Në një zyrë policie të lagjes "Cijiancun" të qytetit Chongqing të Kinës zhvillohet rregullisht mësimdhënia për promovimin e njohurive ligjore prej qytetarëve. “Të drejtat e personalitetit përfshijnë shumë të drejta, si të drejtat e shëndetit, të emrit, të privatësisë, të nderit etj.” - në ndryshim nga klasat normale, komunikime të tilla këtu bëhen në gjuhën e shenjave, sepse të gjithë kursantët janë banorë me aftësi të kufizuara në të dëgjuar dhe të folur. Gjithashtu, “mësuesja” nuk është mësuese e vërtetë, por një police e re që quhet He Qiao. “Ata janë si të tjerët, dhe kanë të drejtë të marrin njohuri ligjore e duhet të dinë si të mbrojnë interesat e veta me anë të ligjeve,” u shpjegoi gazetarëve znj. He.

"Cijiancun" është një lagje disi e veçantë, sepse këtu banojnë 149 punëtorë të fabrikës së çelësave të dritave të qytetit, të cilët janë me aftësi të kufizuar në të dëgjuar dhe të folur. Për shkak të ndryshimeve në mënyrën e jetesës, pasi ata u zhvendosën këtu, ndodhnin shpesh konflikte midis tyre dhe banorëve të tjerë. Problemi mbeti i pazgjidhur edhe pas largimit nga posti të shtatë menaxherëve të kompanisë së mirëmbajtjes së lagjes.

Ndryshimi filloi nga shtatori i vitit 2014, kur 30-vjeçarja He Qiao u transferua në stacionin e policisë. Gjatë këtyre shtatë vjetëve, ajo i ka trajtuar këta banorë të veçantë si familjarë dhe ka krijuar një zyrë të posaçme në lagje për të zgjidhur vështirësitë e tyre.

Por një rezultat i tillë nuk u arrit lehtë. He Qiao kujton se në ditën e parë kur filloi vizitat në familje, ajo mbeti e shtangur kur zbuloi se banorët ishin me probleme në të dëgjuar dhe të folur. “Pavarësisht çfarë shenjash apo mimikash bënin, mezi e kuptoja se çfarë po më flisnin”, thotë He për mbresën e parë për detyrën e re.

Kjo e preku thellësisht vajzën e re, e cila vendosi të mësonte vetë gjuhën e shenjave.

Ajo kërkonte video dhe bleu materiale, mori pjesë në një kurs të zhvilluar nga Universiteti Pedagogjik i Chongqing-ut dhe praktikonte shpesh me banorët vendorë. Pas përpjekjesh që zgjatën tre muaj, He Qiao zotëroi më në fund metodën e komunikimit me këta banorë të veçantë.

Ajo është gjithmonë e gatshme të mendojë nga pozicioni i tyre. Banorët me aftësi të kufizuara në të dëgjuar dhe të folur hasin shumë probleme në jetën e përditshme. Me mbështetjen e stacionit të policisë, He Qiao e zgjeroi nga 10 në 50 metra katrore sallën e policisë për lagjen, e cila ndahet në disa pjesë, që trajtojnë përkatësisht ndërmjetësimin, këshillat psikologjike, mësimdhënien etj. Këtu ka edhe një kënd ku banorët me vështirësi fizike mund të gjejnë audiofona, aparate elektronike për komunikim me shkrim, barna në raste emergjente etj.

Vjet, salla e aktiviteteve të argëtimit e këtyre banorëve mori shumë ankesa nga fqinjët për shkak të zhurmës së madhe. Por, për shkak se "banorët e veçantë" nuk e kishin idenë për lartësinë e zërit të tyre, ata ankoheshin se trajtoheshin në mënyrë të pabarabartë nga fqinjët me aftësi normale.

Për të zgjidhur këtë problem, He Qiao bëri promovim me afishe dhe vizitoi familjet përkatëse. Pak nga pak, ata e kuptuan dhe filluan të kontrollonin orarin dhe lartësinë e zërit. Pastaj, He bëri shumë përpjekje dhe gjeti një vend më të madh dhe me izolim më të mirë akustik për ta. Pas kësaj, nuk ka pasur asnjë ankesë në lagje.

Në janarin e vjetshëm, kur shpërtheu epidemia e shkaktuar prej koronavirusit të tipit të ri, He Qiao, përveç kryerjes së detyrave, si patrullimi dhe kontrolli i hyrje-daljeve, bëri edhe një grup pikturash, me të cilat ajo shkonte shtëpi më shtëpi për t’i njohur banorët me aftësi të kufizuara si të parandalonin infektimin dhe si të raportonin në rast prekjeje. Në momentin më serioz, kur pati mungesë të materialeve antiepidemike, He Qibao kontaktoi të gjithë të njohurit dhe bleu me paratë e veta maska e alkool mjekësor për këta banorë që u duhej një kujdes më i madh.

Disa banorë, për shkak të kufizimeve fizike, shpesh bien në gjendje pesimiste për jetën. Edhe për t'i ndihmuar ata të shpëtojnë nga ndjenjat negative dhe të fitojnë vetëbesim për t’u integruar me shoqëri, He Qiao është munduar shumë.

Z. Fu është një pensionist që jeton vetëm. Në gushtin e vitit të kaluar, He Qiao gjatë patrullimit, vuri ri disa mavijosje në krahun e tij. Nëpërmjet komunikimit me shenja, ajo mësoi se ai ishte goditur prej një fqinji të dehur. Kur He i tha të moshuarit se do ta gjente fajtorin, Fu i kërkoi të mos e përmendte më një gjë të tillë, sepse ishte në një pozicion të dobët dhe më mirë të mos ngacmonte të tjerët. Pasi e dëgjoi këtë, He i tha se të gjithë njerëzit janë të barabartë dhe kanë të drejtë për të mbrojtur interesat e veta. Më në fund, autori i sulmit u dënua sipas rregullave të rendit shoqëror. Fu i mallëngjyer i tha He-së se nuk do të duronte më nëse përsëritej një incident i tillë.

Adoleshenti 14-vjeçar Li mendonte se, për shkak të aftësisë së kufizuar fizike, ai nuk mund të gëzonte një jetë normale, prandaj nuk kishte nevojë të ndiqte më shkollën. Pasi e mësoi këtë, He Qiao kontaktoi psikologun për t'i dhënë adoleshentit këshilla profesionale. Dy muaj më vonë, Li, dikur i dëshpëruar, përjetoi një transferim të madh psikologjik.

Këtë herë He Qiao nuk e ndali hapin, por krijoi një miniklasë për të rinjtë. Adoleshentët e lagjes me kufizime fizike mund të shijojnë filma me energji pozitive e të marrin pjesë në aktivitete sportive e kulturore, duke mësuar edhe njohuri për shëndetin psikologjik dhe duke kultivuar gradualisht një qëndrim pozitiv për jetën.

Për të forcuar vetëbesimin e tyre, me nismën e He Qiao-s, tetë banorë me kufizime fizike formuan vjet një ekip patrulluesish vullnetarë, duke dhënë kontributin e tyre për të ruajtur rendin publik të lagjes.

Vitet e fundit, He Qiao, bashkë me kolegët e saj, ka trajtuar 130 mosmarrëveshje të lidhura me këta banorë, duke zgjidhur 240 vështirësi në jetën e tyre. Përqindja e kënaqësisë së banorëve për punën e saj është gjithmonë mbi 96 %.