Samiti i G20 shënoi një moment kritik për qeverisjen globale dhe i ofroi Kinës një platformë për të ndarë vizionin e saj të rritjes gjithëpërfshirëse, qeverisjes së barabartë globale dhe bashkëpunimit pragmatik. Propozimet e Presidentit Xi Jinping në Samitin e G20 në Rio de Zhaneiro, të Brazilit, nënvizuan angazhimin e Kinës për të përmirësuar përpjekjet e saj me Jugun Global në mënyrë që të adresojë sfidat urgjente globale.
Theksi i Presidentit Xi mbi Jugun Global nuk ishte thjesht retorikë, por një besim i vërtetë për ta bërë sistemin e qeverisjes globale më të drejtë dhe më përfaqësues. Duke përkrahur Iniciativën për Bashkëpunimin Ndërkombëtar në Shkencën e Hapur dhe duke u zotuar për të rritur importet nga vendet në zhvillim në 8 trilion dollarë deri në vitin 2030, Kina përforcoi rolin e saj si partner i vendeve në zhvillim. Qasja thekson perspektivat më të gjera të Kinës për çështjet globale: nxitja e bashkëpunimit Jug-Jug dhe përforcimi i zërave të ekonomive në zhvillim në skenën globale.
Xi gjithashtu përshkroi tetë veprimet e Kinës për zhvillimin global, të cilat përfshijnë zgjerimin e Iniciativës “Një Brez, një Rrugë”, ruajtjen e sigurisë ushqimore dhe promovimin e bashkëpunimit ndërkombëtar në shkencë dhe teknologji. Kjo përputhet me qëllimet zhvillimore të Jugut Global. Porti Chancay i inauguruar vetëm disa ditë më parë në rajon shërben si një shembull i mirë.
Iniciativa për Zhvillim Global e propozuar nga Kina është e dyta më e rëndësishme nga tetë veprimet për zhvillimin global, të paraprirë vetëm nga Nisma “Një Brez, një Rrugë”.
Për të promovuar tetë veprimet, Kina po shtyn përpara një Qendër Kërkimore Globale të Jugut, e cila do të ndihmojë vendet e Jugut Global për të rritur kapacitetin e tyre shkencor dhe teknologjik. Kina është zotuar gjithashtu të ndajë 20 miliardë dollarë fonde zhvillimi për të ndihmuar vendet në zhvillim të zbusin varfërinë, të ruajnë sigurinë ushqimore dhe të promovojnë ekonominë dixhitale.
Kina ka respektuar premtimin e saj për promovimin e hapjes me standarde të larta dhe hapjen e mëtejshme të ekonomisë së saj ndaj vendeve më pak të zhvilluara (LDC). Ndër tetë veprimet e Kinës është vendimi për t'u dhënë të gjitha vendeve më pak të zhvilluara që kanë marrëdhënie diplomatike me Kinën trajtim me tarifa zero. Mbështetja e Kinës për vendet më pak të zhvilluara tregon përkushtimin e saj ndaj barazisë ekonomike dhe zhvillimit gjithëpërfshirës.
Mbështetja e Kinës për Afrikën është një aspekt tjetër i angazhimit të saj ndaj Jugut Global. Partneriteti Kinë-Afrikë është forcuar gjatë viteve të fundit dhe angazhimet e tij financiare ndaj Afrikës me 360 miliardë juanë (49.7 miliardë dollarë) pasqyrojnë më tej vendosmërinë e Pekinit për të kapërcyer boshllëqet e zhvillimit midis vendeve dhe për të promovuar zhvillimin gjithëpërfshirës.
Foto nga VCG
Përqendrimi i deklaratës së G20 në sigurinë ushqimore dhe reduktimin e varfërisë, gjithashtu, la gjurmët e Kinës. Vendimi i Kinës për t'u bashkuar me Aleancën Globale kundër Urisë dhe Varfërisë, së bashku me udhëheqjen e saj në organizimin e Takimit të parë Ministror të Zhvillimit të G20, tregoi aftësinë e saj për të nxitur bashkëpunim kuptimplotë. Për më tepër, promovimi i investimeve në energjinë e pastër përmes Iniciativës “Një Brez, një Rrugë” dhe iniciativave të qeverisjes dixhitale ripohoi rolin e Kinës si lider në zhvillimin e qëndrueshëm.
