Foto nga ChinaDaily
Çdo ditë, ne konsumojmë ushqim, por këto vakte thjesht na mbushin barkun apo na japin vërtet vlera ushqyese? Gastronomi i njohur francez Nicolas Kenedi na shtyn të mendojmë për këtë pyetje.
Gjatë një vizite në Pekin kohët e fundit, Nicolas ndau filozofinë e tij mbi ushqimin me “China Daily”. “Ushqimi i mirë është ai që ju jep vlera ushqyese për trupin. Shumë gjëra mund t'ju ngopin, por nuk ju ushqejnë. Ju e ngopni veten me gjëra të pashëndetshme, duke mos marrë vlera ushqyese. Ushqimi i keq krijon çekuilibër në trup dhe rezulton në sëmundje të tilla si obeziteti, diabeti, etj.”,- tha ai.
Nicolas u bëri thirrje njerëzve që të lënë telefonat e tyre dhe të kujdesen më shumë për trupin e tyre, duke përgatitur vetë vakte ushqyese në vend që të mbështeten në opsionet e pashëndetshme që lexojnë.
“Për të jetuar një jetë të mirë, duhet të kujdeseni për bukurinë dhe shëndetin tuaj, të shkoni në palestër dhe të qëndroni në formë. Përdor 20 për qind të kohës që kalon me telefonin dhe do të gjesh kohë për të gatuar”,- thekson ai.
Si anëtar i bordit të Akademisë Ndërkombëtare të Gastronomisë, Nicolas është i përkushtuar për të mbrojtur konceptin e ushqyerjes së shëndetshme, që përfshin reduktimin e marrjes së sheqerit, ngrënien në sasi të pakta, sidomos më pak proteina shtazore, si dhe zgjedhjen minimale të ushqimeve të përpunuara.
Këto parime pasqyrohen në 10 propozimet e paraqitura nga akademia në 40-vjetorin e krijimit të saj në nëntor të vitit të kaluar. Manifesti pohon se “Gastronomia ka të bëjë me të ngrënit, ruajtjen e shëndetit, të kuptuarit e asaj që po hani dhe argëtimit në një mjedis miqësor”.
Propozimet përfshijnë gjithashtu respektimin ekologjik të tokës, mbrojtjen e biodiversitetit të saj, ruajtjen e kuzhinës lokale dhe zhvillimin e një programi arsimor gjithëpërfshirës.
Në përpjekje për të rritur ndërgjegjësimin për ushqimin e shëndetshëm, Nicolas po punon me një libër i cili do të botohet vitin e ardhshëm. Ai do të mbulojë tema tërheqëse, si p.sh. si i shijoni gjërat me njerëzit, si pini si francezët dhe si të gatuash thjesht dhe shpejt.
Foto nga ChinaDaily
Megjithatë, ushqimi është i lidhur thelbësisht me diplomacinë. Siç thotë dhe Nicolas: “Nuk ka gastronomi pa diplomaci. Gastronomia është arma numër një diplomatike”.
Duke njohur rëndësinë e banketeve madhështore historike, Nicolas nisi një projekt ambicioz me mikun e tij Jean-Maurice Sacré, një koleksionist menuje, për të botuar libra që zbulojnë historinë e Francës përmes gastronomisë dhe menuve të saj. Deri më sot, janë botuar tre vëllime, përkatësisht “Legend Menus”, “De Gaulle At Table” dhe “Versailles: The Gastronomic Revolution”.
Këta libra të përpunuar me përpikëri shfaqin më shumë se 4000 menu, me disa veçanti si një menu e shërbyer nga Luigji XIV gjatë udhëtimit të tij nga Oborri në Chambord në vitin 1684.
Ato përfshijnë gjithashtu dokumente të çmuara të shkruara me dorë, gdhendje dhe fotografi që përfshijnë historinë e kuzhinës franceze nga shekulli i 17-të deri në ditët e sotme. Koleksioni ka të paktën 50 menu apo imazhe unike që janë të pashembullta në mbarë botën. Botuar nga “Editions Dilecta”, këto vëllime ekskluzive janë të kufizuara në jo më shumë se 400 kopje për botim.
Historia e kuzhinës pasqyron historinë politike dhe Nicolas synon të zgjerojë aksesin në këto burime të paçmueshme përmes projektit të tij të librit, duke pohuar se “Librat historikë përcaktojnë qëndrimin e njerëzve për më të mirën e së ardhmes”. Duke u mbështetur nga këto materiale arkivore, Nicolas është angazhuar me evente të rëndësishme gatimi, si kremtimi i 125-vjetorit të Institutit Francez “Alliance Francaise” në Nju Jork dhe darka legjendare në Bashkinë e Parisit për 40-vjetorin e Akademisë. Për të, ajo që e bën një darkë të suksesshme është një vakt kuptimplotë.
Gjatë planifikimit të darkës, ai rishikoi menutë historike, si ajo e shërbyer në Pallatin e Versajës në vitin 1961 nga presidenti francez Charles de Gaulle për homologun amerikan John F. Kennedy dhe rikrijoi pjatat.
“Nuk mund të festosh pa parë të kaluarën me një vizion të madh të së ardhmes”,- tha Nicolas, duke theksuar rolin e rekreacionit të menusë historike në projektin e tij të librit.
Ndërsa ky vit shënon 60-vjetorin e marrëdhënieve diplomatike midis Kinës dhe Francës, aktivitete të shumta shkëmbimi kulturor janë në horizont. Duke vepruar si një urë kulinarie midis dy kombeve, Nicolas ofron njohuri për dallimet midis kuzhinës kineze dhe franceze.
Ai thekson se Kina ka qenë pioniere e teknikave të shumta të kuzhinës, ndërsa Franca ka qenë e rëndësishme në zhvillimin e restoranteve siç i njohim sot.
Për më tepër, ai vë në dukje se kuzhina kineze tenton të përdorë një gamë më të gjerë erëzash dhe të përziejë shije të ndryshme, ndërsa tradita e kuzhinës franceze thekson kombinimin e jo më shumë se tre shijeve. Pavarësisht këtyre dallimeve, të dy vendet kanë trashëgimi të pasur gastronomike dhe ndajnë një kërkim të përbashkët për përbërësit më të mirë.
Ai gjithashtu vuri re në Kinë një strukturë pjatash të njëpasnjëshme, duke filluar me një sallatë të lehtë, të ndjekur nga pjatat kryesore dhe duke përfunduar me supë, të cilën ai e sheh si më të favorshme për tretjen dhe fitnesin në krahasim me traditën franceze, që përfshin djathin dhe ëmbëlsirat.
