Vallëzimi i luanit është një traditë e dashur, e rrënjosur thellë në provincën Guangdong të Kinës Jugore dhe midis komuniteteve kineze në vendet e Azisë Juglindore. Historikisht, kjo formë arti praktikohej ekskluzivisht nga burrat.
Megjithatë, një ekip unik, i përbërë tërësisht nga vajza adoleshente, dallon midis të gjitha grupeve të djemve. Është ekipi i grave të Nanxing Hexingtang nga qyteti i Renhe në Guangzhou.
Zhang Zheliang, 26 vjeç, trajneri i ekipit, vuri në dukje se pothuajse çdo fshat në Guangzhou krenohet me ekipin e tij të kërcimit të luanit. Megjithatë, që nga viti 2018, Hexingtang kishte vetëm pjesëmarrës meshkuj.
“Në atë kohë, ne vumë re një rënie të numrit të të rinjve që praktikonin kërcimin e luanit, kështu që pranuam disa vajza të reja”,- kujton Zhang. "Por udhëtimi nuk ishte aspak i qetë për vajzat".
I parë si një akt kundërshtimi ndaj traditës, disa fshatarë i shanin vajzat.
Zhang kujton ende një incident kur ata u punësuan për të performuar për një familje në ditën e parë të Vitit të Ri Kinez. Kur familja e kuptoi se ishin vajzat ato që do të performonin, shpërthyen me inat dhe i përzunë.
Duke u ndjerë të dëshpëruar, Zhang dhe mësuesi i tij, Yu Weizhao, vendosën të themelojnë zyrtarisht një ekip femrash për të legjitimuar kërcimin e luanit mes tyre. Ata bënë me porosi flamuj dhe banderola me mbishkrimin "ekipi i grave", punuan koka luani rozë dhe vjollcë, të cilat rrallë shihen në vallëzimin e meshkujve, madje modeluan një kokë luani që i ngjan imazhit të gjenerales Mu Guiying, një figurë e famshme.
"Megjithëse rekrutuam më shumë vajza dhe i stërvitëm me rigorozitet, kishim ende pak shfaqje të rezervuara, kështu që vendosëm të merrnim pjesë fillimisht në gara. Shpresuam që pasi vajzat të fitonin çmime dhe të provonin veten, ato mund të pranoheshin nga më shumë njerëz",- shpjegoi Zhang.
foto: ChinaDaily
Përparimi i tyre erdhi në vitin 2021, kur vajzat triumfuan ndaj ekipeve të tëra meshkujsh dhe fituan çmimin e parë në një konkurs në distriktin Baiyun të Guangzhou. Një vit më pas, në Lojërat e 16-ta Provinciale të Guangdong, vajzat fituan edhe një herë çmimin kryesor në grupin e të rinjve që përfaqësonte Guangzhou. Që atëherë, ato kanë vazhduar të fitojnë çmime. Ekipi tani krenohet me mbi 20 vajza nga disa fshatra, nga mosha 7 deri në 19 vjeç, me trofetë dhe medaljet e tyre që zbukurojnë një dollap të madh.
Në konkursin e fundit të Malit Maofeng pak përpara Festës së Pranverës në Guangzhou, ekipi realizoi një performancë që shfaqi luanin duke kërcyer mbi stola, duke ngjitur shkallët e ngritura si male, duke u penguar, pastaj duke u ngritur prapë. "Kjo performancë pasqyron rrugëtimin e rritjes së vetë këtyre vajzave ndërsa ato përballen me sfida të shumta",- tha Zhang.
Li Jiawen, 17 vjeç, portretizoi kokën e luanit në këtë performancë. Asaj iu desh të ngjitej në lartësi të paktën 1.7 metra duke përcjellë me mjeshtëri shprehjet e pasura të fytyrës së luanit. Pas performancës pothuajse perfekte të Li-së qëndron përkushtimi dhe puna e saj e palodhur.
