përmirësimin e mirëqenies. Hulumtimet e fundit kanë treguar se disponueshmëria e aksesit më të lirë në internet rrit punësimin tek familjet me të ardhura të ulëta.
Vende të tilla si Shën Vinsenti, Grenadinet dhe Malajzia ofrojnë plane me kosto të ulët për përdoruesit më të varfër. Qasja digjitale është thelbësore për njerëzit në mbarë botën, veçanërisht banorët e zonave rurale të palidhura, të varfrit, gratë dhe të zhvendosurit. Në Nigeri dhe Tanzani, shkalla e varfërisë ra me shtatë pikë përqindje në zonat me lidhje interneti.
Me botën që po përballet me emergjenca të shumta, politikëbërësit duhet të mobilizojnë lidhjen digjitale për të përmirësuar mirëqenien e përditshme të popullatave më të cenueshme. Për momentin, inovacioni po ecën aq shpejt sa shumë zyrtarë, veçanërisht në vendet në zhvillim, e kanë të vështirë të vazhdojnë dhe të sigurojnë që përfitimet e digjitalizimit të arrijnë te njerëzit që kanë më shumë nevojë për to.
Por nuk duhet të kemi nevojë për një krizë për të përshpejtuar transformimin. Tani është koha për të ndërtuar një “litar shpëtimi digjital”, përpara se të godasë fatkeqësia e radhës.
