Jeta e tij deri tani mund të përshkruhet me një seri numrash: 50 vjeç, 43 vjetë në ekran, mbi 80 filma të luajtur, 29 herë i palgosur rëndë, 290 milionë adhurues. Filmat e tij gjithmonë kanë inkurajuar të rinjtë të vazhdojnë përpjekjet në jetë, ndërsa këngët e tij gjithmonë shtjellojnë me ndjenja të thjeshta vështirësitë e jetës. Ai është Jackie Chan, i cili ka shkruar legjendën e jetës së tij me djersë dhe mbresa plagësh. Ditët e fundit, ai i dha një intervistë drejtuesit të rubrikës "Jeta Artistike" të kanalit të tretë të Televizionit të Qendror të Kinës (CCTV-3), ku tregoi jetën e tij legjendare.

Asnjëherë nuk jam dorëzuar

Jackie Chan vjen nga një familje shumë e varfër dhe kur ai ishte në moshën shkollore, prindërit e tij e çuan atë në një shkollë të operës tradionale kineze për të mësuar në mënyrë që të siguronte jetesën në të ardhmen.

Me stërvitje të pandërprera dhe të rrepta, Jackie Chan kaloi kohën më të madhe të rinisë së tij. Në vitet 70 të shekullit 20-të, industria e re kinematografike pati një lulëzim dhe ushtronte gjithnjë e më shumë ndikime tek njerëzit kështu, opera tradicionale kineze mori të tatëpjetën. Kështu pra, me përfundimin e studimeve ai u gjend para një zgjedhjeje të vështirë, me njohuritë e tij për artet marciale, të bëhej një rrahës apo të luante si figurantë në filma me aksion? Një gjë që duhet të përmendet është se në atë kohë, njerëzit nënvlerësonin aktorët që luanin si figurantë sidomos dubluesët. Megjithëse ishte më e lehtë të fitonte para si një rrahës, Jackie Chani i cili në atë kohë nuk ishte në gjendje të mirë ekonomike, prapai mendoi se ishte më mirë të luante si figurant filmash se sa të shpërdorte mjeshtërinë e tij të KungFu-së.

Dhe jeta kinematografike e tij filloi me një figurant si njëri i vdekur. Ai e kujton kështu "Me të hyrë në vendin e zhirimit, regjizori i kërkoi një tekniku ta lyejë fytyrën time me një grusht baltë dhe e mbushi gojën time me një qese e mbushur me një lëng që ngjante me gjakun e vërtetë. E vetmje punë që duhet të bëja unë ishte që të shtrihesha në tokë dhe të mos merrja frymë."

Një herë tjetër, në një film, sipas skenarit, 3 gra dashurojnë personazhin e luajtur nga Jackie Chani. Mirëpo, një aktore e njohur që luante një ndër ato tre gra i tha regjizorit se "Pse ta dua atë? Nuk e pëlqej atë, ai ka hundë të madhe dhe sy të vegjël!"

Megjithatë vështirësi të tilla nuk penguan hapat e tij të ecin në rrugën artistike dhe Jackie vazhdoi marshimin e vet drejt ëndrrës së tij. Edhe pse ai nuk e dinte se kur kjo ëndërr do të realizohej, megjithatë vazhdimisht përpiqej me këmbëngulje dhe nuk u dorëzua asnjëherë pavarësisht nga vështirësitë që kishte hasur. Dhe kur ai ishte një personazh i vogël në qarqet artistike, nuk ndalonte të kërkonte shanse për të luajtur role kryesore në filma. Jackie tha këto fjalë për të përgjithësuar këtë periudhë të vështirë në jetën e tij" Nuk i mora inat ata sepse gjithsesi kjo nuk do të ndalonte përpjekjet e mia pavarësisht sa shumë ata më kritikonin. Unë jam një njeri që nuk tërhiqet kurrë nga rruga që ka nisur."(Çan Yean)