Në luftën trevjeçare kundër pandemisë COVID-19, më shumë kinezë janë ndërgjegjësuar për rëndësinë e mjekësisë tradicionale kineze, e cila ka rezultuar mjaft efektive në trajtimin e sëmundjes. Autoritetet kanë aplikuar në mënyrë të detajuar metodat e trajtimit dhe parandalimit të Mjekësisë Tradicionale Kineze (TCM) në luftën kundër COVID-19. Provincat si Shandong dhe Sichuan madje kanë hartuar protokolle specifike të parandalimit dhe kontrollit të TCM. Ilaçet e patentuara kineze si kapsulat Lianhua Qingwen janë aq të kërkuara saqë kanë mbaruar.
Por praktikuesit e TCM-së kurrë nuk duhet të kënaqen me këto suksese, pasi industria tani është e varur nga një fije. Duhet të theksohet se kinezët, në përgjithësi, as nuk do të zgjidhnin TCM-në në vend të mjekësisë perëndimore, sepse ka një mungesë të konsiderueshme të popullarizimit të mjekësisë tradicionale, e cila është mijëra vjet e vjetër dhe ka ndryshuar pak.
Për shembull, kur dikush ka ethe, ai/ajo ka shumë të ngjarë të marrë antipiretikë në vend të mjekimeve të TCM, gjë që zbulon se pse pacienti kishte ethe në radhë të parë. A ishte për shkak të të ftohtit apo erës? Ndryshe nga mjekësia perëndimore, TCM nuk ka nevojë dhe nuk mund të standardizohet. Mjekët mund të përshkruajnë të njëjtin ilaç perëndimor për këdo që ka ethe, por në shumicën e rasteve, një mjek i mirë i TCM do t'u përshkruajë gjëra të ndryshme pacientëve të ndryshëm, sipas gjendjes së tyre specifike.
Pa popullarizimin efikas të kësaj tradite unike, TCM vështirë se mund të bëhet po aq popullore sa ilaçet perëndimore në Kinë, e lëre më të bëhet globale.
Në fakt, tani është çështje jete a vdekjeje për TCM-në. Pengesa më e madhe për zhvillimin e saj është mungesa e një sistemi të pavarur vlerësimi. Njerëzit ende po përpiqen të vlerësojnë TCM me teoritë e mjekësisë perëndimore, gjë që është e paarsyeshme. Sepse të dyja janë shkenca krejtësisht të ndryshme, që përdorin logjika krejtësisht të ndryshme.
Mjekësia perëndimore synon të shkatërrojë virusin, ndërsa TCM fokusohet në përmirësimin e imunitetit të njerëzve. Në një farë mënyre, TCM vepron si një “Mur i Madh” brenda trupit të njeriut, duke i ndihmuar njerëzit të shmangin sëmundjen.
Thënia kineze nënvizon se "në praktikimin e rregullave të përshtatshmërisë, është harmonia ajo që çmohet". TCM vlerëson harmoninë në trup dhe me rrethinat e tij dhe i kushton shumë vëmendje ruajtjes dhe edukimit të forcës jetike, që njihet si forca “qi” në trup. Besohet se ekuilibri i “qi” është kujdesi më i rëndësishëm shëndetësor për njerëzit dhe kur dikush ka një “qi” të qetë dhe të fortë, ai/ajo lehtë mund ta mbajë sëmundjen larg. Kjo është arsyeja pse tai chi dhe disa ushtrime qigong si baduanjin, një formë tradicionale e gjimnastikës, mund të ndihmojnë gjithashtu pacientët të shërohen.
Duke folur në mënyrë krahasuese, mjekësia perëndimore përdor mikrokozmos të dukshëm për të përshkruar dhe kuptuar gjërat e padukshme, ndërsa TCM po përdor “qi” të padukshme për të trajtuar gjërat e dukshme. Metodologjia dhe botëkuptimi i të dyjave janë krejtësisht të ndryshme. Pra, kushdo që përpiqet të kuptojë TCM nga këndvështrimi i mjekësisë perëndimore është i destinuar të dështojë.
Nëse nuk mund të krijojmë një sistem të veçantë vlerësimi për TCM, tradita do të përballet me një sfidë të rëndë. Sipas Buletinit të Statistikave të Zhvillimit të Shëndetit Publik të Kinës 2021 nga Komisioni Kombëtar i Shëndetit, ka rreth 4.3 milionë mjekë që praktikojnë profesionin e tyre, ndër të cilët vetëm 732,000 prej tyre janë mjekë të TCM.
TCM është shumë unike për t'u shpjeguar duke përdorur parimin e mjekësisë perëndimore, dhe as nuk duhet të jetë. Vendi në tërësi duhet t'i kushtojë më shumë vëmendje dhe burime për të ngritur një sistem vlerësimi për traditën e vjetër dhe për të promovuar zhvillimin real dhe afatgjatë të TCM për të përfituar jo vetëm kinezët, por edhe njerëzit në mbarë botën.
(Autori Liu Tianjun është profesor në Shkollën e Akupunkturës-Moxibustion dhe masazheve Tuina, Universiteti i Mjekësisë Kineze në Pekin).
