Fjala “Yongfeng” në kinezisht do të thotë bollëk i përjetshëm dhe prosperitet i përjetshëm. Është gjithashtu emri i një fshati brenda peizazheve të qeta të qytetit Shizui, në provincën Jilin të Kinës verilindore.
Ashtu siç sugjeron emri i tij, fshati Yongfeng është një tokë e bekuar në sytë e 23-vjeçaren Jin Wanting. Ai është një vend që ndërthur të kaluarën dhe të ardhmen e saj. E rritur në këtë fshat, Jin e kaloi fëmijërinë duke luajtur me miqtë në fusha dhe duke mbledhur misër të pjekur e patate të ëmbla në dimër. Këto momente të gëzueshme fëmijërie, të mbushura me liri, u bënë kujtimet e saj më të çmuara. Kur ajo shkoi në Changchun, kryeqendra e provincës Jilin, për arsim të lartë në Universitetin Normal, jeta e qytetit me ritme të shpejta e bëri atë të dëshirojë thjeshtësinë dhe ngrohtësinë e gjallë të vendlindjes së saj.
foto nga China Daily
“Sa herë që kthehem në shtëpi dhe shoh peizazhet e njohura, ndiej një ndjenjë paqeje”,- thotë Jin.
Ndërsa ishte në kolegj, Jin u diplomua në shkenca kompjuterike dhe teknologji, fillimisht duke planifikuar të bëhej programuese ose mësuese e shkencave kompjuterike. Megjithatë, gjatë sezonit të diplomimit, një ftesë nga zyrtarët e fshatit dhe banorët i ndryshoi mendjen.
“Fshati po lulëzon dhe ka nevojë për individë të rinj të aftë. E pashë kthimin në fshat si një mundësi të madhe, një shans për të sfiduar veten dhe për të kontribuar në vendlindjen time”,- tha ajo.
Pas diplomimit, Jin u kthye në fshat dhe u bë menaxhere e një restoranti të stilit perëndimor. Përgjegjësitë e përditshme të Jin përfshijnë menaxhimin e operacioneve, ofrimin e shpjegimeve për vizitorët dhe trajtimin e marrëdhënieve me publikun, të cilat të gjitha paraqesin një sfidë dhe një mundësi për rritjen e saj personale dhe profesionale gjatë fazës së saj pas diplomimit.
“Çdo ditë jam në kontakt me klientë të ndryshëm dhe has në shumë situata të papritura. Këto përvoja kanë përmirësuar ndjeshëm aftësinë për të reaguar dhe aftësitë komunikuese”,- tha Jin.
I gjithë stafi i restorantit përbëhet nga banorë vendas, shumë prej të cilëve e kanë parë atë të rritet. Kjo është arsyeja pse Jin e drejton rolin e saj menaxherial me një përzierje të profesionalizmit dhe përulësisë. “Ne ruajmë një kufi të qartë midis jetës personale dhe asaj profesionale. Por, ka edhe momente vështirësie ku nuk hezitoj asnjëherë që të kërkoj udhëzime nga kolegët e tjerë”,- thotë ajo.
Para se Jin t'i bashkohej restorantit, shumica e klientëve të tij ishin turistë të rinj, sepse të moshuarit zakonisht preferojnë kuzhinën tradicionale kineze në vend të pjatave perëndimore. Megjithatë, përfshirja e pjatave kineze në menu vjen me disa sfida: ato kërkojnë më shumë kohë për t'u përgatitur, gjë që mund të rëndojë funksionimin e restorantit. Për ta ndrequr këtë situatë, Jin dhe kuzhinierët zhvilluan me përpikëri disa pjata të shpejta rastësore duke përzier elementë perëndimorë me përbërës kinezë. Me prezantimin e tyre, këto pjata fituan shpejt popullaritet dhe vlerësim midis klientëve më të vjetër, duke zgjeruar në mënyrë efektive bazën e klientëve të restorantit.
foto nga VCG
Për të rritur tërheqjen e restorantit për klientët e Gjeneratës Z, Jin përdori strategji të përshtatura për preferencat e tyre. Për shembull, ajo ndan rregullisht oferta speciale dhe mësime gatimi në llogaritë e mediave sociale të restorantit, ndërsa herë pas here organizon ngjarje promovuese. Kjo qasje ka tërhequr me sukses interesin e entuziastëve të shumtë në internet, duke i frymëzuar ata të vizitojnë fshatin Yongfeng dhe të darkojnë në restorantin e saj.
“Në të ardhmen, planifikoj t'i drejtoj këto llogari me më shumë zell, dhe ndoshta të prezantoj suveniret tona, duke siguruar që klientët, pasi të vizitojnë, të joshen të kthehen”,- tha Jin.
Në vitin 2017, fshati Yongfeng njihej si një zonë e goditur nga varfëria, por me ndihmën e përpjekjeve të autoriteteve kineze për zbutjen e varfërisë dhe nismave për rigjallërimin rural, fshati doli nga varfëria brenda vetëm tre viteve. Zhvillimi i shpejtë i fshatit tërhoqi vëmendjen e banorëve të rinj të zonës, të cilët më parë ishin larguar në kërkim të mundësive më të mira. Falë individëve si Jin, tani ka një forcë të re lëvizëse për kthimin e tyre.
“Personalisht kam qenë dëshmitare e transformimit të fshatit nga varfëria në zhvillimin e integruar të industrive parësore, dytësore dhe terciare. Këto ndryshime kanë sjellë mundësi të shumta biznesi për ne të rinjtë”,- tha Jin.
foto nga VCG
Ajo nuk ishte e para nga bashkëmoshatarët e saj që u kthye në vendlindje. Shoqja e saj e fëmijërisë, Lv Shengnan, e cila kishte studimet universitare në Yanji, një qytet tjetër në provincën Jilin, mori vendimin të kthehej edhe përpara se Jin ta bënte një gjë të tillë.
Shengnan tani punon si menaxhere i një vile turistike lokale.
“Përveç përgjegjësive të mia të përditshme menaxheriale, unë kontribuoj në mënyrë aktive në formësimin e zhvillimit të ardhshëm të vilës. Po përpiqem që të zbatoj perspektivat dhe njohuritë e reja që kam mësuar në kolegj në mënyrë që të përfitojë fshati ynë”,- tha ajo.
Ashtu si shumë të rinj, Jin është e shqetësuar për pasigurinë që shoqëron marrja e zgjedhjeve kryesore të jetës, qoftë në qytetet e mëdha apo zonat rurale. Megjithatë, ajo beson se pasiguria është një përvojë universale. Ajo synon të inkurajojë më shumë të rinj që të mendojnë të kthehen në vendlindjet e tyre dhe të kontribuojnë në zhvillimin e tyre. “Kjo nuk ka të bëjë vetëm me kthimin te rrënjët tona. Është gjithashtu një mundësi e shkëlqyer për vetëpërmirësim dhe rritje personale”,- tha Jin.
