Nina Muho  (Foto personale)

Nina Muho ka lindur në qytetin e Vlorës, aty ku lindën dhe pasionet e saj të shumta si kënga, kërcimi, piktura, sporti, duke u ndarë me çmime të rëndësishme që me ekspozitën e saj personale në moshën 14 vjeçare. Studimet për kanto i nisi në moshën 14-vjeçare në gjimnazin “Naim Frashëri” në Vlorë, për të vazhduar më pas në Universitetin e Arteve të Tiranës ,ku u diplomua me medalje ari si studente ekselence. Sopranoja Nina Muho është soliste  parë e Teatrit Kombëtar të Operës dhe Baletit të Tiranës. Ajo ka marrë disa çmime brenda dhe jashtë vendit si “Performanca më e mirë Giuseppe Verdi” ¬ në konkursin për zërat e femrave “Marcella Pobbe”, “Çmimi Special”, çmimin e Parë në konkursin “Jorgjia Truja”, çmimin e tretë në konkursin “Marie Kraja” etj Ajo ka interpretuar disa role të para si “Violetta Valery” nga opera La Traviata e G. Verdit, Mimi nga opera La Boheme e G. Puccini, Michalela nga opera Carmen e G. Bizet, “Rosalinde” në Die Fledermaus të kompozitori J.Strauss, “Contessa” në operën Le nozze di Figaro dhe VA Moxart. 
Nina vazhdon aktivitetin e saj artistik në Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit me një repertor të gjerë rolesh të para, duke tërhequr vëmendjen maksimale. Viti 2022 ishte mjaft i suksesshëm për të, sepse përveç disa roleve në shfaqje të ndryshme në Opera, Nina e nisi vitin dhe  e mbylli me interpretimin e të njëjtin rol, Norina në veprën “Don Pasquale”, të cilën e interpretoi në Shqipëri dhe në Itali. Për Radio Ejani ajo rrëfen për jetën e saj artistike dhe sukseset ndërkombëtare.  

Nina Muho në intervistë për Radio Ejani dhe CMG

CMG: Kënaqësi që kam në këtë intervistë solisten e parë të Operas dhe Baletit Nina Muho!
Nina Muho: Shumë faleminderit  për vëmendjen tuaj! 
CMG: Viti i kaluar ka qenë një sukses i jashtëzakonshëm për karrierën tënde artistike jo vetëm në Shqipëri, por edhe jashtë saj, në Itali. Ke interpretuar në të njëjtën shfaqje e të njëjtin rol brënda vitit në dy shtete të ndryshme. Na trego rreth kësaj experience?
Nina Muho: E vërtetë, ka qenë një vit i suksesshëm  me aktivitete të ndryshme brenda dhe jashtë vendit, me debute, me konkurse ku kam qenë prezente në juri te një konkursi, e shumë të tjera. Ajo që ka qenë më interesante ishte roli i Norinës, një rol me të cilin e nisa vitin 2022 dhe e mbylla vitin po me këtë rol. Nisi debuti im në vitin 2022 në Operan e Xhuzepe Verdit dhe më pas e solla këtë këtë rol në shtëpinë time, në Teatrin e Operas dhe Baletit në muajin dhjetor. Aktivitet artistike brenda dhe jashtë vendit për mua janë të rëndësishme dhe janë gjithmonë në rritje.
CMG: Eshtë një ngjashmëri edhe emri yt me emrin e rolit, ti je Nina dhe në rol je Norina. Të ka ndodhur të të ngatërrojnë dhe të të thërrasin Norina? 
Nina Muho: Edhe në vepër Norinës i thërrasin Nina. Kur tenori këndon Nina Xhentil, më drejtohet drejtëpërsëdrejti sepse dhe emri im është Nina. 

Nina Muho (Foto personale)

CMG: Si ishte  bashkëpunimi me artistët italianë dhe ata shqiptarë, sa i përket interpretimit të së njëjtës vepër “Don Pasquale” ku  ti  luaje  të njëjtin rol? 
Nina Muho: Një rol debut dhe këto role janë gjithmonë impenjativë, por kur e debuton dhe për më tepër jashtë vendit në Itali, ku është djepi i muzikës klasike, ke përgjegjësi. Për kolegët jam e kënaqur, sigurisht që kulturat dhe karakteret janë të ndryshme. Me dikë mund të kesh kimi, gjë që në skenë mes artistëve është shumë e rëndësishme. Të piqen zërat, ndjeshmëria, sensibiliteti është shumë e rëndësishme performanca dhe muzikaliteti, që bën bashkë dhe është vërtetë sublim.  
CMG: Si ishte kjo paraqitje në një vend të huaj si Italia dhe të interpretoje veprën “Don Pasquale”, e cila është shkruar mbi një shekull më parë? 
Nina Muho: Unë kam qenë kasti i parë dhe në Itali në natën e parë vijnë të shohin shfaqjen  shtresa e aristokratëve, që e njohin shumë mirë muzikën klasike. Ata janë pak të ftohtë në duartrokitje, pasi e njohin në detaje veprën, personazhet dhe përsëri  duatrokitjet nuk kanë munguar.  Testi është nata e parë pasi  ka më shumë përgjegjësi,  ka një energji tjetër  si në çdo teatër.
CMG: Cili ka qenë momenti më emociues pas shfaqjes?
Nina Muho: Për artistin fillojnë emocionet kur mbyllet perdja. Një urim apo një kompliment sidomos nga njerëz që nuk i njeh dhe aq më tepër në një vend të huaj është një vlerësim shumë i madh. Përveç të rriturve ka qenë edhe një vajza e vogël, e cila kur po dilte nga teatri me prindërit, i shkëputet nga dora dhe vjen tek unë, më përqafon dhe më thotë: "Më ke emocionuar, kam qarë duke të dëgjuar". Me thënë të drejtën nuk e prisja. Në ato momente edhe unë u rimbusha sepse fëmijët janë të sinqertë dhe energjia që të japin në një urim, në një kompliment të vjen e pastër. Në fund të fundit e gjithë puna që ne bëjmë është për këtë gjë. 

