Han Zigao ka lindur në Dinastinë veri-jugore në një familje të varfër që trashëgoi brez pas brezi mjeshtërinë e prodhimit të këpucëve. Ai është një nga bukuroshët më të njohur të Kinës në lashtësi. Siç thuhet, ai ka pasur pamje të bukur, lëkurë të bardhë dhe të hollë, flokë të zinj dhe trup elegant. Të gjithë e vlerësonin kur e shikon. Ai kishte jo vetëm pamje të bukur, por edhe dy krahë të gjatë, ishte i shumë i talentuar në gjueti mbi kalë. Forca tërheqëse e tij ka dehur shumë vajza. Madje, edhe princesha e dinastisë Chen e dashuroi aq shumë si e çmendur. Më në fund ajo vdiq nga malli për të.

Gjatë trazirës Hou Jing, Han Zigao banonte në kryeqytetin e asaj kohe. Ai kishte bukuri të jashtëzakonshme, ishte i pastër dhe i hollë, tamam si një bukuroshe. Disa herë ai hynte në rrezik gjatë betejave, por asnjë ushtar armiqësor nuk mundi ta vrasë prej bukurisë së tij, mund të mendoni që si ishte bukuria e tij! Mbas asaj trazire, kur ai donte të kthehej në vendlindje me miq të tij, u takua me perandorin Chen Qian dhe u bë shërbyes të tij i seksit.

Chen Qian ka qenë i tha Han Zigao-it se " të tjerët thanë se kam pamje të perandorit, nëse të jetë ashtu, do t'i jepte titullin si perandoreshë". Mund të shikojmë se sa janë të dashuruar ata. Më vonë kur Chen Qian u ngjit në postin e perandorit, ai nuk i dha atij titullin si perandoreshë, por si Gjeneral i Krahut të Djathtë, për ta shoqëruar në gjueti.

Ata flinin së bashku dhe hanin së bashku, nuk ndaheshin as ditë e as natë. Por për një skandal të Han Zigao-it, Chen Qian vrau nga zemërimi i madh tërë familjen e Sima-it. Kjo shkaktoi drejtësisht shkatërrimin e perandorisë Liang dhe krijimin e perandorisë Chen. Në historinë e Kinës kjo është e vetmja dashuri homoseksuale që shkaktoi shkatërrimin e perandorisë. Para ndarjes së Qian Qianit nga sëmundja, Han Zigao e përkujdes shumë dhe ata,nuk u ndanë aspak të. Kjo i dha forcë Chen Qian-t. Në oborrin e madh perandorak, të gjithë njerëzit u refuzuan jashtë portës, vetëm Chen Qian dhe Han Zigao ndenjën me njëri-tjetrin, dhe kaluan kohën e fundit të jetës. (Vera)