Kurse në Kinën e lashtë, në kohën e principatës para erës sonë, mjeku i njohur Bian Que shpiku "raki të helmuar" që mund të luante rolin e një lloj lënde mpirëse si anestezia e sotme. Në shekullin e tretë të erës sonë mjeku i njohur Hua Tuo shpiku "Mafeisan", i cili është një lloj tjetër anesteziku dhe mund të përdorej për operacione.
Për të reduktuar dhimbjet e operacionit tek pacientët, Huo Tuo shpiku "Mafeisan" dhe pas pirjes me raki, do të japë efekt të menjëhershëm tek pacienti, i cili do të humbasë ndjenjat. Huo Tuo mund të hapë barkun e pacientit ose të bëjë operacione të tjera.
Gjatë kohës së luftës, Guan Yu u qëllua me shigjetë nga kundërshtarët, helmi i shigjetës dëmtoi menjëherë koçk të tij, në kohë e rrezikshëm Hua Tuo u futa për të mjekuar Guan Yu. As ilaçet e as akupunktura nuk mjaftonin për të mjekuar Guan Yu, mënzra e vetme ishte të hapej lëkura dhe të pastrohej helmi mbi koçk, vetëm kështu mund të shpëtohej jeta e Guan Yu-it. Kështu, Hua Tuo për të bërë operacion, duke shahur njëkohësisht me të tjerë. Hua Tuo e kishte të qartë që Guan Yu ishte shumë trim dhe i guximshëm që arrinte të duronte dhimbje të forta, pacientët e zakonshëm nuk mund të durojnë dhimbje të tilla. Prandaj, ai duhet të shpikte një lëndë kundra dhimbjes dhe e arriti atë.
Në kohën e tre pricipatave të Kinës së lashtë, pjesa veriore e Kinës u kontrollua nga gjenerali i madh Cao Cao, i cili ka sëmundje të rëndë te koha, një ditë, i dhëmbi shumë koha dhe thërriti Hua Tuo për mjekim. Huo Tuo ishte i mendimit se ai duhet të pijë "Mafeisan", pastaj të hapet koha e tij dhe të nxirret të metë, sëmundja e Cao Cao-it do të shërohet. Por Cao Cao është një njëri i dyshueshëm, ai shqetësohet se Hua Tuo do ta vrasë pasi ai të pijë "Mafeisan", dhe vendosi ta vrasë Hua Tuo-n. Më në fund, një mjek aq i mrekullueshëm u vra nga Cao Cao. Me të u zhduk edhe "Mafeisan".
Deri në vitin 1844, amerikani Kolton filloi të përdorë "ajërin e qeshit" si anestezik, por efektet nuk ishin të dukshme. Në vitin 1848, amerikani Molton filloi të përdorë eter metilik si anestezik, dhe më pas kjo lëndë u përhap gjerësisht.