Nina Muho (Foto personale)

CMG: Eshtë vërtetë shumë bukur kur sheh fëmijë që ndjekin një vepër të muzikës klasike. 
Nina Muho: Edhe këtu tek ne ka filluar edukimi tek fëmijët nëpërmjet artit. Prej disa vitesh është një kalendar artistik edhe këtë vit do të ketë shfaqje, madje edhe "Don Pasquale" do të vihet në skenë edhe për  fëmijët në Teatrin e Operas dhe Baletit . 
Është mënyra më e mirë për kultivimin tek brezat e rinj, por edhe vazhdimësia e operas që duhet të ketë në breza. 
CMG: Një vit i suksesshëm me Norinën, por edhe roli i Violetës tek “Traviata” e Xhuzepe Verdit, ti i ke interpretuar gjatë vitit 2022. Cili ka qenë më i spikaturi për ty? 
Nina Muho: “Traviata” ka një histori tjetër në nismat e mia, kurse Norina është vazhdimësi. Pas rolit të Norinës, në Catania në Teatrin e orkestrës “Bellini”, unë si fituese e një kompeticioni shumë të rëndësishëm " Voci Beliniani", një ndër 15 fituesit e zërave që u zgjodhën në këtë konkurs, ku performova në rolin e Ritës nga Gaetano Donizetti dhe pas këtij roli, mora pjesë në jurinë e konkursit "Magliano ti amo ".  Një vit më parë  kam qenë fituese e çmimit të parë të këtij kompeticioni dhe gjithashtu fituese e çmimit të publikut, e më pas në  vitin 2022 në juri. Kur kthehem interpretoj në rolin e Rozalindës nga "Lakuriqi i natës"  në Teatrin Kombëtar të Operas dhe Baletit dhe pas kësaj kisha një performancë të vogël në një moment historik për Shqipërinë, por edhe për mua si artiste ku performova përpara Samitit. Është një moment që të jepet rasti një herë ose kurrë, është një mesazh shumë i bukur që më ka dhënë Universi dhe e kam lexuar si një mesazh sikur më thotë: "ty të përket bota". 

Nina Muha - Festa Capodanno Trieste

CMG: Zanafilla e suksesit nis pikërisht kur ti fitove  çmimin e tretë në spektaklin "Marie Kraja”, që ishte dhe çelësi i suksesit për ty edhe në arenën ndërkombëtare. 
Nina Muho: Në konkursin “Marie Kraja” unë pata një kontratë shumë të rëndësishme ku interpretova në Operan "La Traviata" në  Firenze. Mezi e prisja këtë moment, kisha vite që punoja për një kontratë të tillë, por nuk u realizua, sepse në momentin që do nisesha jashtë vendit, e gjithë bota u mbyll  nga pandemia Covid 19. Gjithësesi pata fatin të komunikoja me menaxherin nëpërmjet rrjeteve sociale dhe një konkursi që u bë online. Këtë do e konsideroja si teatrin tim të dytë, në Teatrin “Xhuzepe Verdi” të Triestes, i cili ka qenë i pari që më ka dhënë mundësinë të performoja jashtë Shqipërie, pa bërë një konkurs të mirëfilltë, por vetëm nëpërmjet një videoje online, ku kisha performuar në konkursin “Marie Kraja”. Në një farë mënyre u shpërbleva për herë të dytë, pasi hera e parë nuk u realizua. Konkursi “Marie Kraja” është i vetmi në Shqipëri dhe këtu gjej rastin të falenderoj producenten Zana Çela, e cila ka mbajtur për gjithë këto vite këtë konkurs që është i vetmi person që realizon një kompeticion të këtyre përmasave në zhanrin klasik. 
CMG: Ne po zhvillojmë intervistën në ambjetet ku ti ke studiuar. Na trego cilat ishin ndjesitë e tua kur hape portën e Universitetit të Arteve, këtu ku po zhvillojmë intervistën?
Nina Muho: Në këtë Universitet janë të paktë personat që hyjnë në kursin e kantos apo të degëve të tjera. Edhe më i vogël është rrethi ku mund të fillosh një punë në Teatrin e Operas dhe Baletit. Ka nisur në vitet 2004-2005 kur fillova Universitetin e Arteve. Sa herë hyja në këtë Universitet unë nuk e besoja as vetë, sepse ishte një ëndërr për mua. Ishte si të shkoje nga Shqipëria në “La Scala”. Për mua që vija nga qyteti Vlorës, ishte një përgjegjësi të studioja në Universitetin e Arteve në Tiranë , njëkohësisht kisha frikë, a do ta çoja deri në fund këtë rrugë që kisha nisur. 
Një sfidë e jashtëzakonshme të studiosh artet dhe aq më tepër kur nuk je rritur në një familje artistësh, nuk e di sesi funksionon rruga e kësaj muzike, nuk e  di se çfarë të pret përpara, pra gjithçka e mëson gjatë rrugës. Periudha pas Universitetit të Arteve ka qenë më e vështira e jetës time. Është e vështirë të ndjehesh i vlerësuar, apo të të thotë dikush që "ti vlen", është e vështirë që të kesh një ecuri profesionale hap pas hapi, nuk ka një strukturë që të rritesh artistikisht. 
Gjej rastin këtu të falenderoj profesorin regjisorin Nikolin Gurakuqi, pasi ka qenë i vetmi që më ka mbështetur në Teatrin e Operas dhe Baletit, por edhe një tjetër profesor Nestor Kraja, pasi kur mbaron Universitetin e Arteve është shumë e vështirë për një artist. Gjej rastin ta falenderoj shumë pasi kanë qenë të dy shumë dashamirës me mua dhe më kanë mbështetur në ato fillime. 

