Pandemia Covid 19 u shpall nga OBSH emergjencë e shëndetit publik me shqetësim global më 30 janar të vitit 2020. 3 vjet më pas OBSH njoftoi të premten e kaluar se pandemia COVID-19 nuk është më një emergjencë globale shëndetësore. Tedros Ghebreyesus, sekretar i përgjithshëm i OBSH-së, në një konferencë për shtyp deklaroi se “Komiteti i Emergjencave u mblodh për herë të 15-të dhe më rekomandoi që të shpall fundin e urgjencës së shëndetit publik me shqetësim ndërkombëtar”. Ai paralajmëroi se heqja e nivelit më të lartë të alarmit nuk do të thotë se rreziku ka mbaruar dhe tha se statusi i urgjencës mund të rikthehej nëse situata ndryshonte.

CFP

Fundi i pandemisë, por mësimet duhet të nxirren

Organizata Botërore e Shëndetësisë shpalli fundin e COVID-19 si një emergjencë globale të shëndetit publik të premten, por kjo nuk do të thotë, siç tha Drejtori i Përgjithshëm i OBSH-së Tedros Adhanom Ghebreyesus, se sëmundja nuk është më një kërcënim global.

Organizata Botërore e Shëndetësisë e mori vendimin duke u bazuar në faktin se të gjithë indekset kryesore të pandemisë, duke përfshirë numrin e infeksioneve, pacientëve të shtruar në spital dhe vdekjeve kanë rënë. Megjithatë, ai mbetet një kërcënim për shëndetin, edhe nëse mund të trajtohet me një kosto relativisht të ulët, nga ana mjekësore, sociale dhe financiare.

Duke hequr urgjencën globale të shëndetit publik, OBSH nënkupton të ndihmojë vendet të ulin masat e tyre të parandalimit dhe kontrollit, në mënyrë që të lehtësojnë rifillimin e plotë të fluksit ndërkufitar të njerëzve dhe mallrave.

Kina, për shembull, uli menaxhimin e COVID-19 nga klasa A në klasën B nga 8 janari, në përputhje me ligjin e vendit për parandalimin dhe trajtimin e sëmundjeve infektive dhe e hoqi atë nga menaxhimi i sëmundjeve infektive të karantinueshme. Falë lëvizjes, festa e sapopërfunduar e Ditës së Majit dëshmoi rreth 274 milionë udhëtime brenda vendit dhe një bum në udhëtimet jashtë vendit, gjë që do të nxisë industrinë e turizmit jo vetëm të Kinës, por edhe të pjesës tjetër të botës, sepse vendi ishte burimi i numri më i madh i turistëve në botë para pandemisë.

Megjithatë, tre vitet shkatërruese të pandemisë nuk duhen harruar dhe as nuk duhen anashkaluar mësimet e nxjerra. Nëse disa vende, veçanërisht ato të zhvilluara, do ta kishin marrë më seriozisht COVID-19 dhe do të kishin marrë masat e duhura për testimin, gjurmimin dhe trajtimin, shumë jetë mund të ishin shpëtuar. Për shembull, nëse administrata amerikane do të kishte miratuar një qasje shkencore ndaj pandemisë, një numër i madh i 1.12 milionë vdekjeve nga COVID-19 në vend mund të ishte parandaluar.

Ajo që e ndërlikoi luftën e shumë vendeve kundër pandemisë janë “lëvizjet” kundër maskave, antivaksinave dhe distancimit social, të cilat vënë në rrezik edhe jetën e njerëzve të tjerë.

CFP

Ajo që pengoi luftën globale kundër pandemisë dhe përkeqësoi situatën janë fushatat e motivuara politikisht "gjurmimi i origjinës", të nxitura veçanërisht nga politikanët amerikanë. Kërcënimi i sëmundjes mund të jetë pakësuar, por askush nuk duhet ta marrë si të mirëqenë që një virus apo bakter tjetër nuk do ta gjunjëzojë përsëri botën në të ardhmen e afërt. Mësimet e nxjerra duhet t'i shtyjnë të gjitha vendet të përgatiten mirë për një tjetër urgjencë mjekësore.