Pavarësisht nga detyrat e vështira të shkollës, ajo ndoqi seancat stërvitore të ekipit të kërcimit të luanëve çdo të premte dhe të shtunë nga ora 19:30 deri në 22:00. Sapo mbaruan provimet përfundimtare të shkollës së mesme, ajo ishte e para që u kthye në ekip për t'u fokusuar në përgatitjen e garës. Li tregoi se ajo gjeti frymëzim në filmin e animuar kinez të vitit 2021, “Unë jam ai që jam”, që përshkruan një grup djemsh të rinj që kapërcejnë pengesa të ndryshme për të konkurruar në kampionatin e Guangzhou. Ajo pa kufizimet e saj kur e krahasonte veten me djemtë, pasi shumica e rutinave të saj përfshinin kërcime në dysheme. Li u prek veçanërisht nga një personazh i quajtur Ajuan në film, një vajzë e talentuar e detyruar të braktisë kërcimin e luanit sepse nuk donte familja e saj. "Unë mund të lidhem me të. Thjesht jam më me fat që jam në gjendje të ndjek kërcimin e luanëve si një karrierë të përjetshme",- tha ajo.
E certifikuar tashmë si trajnere e kërcimit të luanëve, Li jo vetëm që fokusohet në stërvitjen e saj, por gjithashtu ndihmon në trajnimin e fëmijëve më të vegjël. Ajo planifikon të aplikojë për një certifikatë gjyqtari të kërcimit të luanit në të ardhmen kur të fitojë më shumë përvojë.
“Praktikimi i kërcimit të luanit më ka ndryshuar shumë”, - tha ajo. "Jeta ime është bërë më përmbushëse dhe ka më shumë qëllim. Më ka mësuar gjithashtu vlerën e unitetit dhe punës në grup".
Në të vërtetë, kërcimi i luanit kërkon bashkëpunim të pandërprerë midis anëtarëve të ekipit. Një vallëzim tipik solo luani përbëhet nga tetë interpretues: koka e luanit, bishti i luanit, një baterist, një lojtar gongu dhe katër lojtarë cimbali.
Zhong Ziying, 15 vjeç, është një nga bateristet më të mira në ekipin e grave të Nanxing Hexingtang. Ndërsa vajzat stërviten së bashku dhe mësojnë të gjitha bazat, talenti i Zhong shkëlqen shumë kur bëhet fjalë për bateri.
Shfaqjet dhe garat e vallëzimit të luanit kërkojnë njohjen e thellë të një bateristi me lëvizjet e luanit dhe aftësinë për të reaguar ndaj rrethanave të paparashikuara.
Zhong duhet të bëjë ndryshime fleksibël dhe të larmishme në daulle sipas çdo qëndrimi të luanit, të tilla si përkulja dhe përshëndetja.
"Ushtrimi i daulleve vërtet teston durimin e dikujt. Kur bëj gabime në mënyrë të përsëritur, shpesh zhgënjehem, por dua të vazhdoj të stërvitem dhe të mësoj. Sa më shumë mësoj, aq më interesant bëhet, duke më shtyrë të mësoj edhe më shumë. Tani kërcimi është bërë pjesë e pazëvendësueshme e jetës sime”, - tha Zhong.
“Vallëzimi i luanit nuk është i lehtë, veçanërisht për vajzat, pasi kërkon forcë të konsiderueshme dhe mjeshtëri të lëvizjeve të arteve marciale”,- tha Zhang, trajneri. “Megjithatë, vajzat kanë avantazhe unike dhe mund të kultivojnë një stil të veçantë”.
Sipas tij, vajzat zakonisht kanë një kuptim të mprehtë të muzikës, duke performuar në mënyrë të përsosur si në rolet e luanit, ashtu edhe në rolet e instrumentit. Për më tepër, fleksibiliteti i tyre fizik superior i lejon të kryejnë manovra.
Më e rëndësishmja, ndjeshmëria u mundëson atyre të kapin shprehjet dhe sjelljet delikate të luanëve. Për shembull, ato mund të portretizojnë gjallërisht një gamë të gjerë të emocioneve dhe veprimeve të luanëve, nga gëzimi dhe zemërimi te shëtitja, vëzhgimi, rregullimi, loja me ujin dhe madje edhe pamja e lezetshme e luanëve të çuditshëm.
"Duke marrë parasysh karakteristikat e vajzave, ne i kushtojmë më shumë rëndësi rrëfimit të performancave të tyre, madje duke krijuar një shfaqje skenike të kërcimit të luanit që përshkruan udhëtimin e një vajze të re për të mësuar kërcimin e luanit",- tha Zhang.
"Kur ekipi e çon shfaqjen në shkollat fillore, ne shohim një numër në rritje të vajzave të reja që interesohen për kërcimin e luanit",- shtoi ai. "Kjo sugjeron rigjallërimin e formës së artit dhe përforcon besimin tonë: traditat e lashta duhet të përcillen me gëzim dhe haptazi".
