Arti për mua është një formë shumë komplekse komunikimi dhe mendoj që ajo flet shumë për personin për të cilin i krijon ato. Është mënyra sesi ne zgjedhim për të komunikuar me botën dhe për tu lidhur me ta. E përgjithësova me fjalën ne sepse unë kam arritur në rezultatin që gjithësecili prej nesh mund të krijojë art. Të bësh art nuk do të thotë që ne të pikturojmë diç ka krejt perfekte nga natyralja në flet apo të krijuara me materiale të ndryshme. Për mua të krijosh art është një formë komunikimi shumë komplekse, është mënyrë për tu shprehur dhe ndoshta edhe diç ka e rrëmujshme apo e përzier, apo miksimi i ngjyrave në vetvete do të thotë art. Për mua arti ka qenë si një ëndërr. Ka qenë momenti kur mbyll sytë dhe krejt papritur ti vendos që të bësh një udhëtim nëpër botë, të shkosh nëpër vende të cilat ti nuk ke qenë kurrë, të takosh njerëz të rinj, të shikosh ngjyra të reja, të ndjesh emocione, të ndjesh dashuri.

Punime artizanati (Foto CMG)

Unë vij nga një eksperiencë e gjatë në tregun financiar dhe krejt papritur udhëtimi im u ndërpre aty dhe vendosa të merresha me diç ka të cilën nuk e kisha shpjeguar kurrë që do të quhej art dhe sot ajo ka marr përmasa të tilla që unë arrita përpara kamerës dhe po jap këtë intervistë. Zbulimi ka qenë krejt i rastësishëm. Unë vendosa të hapja një faqe online në një periudhë ta caktuar të jetës time kur vendosa të bëhesha menaxhere e përgjithshme e një poste private. Pra ajo që dija të bëja ishte të menaxhoja. Atje pash shërbimin online. U njoha për herë të parë me të. Kuptoja që me të drejtë disa nga konsumatorët ishin shumë të prekur dhe të ofenduar, sepse brenda pakove futeshin gjëra të cilat ata nuk i kishin porositur dhe nga këtu më lindi idea për të hapur një faqe online, që sigurisht nuk ishin këto produkte, por kanë qenë më shumë bizhuteri dhe sidomos punë dore, sespe kam qenë gjithë jetën e apasionuar nga puna e dorës. I porosisja, ato më vinin por ishin të dëmtuara, nuk ishin të bëra në mënyrën perfekte ashtu siç  më pëlqenin mua. Pastaj filloja i editoja, i plotësoja, rregulloja, i zbërtheja dhe aty më lindi idea e artizanatit, pra të pjesës që pse të mos e bëj diç ka vetë dhe jo ta marr dhe fillova të eksperimentoja me materiale të ndryshme por duke punuar nga shtëpia, sepse tashmë vendosa të lija edhe punën tek posta. Duke ndejtur më shumë me veten time, duke dëgjuar mendimet e mia arrita të kisha më shumë kohë të lexoja, të provoja materiale të reja dhe të përktheja mesazhet që më jepte fati. Unë mendoj që fati na jep mesazhe të gjithëve por në momente të caktuara ne jemi shumë të zënë për ta dëgjuar atë. Dhe unë mendova që duke lexuar këto mesazhe dhe ndoshta ishe edhe ç asti im me fat, arrita të përkthej që pse mos të hap diç ka timen dhe krejt papritur më dolën në ekran disa produkte me rruaza të cilat dukeshin tmerrësisht të vështira, nuk kishin nevojë për reklamë, ishin perfekte, në mënyrë milimetrike të barabarta me njëra tjetrën dhe vendosa të merrem me to. Mora rruazat dhe provova me fije që prodhoheshin në Shqipëri por ishte e pamundur sepse për të realizuar këtë lloj produkti duhet të kesh gjilpërën e markës, duhet të kesh rruazat të cilat janë material xhami, duhet të kishe fijen e duhur. Fija ishte shumë specifike sepse në të njëjtën kohë duhet të ishte sa elastike po aq edhe e lidhur sepse materiali duhet të qëndronte i ngjitur me njëri tjetrin. Dhe eksperimente pas emsperimenteve, të cilat mund të kenë qenë investim në kohë po gjithashtu edhe në lekë arrita të nxirrja diç ka të lezetshme të cilën e kam sjellë për ju sot. Ky byzylyk ka qenë ndër punimet e mia të para. Sigurisht rruazat duke qenë në mënyrë milimetrike të barabarta me njëra tjetrën ato nuk të linin të gaboje sepse numërimi në momentin që ti fut diç ka gabim të del figura e ndryshme por me kalimin e kohës unë arrita të zbuloja dhe forma të ndryshme të tyre sepse në sajë të formës, të ngjyrave e të nuancave që këto gurë kanë ti mund të arrish që edhe pse sipërfaqja të jetë e sheshtë të krijosh një pikturim apo një vizion në 3D. Pra është efekti i rruazave që e arrin këtë gjë. Pastaj aftësia që unë përfitova nga eksperienca e gjatë në tregun financiar arrita pak a shumë të kuptoja përse bizneset të dështonin në Shqipëri. Pse kishin probleme financiar, pse fokusi ndonjëherë ishte i gabuar, cili ishte mentaliteti i konsumatorit shqiptarë, cilat ishin të ardhurat e tyre mesatare e kështu me rradhë. Sigurisht që ky rrugëtim nuk ka qenë shumë i lehtë, siç  nuk ishte e lehtë edhe vendimi im për të marr këtë drejtim dhe jo atë që kisha investuar për një periudhë të gjatë por mendoj që ja vlejti sepse stimuli financiar po sidomos ai emocional është shpërblimi më i madh.

