Artistja Gjilberta Lucaj Cohen (Foto personale)
Nju Jorku për Gjilberta Lucaj Cohen është vendi që i ka dhënë mundësinë të krijojë një jetë të pasur artistike. Gjilberta, violonçelistja e talentuar është e angazhuar me performanca solo, muzikë klasike dhome, tango dhe jazz. Ajo ka interpretuar në Meksikë, Kinë, Kore, Europë, Afghanistan dhe thuajse në çdo shtet në SHBA. Ajo ka kompozuar dhe regjistruar muzikë në dy filma, sikundër ka regjistruar muzikë për Beyonce, Alicia Keys dhe Ricky Martin. Gjithashtu ka interpretuar rol kryesor si aktore në një nga filmat që ka kompozuar dhe muzikën. Ajo ka interpretuar disa herë në Carnegie Hall dhe në disa nga sallat më të famshme të botës. Në intervistë për Radio Ejani Gjilberta tregon për jetën e saj artistike, koncertet nëpër botë dhe projektet në vazhdim.
CMG: Si kanë qenë fillimet tuaja me instrumentin e violonçelit?
Gjilberta Lucaj Cohen: Rrugëtmimi im ka filluar që në moshën 4 vjeçare në Shkodër. Nëna ime i ka rënë pianos pak. Unë vij nga një familje muzikantësh, sepse daja im dhe djali i tij janë violinistë në Shqipëri. Kam studiuar në shkollën e mesme “Prenk Jakova”, ku kishte një konkurs pranimi Kam qenë katër vjeç e gjysmë dhe më thanë se isha talent e më pranuan. Kam filluar mësimet e violonçelit në moshën pesë vjeçare, pra ishte gati një vit përpara konkurimit. Kështu që në moshën pesë vjeçare fillova shkollën e muzikës “Prenk Jakova” për violonçel.
CMG: Si e kujtoni fëmijërinë tuaj në qytetin e Shkodrës dhe sa ju mungon vendlindja?
Gjilberta Lucaj Cohen: Më merr malli shumë për vendlindjen. Në koncertet e mia nëpër botë fjalia e parë në prezantim është se jam lindur dhe rritur në Shqipëri. Kam patur një emocion shumë të madh kur kujtoj Shqipërinë, sepse në vitet 90-93 ishte diçka shumë e bukur, ngaqë fëmijëria jonë ishte shumë e thjeshtë dhe e bukur. Njerëzit ishin shumë të ngrohtë, njihje gjithkënd dhe ishte një ndjenjë e bukur, diçka që nuk e kam parë këtu në SHBA. Kam shumë mall për Shkodrën, për fëmijërinë time sepse aty filloi dhe jeta ime artistike. Jam shumë mirënjohëse për mësueset e muzikës së shkollës tonë, që më kanë dhënë një edukim shumë të mirë dhe shumë të fortë.
CMG: Kur ka qenë dalja juaj e parë në skenë si violonçeliste?
Gjilberta Lucaj Cohen: Në shkollën tonë ne duhet të jepnim saxho për çdo muaj, ku jepnim koncerte të vogla që në klasën e parë, por koncerti i parë ka qenë kur kam shkuar në Vatikan e ftuar në moshën 13 vjeçare dhe i kam rënë violonçelit për Papa Gjon Palin II. Ajo ka qenë ngjarje e madhe dhe shumë emocioniese. Ka qenë hera e parë që kam parë që vlerësohet muzika klasike dhe aty kam marrë frymëzim që të vazhdoja violonçelin për gjithë jetën.
Gjilberta duke i rene violoncelit me veshje tradicionale shqiptare (Foto personale)
CMG: Kur keni shkuar në SHBA dhe si ishte integrimi me jetën personale dhe atë artistike atje?
Gjilberta Lucaj Cohen: Në SHBA kam shkuar në moshën 15-16 vjeçare dhe integrimi me jetën amerikane ishte gjëja më e vështirë në botë për arsye se nuk flet gjuhën. Unë edhe pse kisha filluar të mësoja anglishten në moshën 13 vjeçare, anglishtja është shumë e ndryshme me mësimet që merrnim atëhere në Shqipëri nga një mësuese private. Gjithashtu ishte një konkurim i madh botëror dhe pse isha vetëm 16 vjeçe, por ishte shumë e vështirë sepse gjithë bota i dërgon fëmijët këtu që të konkurojnë në botën e muzikës klasike. Është shumë e vështirë, por nëse ti ke piksynim dhe nuk ndalesh atëhere mund të arrish gjithçka, vetëm se duhet punë shumë e madhe. Pra ka qenë e vështirë të integrohem sepse unë isha mësuar me shoqërinë dhe familjen time në Shqipëri.
Këtu erdha vetëm dhe pas disa muajsh erdhi babai im, që të mos më linin vetëm. Gjithë kjo sakrificë për mua që të vazhdoja muzikën dhe dëshira ime për të luajtur violonçel. Prindërit e mi kanë sakrifikuar për mua, sepse ata ishin shumë mirë në Shqipëri, por e ndaluan jetën e tyre për të më dhënë mua dëshirën dhe ëndrrën time që të vazhdoja violonçelin.
CMG: Keni regjistruar muzikë për emra të njohur të muzikës botërore si Beyonce, Alicia Keys dhe Ricky Martin. Çfarë mund të na tregoni për këtë eksperiencë të veçantë tuajën?
