Qeveritë e kohës së Zogut
Qeveria e parë e Ahmet Zogut shënohet me 2 dhjetor 1922 deri më 25 shkurt 1924.
Në fund të vitit 1922, pozitat politike të Ahmet Zogut, ishin forcuar dukshëm. Si ministër i Punëve të Brendshme, ai kishte treguar vendosmëri dhe energji në detyrën e tij. Duke patur edhe përkrahjen e grupit të pronarëve të mëdhenj, Ahmet Zogu ishte gati të merrte drejtimin e qeverisë. Por qeveria e tij pati gjithmonë marrëdhënie të acaruara me Hasan Prishtinën dhe përkrahësit e tij. Madje, në zgjedhjet për Kuvendin Kushtetues, pati një atentat ndaj A. Zogut. Në këto kushte të acaruara, Ahmet Zogu tërhiqet nga drejtimi i qeverisë.
Qeveria iu besua Shefqet Verlacit, 30 mars 1924 - 27 maj 1924, por thellimi i krizës politike në vend dhe pamundësia për të qeverisur, e detyrojnë Verlacin të japë dorëheqjen. Pas tij vjen qeveria e kryesuar nga Ilias Vrioni, 27 maj 1924 - 10 qershor 1924. Kjo qeverisje përkon me ngjarjet e kryengritjes së Qershorit 1924. Madje dy prej udhëheqësve të kryengritjes Fan Noli dhe Luigj Gurakuqi, pranuan se nuk ishte thjesht një kryengritje, por një grusht shteti. Me short, u vendos që Fan Noli të zgjidhej Kryeministër. Qeveria e Nolit zgjati gjashtë muaj nga 16 qershori deri më 24 dhjetor 1924.
Kësaj qeverie i mungonte mbështetja e brendshme, për shkak të zhvillimeve të acaruara politike, por i mungonte edhe njohja ndërkombëtare, pasi shtetet e huaja nuk e quajtën kushtetuese. Në 24 dhjetor 1924 qeveria kryengritëse bie.
Sërish një qeveria disa ditëshe, ajo e Iliaz Vrionit që zgjati nga 24 dhjetori 1924 deri më 5 janar 1925. Iliaz Vrioni e mban vetëm pak ditë postin e kryeministrit dhe jep dorëheqjen në fillim të vitit 1925, si pasojë e konflikteve brenda kabinetit. Në skenë rikthehet Ahmet Zogu dhe qeveria e kryesuar prej tij, nga 6 deri në 31 janar 1925.
Në 21 janar 1925, Kuvendi Kushtetues shpall Republikën Shqiptare. Pas shpalljes së Republikës, në 31 janar 1925 Kuvendi Kushtetues zgjedh Ahmet Zogun të parin President (në atë kohë quhej Kryetari i Republikës). Kabineti i parë republikan, i kryesuar nga Ahmet Zogu, 1 shkurt 1925 - 23 shtator 1925
Ndryshimi i formës së regjimit solli krijimin e një kabineti të ri qeveritar. Statusi i ri i shtetit i njihte Kryetarit të Republikës të drejtën për të formuar qeverinë.
Kabineti i dytë republikan, i kryesuar nga Ahmet Zogu shënohet nga 28 shtatori 1925 deri më 10 shkurt 1927. Ndërsa kabineti i tretë, i kryesuar nga Ahmet Zogu ishte ai i 12 shkurtit 1927 deri më 21 tetor 1927.
Kabineti i katërt i kryesuar nga Ahmet Zogu shënohet nga 24 tetor 1927 deri më 10 maj 1928. Për shkak të mosmarrëveshjeve, edhe ky kabinet me Ministër Drejtësie Petro Pogën, jep dorëheqjen. Kabineti i pestë, i kryesuar nga Ahmet Zogu, 11 maj 1928 - 1 shtator 1928, ku Ministër Drejtësie ishte Hiqmet Delvina.
Zhvillimet e mëpasshme sjellin Mbretërinë shqiptare të Ahmet Zogut, 1928- 1939. Në 17 gusht 1928 zhvillohen zgjedhjet për Asamblenë Kushtetuese. Pozitat e Ahmet Zogut fuqizohen. Në këtë mënyrë, ndryshon edhe forma e regjimit në vend. Asambleja Kushtetuese miraton statusin themeltar të mbretërisë shqiptare. Asambleja u kthye në Parlament dhe vendi shpallet mbretëri kushtetuese.
Qeveria e parë mbretërore e kryesuar nga Kostaq Kotta, 5 shtator 1928 - 5 mars 1930. Pas saj vjen qeveria e Pandeli Evangjelit, 6 mars 1930 - 11 prill 1931 dhe mandej qeveria e dytë e Evangjelit, 20 prill 1931 - 7 dhjetor 1932. Qeveria e fundit e Pandeli Evangjelit ishte nga 11 janari 1933 deri më 16 tetor 1935. Pas kësaj Pandeli Evangjeli, kryeministri veteran, i paraqet Mbretit Zog dorëheqjen, i shtyrë edhe nga politikat e ndërmarra nga Mbreti Zog për rigjallërimin dhe dhënin e një impulsi të ri zhvillimeve. Madje kabineti pasardhës, i kryesuar nga Mehdi Frashëri u quajt ndryshe kabineti i të rinjve.
Qeveria e fundit e Kostaq Kottës, 9 nëntor 1936 - 7 prill 1939.Mehdi Frashëri paraqet dorëheqjen si kryeministër, pas situatës së krijuar ku shumë deputetë shprehen të pakënaqur nga politika e brendshme e ndjekur prej tij. Ndërkaq, edhe zhvillimet politike ishin të acaruara dhe në Shqipëri trokiti pushtimi fashist Italian.