Vlera Haxhiraj artizane (Foto CMG)

Mua më frymëzon gjithç ka që më rrethon dhe që më jep energji pozitive. Mua më frymëzon një libër, mund të më frymëzoj një situatë e pakëndshme apo një histori e “shëmtuar”, mund të më frymëzoj një kafshë në rrugë që shikoj, mund të më frymëzoj një film apo dikush që kam njohur. Janë disa situata të cilat më prekin dhe pastaj unë këto i kthej në art. Kam bërë portrete të personazheve të njohur siç  mund të jetë princi i vogël që është shumë i njohur nga të gjithë, është një libër fantastik po ashtu edhe filmi i realizuar më së miri. Dhe ka qenë një personazh që unë as e kisha menduar që do të pëlqehej kaq shumë. Pastaj pa diskutim që nuk mund të lija pas edhe Frida Kahlo, një femër e veshur me figura, me shumë ngjyra, me një stil boho dhe shumë të veç natë, të ç mendur. Pak a shumë si stili që edhe unë kombinohem. Gjithmonë që kur vendosa të vë bizhuteritë ato duhej të ishin më të mëdhaja se vetë veshja ime, duhet të dominonin dhe pastaj mesazhi i jetës që Frida kishte që: Më jepni një dhimbje të madhe që unë të bëj diç ka të bukur dhe mbase mendoj që njeriu në momentet e dëshpërimit më të mëdhaja ndoshta mund të bëjë gjëra të mëdha dhe të bukura.

