Foto nga VCG

Lojtarët lëvizin ngadalë dhe me kujdes, secili duke mbajtur një pushkë, duke gjuajtur armiqtë e tyre në xhungla me tym, në shkretëtirat përvëluese apo edhe në sipërfaqen e Marsit.

Ata mund të dëgjojnë, shohin dhe qëllojnë armiqtë e tyre, por fusha e betejës është në fakt një magazinë e madhe në veri të Parisit dhe lojtarët lëvizin në veprimtari përfshirëse, falë syzeve të realitetit virtual (VR).

Kjo është përpjekja e fundit për të sjellë një element të ushtrimeve fizike në botën e lojërave konkurruese të njohura si esports.

“Mungesa e sforcimeve të vërteta fizike është një nga arsyet pse sportet elektronike nuk konsiderohen sport i vërtetë”, -u tha gazetarëve Jean Mariotte, themeluesi i EVA (Arena Virtuale e Esports), e para nga 14 arenat që do të hapen në Francë dhe Belgjikë.

Turnetë e sporteve paraqesin qindra lojtarë të mbledhur shpesh në salla masive të ulur të qetë, ndërsa luftojnë në lojërat e tyre të preferuara për paratë e çmimeve dhe falënderimet.

Mariotte shpreson të ndryshojë atë model duke përzier aktivitetin fizik me lojërat në atë që quhet realiteti virtual i lëvizjes së lirë (free-roam).

Loja më e suksesshme e këtij lloji është Hado, një aktivitet i stilit “dodgeball” ku lojtarët hedhin topa zjarri kundër njëri-tjetrit në një përpjekje për të mbizotëruar.

“Ju e shihni mjedisin ashtu siç është në të vërtetë, por shtohen efektet speciale”, -tha Ludovic Donati, kompania e të cilit “Volt Events” promovon Hado dhe lojëra të tjera.

Hado është i përhapur në Japoni dhe promovuesit e tij janë të prirë ta shtyjnë edhe më tej. Por si Hado ashtu edhe EVA janë ende në faza eksperimentale dhe kanë kufizime.

Deri më tani, EVA është e kufizuar në të ashtuquajturat lojëra “shoot em up” me një tërheqje të veçantë.

Mund të bëhet popullor për festat e beqarisë, ose mbledhjet e tjera në grup, edhe nëse lojtarët përfundojnë të djersitur.

Udhëzimet janë të thjeshta. Përpara lojës, një instruktor u thotë lojtarëve: “Për të vrapuar, thjesht vraponi! Për t’u ulur, thjesht uluni”.

Nëse EVA mund ta gjejë vendin e saj në tregun e kohës së lirë, Hado është një stërvitje e mirëfilltë.

Sipas Donatit, lojërat janë aq intensive saqë zgjasin vetëm 80 sekonda.

Sidoqoftë, të dyja lojërat duket se e kanë zgjidhur problemin që ka prekur VR që në fillim, sëmundjen e lëvizjes.

“Një në dy njerëz nuk e duronte dot”, tha Donati për përvojën e qëndrimit të palëvizshëm në botën reale ndërsa lëvizte në atë virtuale.

Ai tha se kjo ishte arsyeja pse kaq shumë dhoma VR të stilit të vjetër ishin mbyllur.

Motivimi i të rinjve

Promovuesit e EVA dhe Hado shohin një të ardhme më të ndritur për produktet e tyre, duke i pozicionuar ato si sporte në zhvillim dhe jo si videolojëra.

“Duhet të përshtatesh për të motivuar të rinjtë e sotëm të merren me sport, duhet t’i stimulosh me diçka që i intereson pak më shumë”, -tha Donati.

Hado tashmë ka ekipe dhe gara të ngritura në Francë dhe EVA po planifikon të përfitojë nga Lojërat Olimpike të Parisit 2024, duke shpresuar të ketë 100 arena në vend deri atëherë.

Mathieu Lacrouts, i agjencisë së komunikimit të lojërave “Hurray” është tashmë i pasionuar pas EVA-s. Gjatë një interviste për “AFP”, ai tha se e provoi atë në një event të kompanisë dhe u befasua nga reagimet njëzëri pozitive.

Ai tha se të gjithë u përshinë në lojë, madje edhe ata që zakonisht nuk luajnë videolojëra.

Sipas tij, EVA është e pozicionuar mirë, sepse është lloji i përvojës që nuk mund të riprodhohet në shtëpi, ndryshe nga produktet e tjera të ndërthurjes së sporteve VR, si loja e fitnesit “FitXR” ose loja e kërcimit “Beat Saber”.

Shefi i EVA-s, Mariotte, pranon se do t'i duhet të ketë më shumë shtrirje për të tërhequr më shumë lojtarë.

Ai tashmë ka njoftuar një investim prej 5 milionë eurosh (5.1 milionë dollarë), për të zhvilluar një përvojë që nuk ka lidhje vetëm me gjuajtje objektivash.