Sulmi i fundit terrorist në Solingen është një kujtesë e fortë se politika e imigracionit e Gjermanisë, ose më mirë mungesa e saj, ka nevojë të madhe për një rishikim. Pavarësisht nga një mori premtimesh nga qeveria, ka pasur pak përparim në adresimin e problemeve të rrënjosura thellë që lidhen me imigracionin, duke e lënë vendin të prekshëm si nga trazirat sociale ashtu edhe nga trazirat politike.
Vendosen lule dhe qirinj në kujtim të viktimave të sulmit me thikë në Solingen, Gjermani, 31 gusht 2024./Xinhua
Fatkeqësisht, kombi nuk mund të ngushëllohet më as me një ekonomi në lulëzim. Në fakt, ekonomia e Gjermanisë, dikur motori i fuqishëm i Evropës, po lëkundet. Gjermania ishte një nga ekonomitë kryesore me performancën më të keqe vitin e kaluar, me PBB-në e saj që u tkurr me 0.3 për qind. Inflacioni mbetet i lartë, duke gërryer fuqinë blerëse të gjermanëve të thjeshtë, papunësia po rritet dhe besimi i konsumatorëve po bie.
Për më tepër, nën koalicionin semaforik të kancelarit gjerman Olaf Scholz, polarizimi në shoqërinë gjermane po arrin nivele të paprecedentë. Debatet mbi emigracionin, ndryshimet klimatike dhe identitetin kombëtar nuk janë më thjesht mosmarrëveshje politike, por janë shndërruar në beteja ekzistenciale. Qendra, dikur një vend konsensusi dhe kompromisi, po gërryhet ndërsa zërat e skajshëm rriten më shumë. Mediat sociale i përforcojnë këto ndarje, duke thelluar mosbesimin dhe armiqësinë midis segmenteve të ndryshme të shoqërisë.
Në këtë sfond, sulmi me thikë në Solingen më 23 gusht nuk është thjesht një tjetër incident tragjik, por një simptomë e dukshme e një problemi më të madh. Sulmuesi, një refugjat sirian 26-vjeçar, kërkesa e të cilit ishte refuzuar, kreu një sulm brutal gjatë një festivali që festonte 650-vjetorin e Solingen.
Tre persona u vranë dhe tetë të tjerë u plagosën. Shteti Islamik mori përgjegjësinë, duke pohuar se sulmuesi ishte një nga “ushtarët” e tyre.
Sulmuesi duhej të dëbohej vitin e kaluar. Megjithatë, për shkak të mungesës së efikasitetit burokratik, kjo nuk ndodhi. Ky dështim është simbol i paralizës më të gjerë brenda sistemit të emigracionit të Gjermanisë. Pavarësisht paralajmërimeve të përsëritura në lidhje me rreziqet e sigurisë të paraqitura nga segmente të caktuara të popullsisë emigrante, qeveria nuk ka qenë në gjendje - ose nuk ka dashur - të ndërmarrë veprime vendimtare. Përgjigja e Scholz ndaj sulmit ka qenë e parashikueshme e vakët, me thirrje për ligje më të rrepta dhe premtime të paqarta për shtrëngimin e kontrolleve të imigracionit.
Megjithatë, këto premtime tingëllojnë të zbrazëta. Realiteti është se sistemi gjerman i imigracionit është i prishur dhe qeverisë i mungon vullneti politik për ta rregulluar atë. Problemi nuk është thjesht i ligjeve joadekuate, por i dështimit sistematik për të zbatuar rregulloret ekzistuese. Në fund të fundit, sulmuesi nuk duhet të kishte qenë kurrë në Gjermani në radhë të parë dhe fakti që ai u lejua të qëndronte është një aktakuzë për paaftësinë e qeverisë.
Kjo paralizë ka implikime të drejtpërdrejta politike që do ta ndajnë më tej Gjermaninë. Shtetet e Turingenit dhe Saksonisë mbajtën zgjedhjet së fundmi. Alternativa e ekstremit të djathtë për Gjermaninë (AfD), një parti tashmë nën mbikëqyrje nga agjencia e brendshme gjermane e inteligjencës për tendencat e saj ekstremiste, po anketohet jashtëzakonisht mirë.
Kancelari gjerman Olaf Scholz flet në një tubim të fushatës për zgjedhjet rajonale të Saksonisë në Chemnitz, Gjermani, 30 gusht 2024/Xinhua
Këto shifra janë të paprecedentë për një parti që dikur ishte në periferi të politikës gjermane dhe janë rezultat i drejtpërdrejtë i dështimit të establishmentit politik për të trajtuar shqetësimet e gjermanëve të thjeshtë. Nëse AfD fiton, do të shënojë një moment vendimtar në historinë e pasluftës së Gjermanisë.
Për herë të parë, një parti e ekstremit të djathtë me një histori ksenofobie dhe lidhje me grupet ekstremiste mund të fitojë kontrollin e qeverive shtetërore gjermane dhe është faji i paaftësisë së establishmentit politik për të dëgjuar popullin e tij – një vakum që AfD është e etur për ta mbushur.
Mesazhi i partisë është i thjeshtë: qeveria aktuale është jo vetëm joefektive, por edhe indiferente ndaj sigurisë dhe mirëqenies së qytetarëve. Retorika e saj mund të jetë përçarëse dhe e rrezikshme, por ajo po rezonon me një numër në rritje gjermanësh që ndihen të lënë pas nga një klasë politike, e cila nuk po ofron gjidhje reale.
Gjermania është padyshim në një udhëkryq dhe liderët e saj duhet të kuptojnë realitetin se mosveprimi i tyre nuk është vetëm një përgjegjësi politike, por një kërcënim i sigurisë kombëtare. Koha e premtimeve boshe ka mbaruar. Ajo që nevojitet tani është një veprim vendimtar për të siguruar kufijtë, për të zbatuar ligjet e imigracionit dhe për të mbrojtur sigurinë dhe mirëqenien e qytetarëve. Çdo gjë më pak është një heqje e përgjegjësisë që Gjermania nuk mund ta përballojë më.
Autor i artikullit Thomas O. Falk, komentator i posaçëm për çështjet aktuale për CGTN, është një analist politik dhe komentator me bazë në Londër. Ai ka një Master të Arteve në marrëdhëniet ndërkombëtare nga Universiteti i Birminghamit dhe është i specializuar në çështjet e SHBA.