Pala kineze përdori gjithashtu samitin për të forcuar marrëdhëniet dypalëshe, duke zhvilluar bisedime të nivelit të lartë me krerët e Mbretërisë së Bashkuar, Australisë, Argjentinës dhe Brazilit. Këto ndërveprime diplomatike treguan gatishmërinë e saj për të lundruar në marrëdhënie komplekse dhe për të ndjekur partneritete reciproke të dobishme, pavarësisht sfidave në rritje.
Ndërsa Samiti i G20 arriti përparim në disa fusha, ai gjithashtu theksoi sfidat serioze globale. Tensionet gjeopolitike, ndryshimet klimatike, pasiguria ushqimore dhe varfëria janë çështje të ngutshme që kërkojnë veprime të koordinuara. Fakti që konfliktet Rusi-Ukrainë dhe Izrael-Palestinë në Euroazi dhe Lindjen e Mesme hodhën një hije mbi samitin, nënvizoi vështirësitë e krijimit të konsensuseve për çështjet e diskutueshme.
Paqartësia e deklaratës së përbashkët mbi konfliktet, ndonëse e nevojshme për të nxitur unitetin, pasqyronte kufijtë e diplomacisë shumëpalëshe. Në mënyrë të ngjashme, shtytjes për reformën e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, edhe pse e mbështetur gjerësisht, i mungon një rrugë e qartë për shkak të interesave të ndryshme kombëtare.
Pabarazia ekonomike globale, gjithashtu, mbetet një shqetësim serioz. Propozimi për të taksuar ultra të pasurit, i mbështetur nga Brazili, për të krijuar një botë më të barabartë fitoi mbështetje, por gjithashtu u përball me rezistencë, veçanërisht nga Argjentina. Reagimi i përzier ndaj propozimit nënvizoi sfidat e zbatimit të politikave transformuese fiskale në një botë të fragmentuar.
Roli i Kinës në trajtimin e këtyre sfidave është thelbësor. Si një fuqi e madhe ekonomike dhe një avokat për vendet në zhvillim, Kina ka kapacitetin për të gjetur zgjidhje gjithëpërfshirëse globale. Për shembull, udhëheqja e Kinës në energjinë e gjelbër dhe promovimi i saj i "Rrugës së Gjelbër të Mëndafshit " mund të ndihmojë në zbutjen e ndryshimeve klimatike, duke nxitur zhvillimin e qëndrueshëm.
Për më tepër, mbështetja e Pekinit për iniciativat e sigurisë ushqimore, e dukshme në vendimin e tij për t'u bashkuar me Aleancën Globale kundër Urisë dhe Varfërisë, e bën atë një partner kritik në reduktimin e urisë dhe varfërisë globale. Investimet në rritje në teknologji dhe kornizat e bashkëpunimit dixhital, veçanërisht ato që synojnë Jugun Global, mund të ndihmojnë në ngushtimin e ndarjes dixhitale globale dhe fuqizimin e komuniteteve të margjinalizuara.
Në frontin gjeopolitik, theksi i Kinës mbi dialogun dhe diplomacinë përputhet me vizionin e saj më të gjerë për një rend botëror shumëpalësh. Duke promovuar zgjidhje paqësore për çështjet globale dhe duke balancuar rivalitetet e fuqive të mëdha, Kina mund të ndihmojë në zbutjen e tensioneve globale dhe ruajtjen e stabilitetit global.
Samiti i G20 ishte një dëshmi e kompleksitetit të qeverisjes globale në një epokë sfidash në rritje. Mes këtyre vështirësive, nismat praktike të Kinës ofrojnë një vizion shprese për botën. Duke i dhënë përparësi nevojave të Jugut Global dhe duke mbrojtur zhvillimin gjithëpërfshirës, Kina ripohoi angazhimin e saj për të ndërtuar një botë më të drejtë dhe më elastike.
Autorë të artikullit Wang Zhengxu, profesor në Shkollën e Marrëdhënieve Publike, Universiteti Zhejiang dhe Meng Jingwen, studiuese në Shkollën e Marrëdhënieve Ndërkombëtare, Universiteti Sun Yat-sen.
