Ajo që ndodh në kontinentin evropian mbart pasoja globale. Pavarësisht kritikave të globalizimit, ne jetojmë në një botë të ndërlidhjes ku ngjarjet në një rajon dallgëzohen nëpër të tjerat. Nga 6 deri më 9 qershor, qytetarët e BE-së u thirrën për të votuar për 720 anëtarë të Parlamentit të ardhshëm Evropian. Zgjedhja e presidentit të ri të Komisionit Evropian do të bëhet në vjeshtë, e përcaktuar nga parlamenti i sapozgjedhur.

foto: VCG

Modelet e fundit të votimit të anëtarëve të BE-së zbulojnë një rritje të vazhdueshme të mbështetjes së partisë së ekstremit të djathtë, që tregon një prirje më të gjerë. Megjithatë, është thelbësore të theksohet se këto parti nuk avokojnë më për shpërbërjen e BE-së ose "dalje" të tjera. Përkundrazi, ata kërkojnë një rikalibrim midis sovraniteteve mbikombëtare dhe kombëtare. Kështu, vota e BE-së nuk sinjalizon një ndjenjë anti-evropiane, por një kërkesë për një peizazh të ripërcaktuar evropian.

Situata në Itali është emblematike. Giorgia Meloni, që shërben si kryeministre e Italisë që nga tetori i vitit 2022, ka kaluar nga përdorimi i një retorikë anti-evropiane në një qëndrim shumë më pajtues. Rrjedhimisht, ajo tani mban një pozicion të rëndësishëm që i mundëson asaj të luajë një rol vendimtar në zgjedhjet e ardhshme të Komisionit të ri të BE-së në vjeshtë.

foto: VCG

Disa analistë kanë vënë në dukje me vend se Giorgia Meloni tani është shfaqur si një forcë qendrore në Evropë, një forcë që jo vetëm do të ushtrojë ndikim në parlament, por edhe në Komisionin e ardhshëm të BE-së. Partia e saj, Fratelli d'Italia, siguroi fitoren në zgjedhjet evropiane në vendin e saj, duke i dhënë asaj jo vetëm legjitimitet në Romë, por edhe ndikim të rëndësishëm për idetë e saj në Bruksel. Kjo situatë mund të konfirmojë një parim më të gjerë: Italia shpesh shërben si skena ku idetë ose fenomenet e reja dalin në dritë përpara se të miratohen nga të tjerët. Figura si Berlusconi, për shembull, parashikuan populizmin spektakolar të mishëruar më vonë nga Trump.

foto: VCG

Me interes të veçantë është Franca, ku partia e Emmanuel Macron pësoi një disfatë historike duke e shtyrë atë të thërriste zgjedhjet parlamentare. Perspektiva e një kryeministri të ekstremit të djathtë më 7 korrik duket se do të sjellë pasiguri afatshkurtra që dobësojnë jo vetëm Francën, por edhe BE-në në tërësi. Ka shumë arsye për humbjen e Macron, por vetëm koha do të zbulojë nëse deklarata e tij e fundit, duke deklaruar se ai nuk do të përjashtonte dërgimin e trupave franceze në Ukrainë, ndikoi në vendimin e popullsisë franceze. Pasiguria që rrethon të ardhmen afatshkurtër të Evropës Perëndimore do të vërehet padyshim nga afër në kryeqytetet e tjera të mëdha. Duke parë drejt një perspektive strategjike afatgjatë, ai thekson domosdoshmërinë për shfaqjen e një lidershipi të ri evropian të aftë për të lundruar në kompleksitetet e natyrshme në një kontinent të lashtë që përfshin kombe të ndryshme.

Kjo udhëheqje duhet jo vetëm të përpiqet të ruajë paqen midis këtyre kombeve, por edhe të sigurojë rëndësinë e rajonit në një botë të dominuar nga fuqitë globale.

Përtej Evropës, rajone të tjera globale duhet të njohin rëndësinë kritike të suksesit të BE-së, kryesisht sepse integrimi evropian është në thelb një projekt për paqen.

Për më tepër, BE-ja shërben si një bastion i multilateralizmit, i cili është i domosdoshëm për të ushqyer harmoninë dhe prosperitetin global. Në botën e sotme, ku sfidat janë gjithnjë e më globale në natyrë, ekziston një nevojë urgjente që kampionët të mbrojnë me forcë parimet e multilateralizmit.

Autor i artikullit  David Gosset, një komentator i posaçëm për çështjet aktuale për CGTN është themeluesi i Iniciativës Globale Kinë-Evropë-Amerikë.