Nina Muha (Foto personale)

CMG: Nina, përpara se të vije në Universitetin e Arteve në Tiranë, në qytetin e lindjes në Vlorë ke hapur edhe një ekspozitë pikture. Na trego për këtë gjë.
Nina Muho: Drejtimi im që fëmijë ka qenë gjithmonë e lidhur me artin, por edhe me sportin. Në shkollën 8-vjeçare ku shpesh herë këndoja, recitoja, prezantoja koncerte, unë gjithashtu edhe pikturoja.  Në moshën 14 vjeçare kam hapur ekspozitën e parë me ndihmën e profesorit tim në shkollën “Teli Ndini”. Të vazhdoja për pikturë për prindërit ishte një profesion që u jepte siguri. 
Në momentet e fundit unë ndryshova mendim dhe shkova u regjistova për Kanto. Aty  nisi ndryshimi, pasi e ndjeja veten pjesë të skenës, aty ndjehesha si në shtëpinë time.
CMG: Vepra që ëndërroje ta interpretoje në atë kohë cila ka qenë? 
Nina Muho: Ka qenë vepra "La Traviata" dhe roli  i Violetës. 
CMG: Cili ka qenë momenti më kulminant në karrierrën tënde artistike?
Nina Muho: Ato që mbahen mend janë fillimet. Pasi u diplomova  shkova pranë TKOB ku mu dha mundësia të punoja në korin e teatrit, që  kishte një fond për të rinjtë, në periudhën kur ka qenë drejtor Zhani Ciko, të cilin e falenderoj. Më pas interpretova në një konkurs  për zërat femëror në Teatro Olimpico në Vicenza dhe ishte hera e parë që dëgjova fjalën "Ti vlen", ku edhe u vlerësova me çmimin "Interpretimi më i mirë Xhuzepe Verdi”. Shkoja nga një realitet ku nuk konsiderohesha, sepse askush nuk më kishte thënë që "ti ke një zë të mirë", pra ishte ballafaqimi im i parë me veten, se unë brenda vetes e dija që vleja. 
Ana pozitive e gjithë personave që nuk të thonë kurrë që "ti vlen", apo të thonë që "nuk vlen", por përsëri  vazhdon rrugëtimin, do të thotë se ti je në rrugën tënde. Kushdo që e dëgjon këtë intervistë duhet të dëgjojë e të kuptojë veten, të ketë besim tek vetja edhe nëse askush nuk është me ta. Duhet të besojnë tek vetja.

E ftuar ne juri ne konkursin  Magliano Ti amo

CMG: Unë të uroj shumë suksese dhe të arrish majat kudo ku ti i ke vënë synimin vetes. Por a ka mbetur ende ndonjë ëndërr pa realizuar përveç Italisë?
Nina Muho: Ëndrrat janë për fillestarët, pasi pasioni kalon në profesion. Sigurisht që kam ëndrra ende, por shpërblimi më i madh për mua është të qënurit pjesë e skenës së madhe. Një nga ëndrrat e mia  është të vazhdoj të jem pjesë e skenave të mëdha dhe sukseset e mia nga jashtë vendit t’i sjell në  shtëpinë time, në skenën operistike  në Shqipëri. 
CMG: Cilat janë të rejat në kalendarin artsitik të TKOB?
Nina Muho: Ju ftoj të gjithëve të merrni pjesë në shfaqjen që do të vihet në skenën e TKOB pasi do ketë një program shumë të ngjeshur, do të ketë rivënie dhe Opera “Don Pasquale” do të rivihet për fëmijët.

Intervistoi: Sava Lena

Don Pasquele TKOB 2022