Vlera Haxhiraj gjatë punës (Foto CMG）

Punimet janë në dy teknika të ndryshme sepse e para është tezgjahu. Tezgjahu është një teknikë që ne e kemi të trashëguar në trojet shqiptare sidomos në zonën e veriut, pra nëna ja lë këtë punim trashëgim të bijës dhe ato janë shumë të zhvilluar tek pjesa e kësaj sidomos në prodhimin e qilimave. Kurse unë këtë tezgjah, dhe pse kjo teknikë është një teknikë orientale, unë u përpoqa ta huazojë, kam shkuar edhe në zonën e veriut, i kam parë me shumë vëmendje dhe me pasion punën që ato bënin dhe mendova pse të mos e huazoj dhe ta bëj diç ka si gjysëm orientale, gjysëm shqiptare, ndërkohë që kjo mund të duket si një pëlhurë e prodhuar nga tezgjahu me fije. Kjo në brendësi të saj ka fije nag të gjitha drejtimet dhe brenda janë rruazat, që janë material xhami. Ato kalojnë një proces galvanizimi në ngjyrosje, për këtë arsye janë tepër cilësore edhe në përdorim dhe nuk ç ngjyrosen me kalimin e kohës duke u larë në pishina, duke u fërkuar në trup apo përdorimet e përditshme të saj. Kurse teknika e dytë që nuk është tezgjahu po që është qëndisja me rruaza. Puna këtu fillon nga dy rruaza të bashkuara dhe pastaj me kalimin e kohës, duke i bashkuar ngjyra të ndryshme arrin të krijosh figurën. Këto janë dy teknikat. Teknika më e vështirë flasim për gjëra standarte është teknika me qëndisje, pasi kërkon më shumë kohë, më shumë përqëndrim dhe kërkon një tendosje të fijes të gjilpërës në momentin që je duke punuar, por kur si të thua bëhe sh profesionist në këtë pjesë, atë gjë nuk e ke më problem, të gjithë më pyesin a ke probleme me sytë, ndërkohë që në momentin që unë mësoj teknikën se si të punoj, ndoshta mund ta bëj këtë proç edurër edhe në një vënd me hije, jo me shumë ndriç im. Kurse pjesa me tezgjah pastaj, sigurisht që është më e thjeshtë, kur flasin për punime standarte, pra jo me shumë elementë, kombinime ngjyrash, kurse kur flasin pastaj për punime të mëdhaja, siç  është edhe kjo që unë kam filluar të bëj, dhe dua që ruazat tanimë ti fus në kombinime edhe në interior, aredimin e brendshëm të shtëpisë, sepse mendoj që shtëpia është vendi ku ne duam që të ndihemi të sigurtë, të kemi ambientin tonë, dhe të kemi të gjitha  gjërat që na përkasin, dhe pikërisht rruazat prandja janë të bukura, këto që punoj, sepse me to mund të bësh një realizim dhe mund të krijosh një kujtim ndosha të një njeriu që nuk jeton më, apo të lules tënde të preferuar, apo të kafshës së preferuar, apo të shënojmë një datë të caktuar, apo një pikturë, apo një panoram që na pëlqen, dhe pikërisht kjo më ka pëlqyer personalizimi tek këto rruaza, që le të themi deri tani, unë dhe e kam zhvilluar dhe e kam promovuar në këtë drejtim.

Punime të artizanes (Foto CMG)

Për të realizuar portretet, mua nuk është se më është dashur ndonjë njohuri e mirëfilltë arti, apo dizajni, sepse nuk e kam bërë. Thjesht kam mar pjesë në disa kurse online të cilat kishin të bënin me punimin e teknikës së rruazave. Ato janë ndosha perfekte dhe në dukje si kur janë të bëra nga një profesionist, sepse është vetë rruaza që nuk ta lejon që ti të gabosh, nëse ti zbaton numërimin e tyre, atëhere figura do dali ashtu siç  duhet. Ky është avantazh, kurse disavantazhi i rruazës është që nëse jemi duke punuar një punim voluminoz, me shumë kombinime, me shumë gjyra dhe në një moment të caktuar në një rresht që ne mund të kemi 30-të apo 50-të rruaza, siç  është ky punimi këtu dhe fusim në mënyrë të gabuar ngjyrën e gabuar, atëhere do shikojmë që për një rruazë e cila është 1.6 mm e vogël, se si do s'postohet e gjitha figura në të djathë apo në të majtë dhe aty pastaj ti, nëse nuk e ke mëndjen dhe vazhdon të punosh, thjeshtë nuk të ngelet gjë tjetër, vetëm se të bësh lojën mos u nxe: ta shqepesh dhe ta filosh të gjithën nga e para deri te momenti ku ke gabuar.

Nëse do të kisha përballë veten time më të re do t'i thoja që të kujdesej për vetëm pak më shumë, të dëgjonte zërin e saj të brendshëm, të dëgjonte impulset të cilat vijnë nga jashtë dhe të kuptonte qe gjërat nuk ndodhin rastësisht. Duhet shumë vullnet dhe shumë respekt për vetën që të arrijmë të jemi një njëri më i mirë, të bëjmë gjyra të cilat na bëjnë të ndihemi më mirë dhe nuk është e gjitha vetëm tek, le të themi të ardhurat, tek përfitimi. Sigurisht që ato na ndihmojnë që ne të jetojmë mirë, por nuk janë esenciale në të qënurit një njeri i lumtur dhe për mua të jesh njeri i lumtur, është gjeja me e rëndësishme.

 Përgatiti Jerida Sakaj