dëgjoni

Në zonën ndërkombëtare të Fshatit të Lojërave Olimpike në Pekin gjendet një pjesë e posaçme e mësimdhënies së gjuhës kineze për sportistët dhe funksionarët e vendeve të huaja. Që nga hapja e Fshatit të Lojërave Olimpike, këtu janë pritur mjaft mysafirë të huaj që të njohin bukurinë tërheqëse të gjuhës kineze nëpërmjet praktikës.

Vendi ku jepet mësim është një sallë me një sipërfaqe prej 20 metrash katrorë. Me të hyrë këtu, ndiejmë një atmosferë të theksuar të kulturës kineze. Në mur varen disa piktura të maleve dhe ujërave me bojë tradicionale kineze, ndërsa po jepen melodi tradicionale kineze dhe lëndë mësimore të gjuhës kineze nëpërmjet disqeve të kompjuterit.

Të gjitha këto tërheqin miqtë e huaj që kanë ardhur në Fshatin e Lojërave Olimpike në Pekin. Zoti Naoja Janagija, mysafir japonez, po bën ushtrime të mësimit të gjuhës kineze.

"A punuat dje për mësimin e gjuhës kineze?"

"Po!"

"Sa është ora tani?"

"Ora është njëmbëdhjetë."

"Për sa kohë do të mësoni sot?"

"Nga ora njëmbëdhjetë deri në orën njëmbëdhjetë e një çerek."

"Domethënë, kemi 15 minuta bashkë."

Zoti Naoja Janagija, funksionar i Komitetit Olimpik Japonez që përgjigjet për stërvitjen e intensifikuar të sportistëve, kishte interes për kulturën kineze qysh para se të vinte në Pekin dhe kishte mësuar disa fjalë të gjuhës kineze nëpërmjet aparatit radiomarrës. Ai shpreson se kësaj here, duke përfituar nga rasti i pjesëmarrjes në Lojërat Olimpike të Pekinit, do të mësojë sa më shumë nga fjalët më të përdorshme të gjuhës kineze, në mënyrë që të komunikojë më lehtë me kinezët. Sa u vendos në Fshatin e Lojërave Olimpike, ai e diktoi vendin e mësimit të gjuhës kineze dhe erdhi menjëherë për të marrë pjesë.

Ashtu si zoti Naoja Janagija, edhe zonja Klaudia Bokel, punonjëse administrative e delegacionit sportiv gjerman, ka filluar të mësojë gjuhën kineze duke ushqyer interes të madh për të. Ajo thotë se i duket shumë interesant mësimi i gjuhës kineze dhe shpreson se do ta njohë më shumë kulturën kineze.

"Kam mësuar fjalën kineze 'nihao', që do të thotë 'tungjatjeta'. Kam mësuar edhe fjalën 'mifan' që do të thotë 'pilaf' dhe që është një fjalë mjaft e rëndësishme. Kultura kineze është shumë interesante. Unë dua ta njoh sa më shumë këtë kulturë të lashtë. Do të vij çdo ditë për të mësuar. Është një çikë e vështirë për ne evropianët që të përvetësojmë shumë shpejt gjuhën kineze."

Ly Yuhong, një nga punonjësit në fshatin olimpik, tha se krahas mësimdhënies së gjuhës kineze, mësuesit e këtushëm i ndihmojnë mysafirët e huaj të marrin edhe një emër kinez.

"Sportistët e huaj kanë interes shumë të madh për këtë zonë, që e quajnë 'zonë e njohjes së kulturës'. Është gjë shumë interesante se ata marrin një emër kinez, pastaj e shkruajnë në një fletë letre me furçë kineze dhe e ruajnë për ta marrë me vete kur të kthehen në atdhe."

Skermisti suedez Miçel Kauter, që sapo mori emrin e tij kinez "Kang Ma Ke", e mban në dorë si margaritar letrën ku ai vetë shkroi emrin e tij kinez me hieroglife kineze. Ai foli për arsyen pse po mëson gjuhën kineze.

"Unë do të jetoj këtu për tri javë. Dua të komunikoj më shumë me kinezët. Unë e di se nuk mund ta përvetësoj gjuhën kineze për një kohë të shkurtër, por do të jetë një nismë e mirë për mua, po të mësoj disa fjalë brenda tri javëve."

Për t'i ndihmuar sa më shumë sportistët e huaj në mësimin e gjuhës kineze, Universiteti i Gjuhëve të Huaja i Pekinit, Universiteti i Gjuhës e Kulturës i Pekinit dhe disa universitete të tjera të famshme të Pekinit kanë dërguar këtu pedagogë me përvojë të pasur në mësimdhënien e gjuhës kineze në vende të tjera. Një nga ata është edhe zonja Zhang Yang, që thotë se pedagogët kanë krijuar një metodë mësimdhënieje sipas ambientit dhe rrethanave, që këta sportistë të huaj të mësojnë sa më mirë brenda kohës së shkurtër që do të jenë në Pekin.

"Në mësimdhënien sipas ambientit të gjuhës kineze për sportistët e huaj, kemi pasur parasysh disa rrethana të jetës në Pekin, si rrethanat e blerjes në dyqan, ngrënies në restorant, shkëmbimit të monedhave në bankë dhe vajtjes në postë. Nëse ata kërkojnë të mësojnë fjalët që janë të nevojshme për bisedën në restorant, ne do të japim një mësim për të plotësuar këtë kërkesë. Në përgjithësi, çdo mësim është 30-minutësh. Ata do të ndiejnë suksesin e vet brenda 30 minutave."

Me shtimin e delegacioneve sportive të vendosura në fshatin olimpik, zona e mësimdhënies së gjuhës kineze do të presë më shumë sportistë të huaj. Punonjësit e këtushëm shpresojnë se, nëpërmjet kësaj dritareje, mysafirët e huaj do ta njohin më shumë kulturën kineze. (Zheng)