Gjilberta Lucaj Cohen: Të tre këta artistë janë shumë të većantë, por kur kam ardhur në SHBA kam studiuar 8-9 orë në ditë dhe kujtoja se studioja më shumë nga gjithëkush tjetër këtu. Kur jam ftuar të jap një koncert me Beyonce të them të drejtën jam mahnitur sepse në jetën time nuk kisha parë një njeri që punonte aq shumë. Filluam në orën 7 të mbrëmjes ku bëmë 4-5 orë prova sepse unë do t’i bija violonçelit në tre këngë të saj dhe për tre këngë që ishin 10 minuta ne bëmë 4 orë e gjysmë prova.
Ndërsa Alicia Keys ishte shumë e thjeshtë dhe kam punuar vetëm njëherë me të, por jemi takuar disa herë. Ajo është shumë e thjeshtë dhe mike shumë e mirë. Kurse për Ricky Martin kam patur një simpati qëkur isha e vogël. Ai është shumë intensiv dhe një artist i veçantë.
CMG: Gjithashtu keni marrë pjesë me koncerte në shumë vende të botës, ke qenë dhe në Kinë. Si ishte eksperienca artistike në Kinë?
Gjilberta Lucaj Cohen: Unë kam dhënë koncerte në 14 qytete të Kinës dhe ka qenë një eksperiencë kaq e mrekullueshme, ku publiku e vlerësonte muzikën klasike kaq shumë. Kur ishim në Pekin dhe do të luaja në violonçel solo me një orkestër nga Nju Jorku, pasi mbaruam provat ikëm të shëtisnim në Pekin. Kur dola nga salla pashë një djalë të ri, i cili ishte student dhe po priste jashtë. Ndërkohë që kur u kthyem pas 6 orësh ai djali ishte prapë tek dera e sallës. Unë e pyeta se a kishte pritur gjithë këtë kohë aty dhe ai mu përgjigj se po. Ai më tha se po priste koncertin e një violoncelisteje, sepse dhe ai i binte violonçelit dhe kishte shumë dëshirë që të dëgjonte koncertin. Ai nuk e dinte se isha unë violonçelistja. Studenti kinez kishte pritur 6 orë për koncertin sepse ëndrra e tij ishte muzika klasike dhe violonçeli.
Më tha se duke qenë student nuk mund ta blinte biletën, por disa minuta para koncertit jepeshin 14 bileta falas. Mua më preku shumë në zemër sepse nuk kisha parë që një djalë i ri të priste mbi 6 orë për një koncert timin. Kështu që e mora brenda dhe u ul në vendet e para që të më shihte mirë. Në të gjithë Kinën një respekt i madh. Në SHBA muzika klasike është shumë e vlerësuar, por vlerësimi që bëhet në vendet aziatike, sidomos në Kinë është shumë i madh, të trajtojnë sikur je njeriu më i famshëm në botë.
Është kënaqësi të luash muzikë në Kinë. Gjithashtu dhe ushqimet janë shumë të ndryshme dhe shumë të mira në krahasim me kuzhinën kineze në Nju Jork, është shumë më e mirë në Kinë. Njerëzit janë shumë mikpritës, sallat e koncerteve mbushen plot. Salla më e vogël e tyre kishte 4000-5000 njerëz dhe asnjë karrige bosh. Kina më ka lënë një përshtypje kaq të madhe si vend dhe si njerëz.
Gjilberta duke i rene violoncelit (Foto personale)
Gjilberta Lucaj gjate nje koncerti (Foto personale)
CMG: Si e shihni veten si muzikante në vitet e ardhshme?
Gjilberta Lucaj Cohen: Unë kam disa projekte me dy kompozitorë me famë këtu në SHBA, njëri që ka fituar çmime Grammy është duke më kompozuar një koncert për violonçel dhe orkestër në emrin e Shqipërisë. Me tingujt e Shqipërisë unë jam duke mbledhur disa nga këngët e vjetra popullore shqiptare, këngët labe, ato shkodrane dhe trevat e tjera të Shqipërisë. Ne po punojmë bashkë dhe ai do t’i përpunojë në një koncert violonçeli, që do jepet në Holliwood Orchestra në Los Ageles, të Kalifornisë dhe më vonë do ta sjellim dhe në Nju Jork. Gjithashtu këtë tetor do të luaj përsëri në Carnegie Hall, që është vendi më i preferuar për muzikantët në gjithë botën. Jam duke punuar dhe në disa filma të tjerë, jo aq shumë si kompozitore, por si instrumentiste.
CMG: Keni në planet tuaja së afërmi ndonjë koncert në Shqipëri?
Gjilberta Lucaj Cohen: Fillova të bëja disa plane për në Shqipëri, por karriera ime është shumë e ngjeshur nëpër botë. Nuk kam patur mundësi deri tani të vij, por kam shumë dëshirë të vij kur të bëhet ky koncerti i madh me tema shqiptare.
CMG: Një përshëndetje për dëgjuesit tanë dhe miqtë tuaj.
Gjilberta Lucaj Cohen: Shumë faleminderit ty dhe Radio Ejani. Shpresoj që gjithë dëgjuesit të kenë një javë të mrekullueshme dhe të mundohen t’u japin fëmijëve të tyre mësime me muzikë klasike, sepse është diçka kaq e madhe që mund të ndryshojë jetën e fëmijëve.
Intervistoi: Gazmend Agaj
