dëgjoni

Në verë, qoftë se keni qejf të ndieni freski mbi sipërfaqen e ujit në një mjedis të rrethuar nga të katër anët me çezma, ju mund të gjeni vendin optimal në Parkun Olimpik të Vozitjes, që gjendet në rajonin Shun-yi të Pekinit. Më poshtë do të shkojmë së bashku me shoqëruesen Wang Lei në këtë park.

Ky park mbi ujë, do të jetë vendi i garave të kanotazhit, kajakut dhe maratonës me not të Lojërave Olimpike të Pekinit të vitit 2008. Ai do të jetë edhe vendi i kanotazhit të Olimpiadës për njerëz me të meta fizike. Gjatë Lojërave Olimpike të vitit 2008, nga këtu do të dalin fituesit e 32 medaljeve të arit, shifër kjo që përbën një të dhjetën e medaljeve të arit të këtyre lojërave olimpike. Prandaj ky park mbi ujë do të jetë e treta "zonë e medaljeve të arit", pas Qendrës Kombëtare të Fizkulturës dhe Sporteve dhe Qendrës Kombëtare të Notit. Rruga nga qendra e qytetit deri në këtë park mban vetëm 30 minuta me makinë.

Në historinë e lojërave olimpike, parku Olimpik i Vozitjes në Pekin do të jetë e para vepër sportive e kombinimit të kushteve të ujit të lëvizshëm me atë të ujit të qetë. Zona me ujë të lëvizshëm, që gjendet në pjesën jugperëndimore të parkut, do të jetë zona e garave të sllallomit me kajak në rrymë, ndërsa zona me ujë të qetë, që gjendet në pjesën lindore, do të jetë zona e garave të vozitjes së kajakut dhe të maratonit me not. Pas Lojërave Olimpike të Pekinit, ky park mbi ujë do të shfrytëzohet për gara dhe stërvitje sportive kombëtare dhe ndërkombëtare.

Parku Olimpik i Vozitjes i Pekinit ka një sipërfaqe të ndërtesave prej 18 mijë metrash katrore, ndërsa sipërfaqja e ujit arrin në 550 mijë metra katrore. Thellësia e ujit të pistave të garave do të jetë 3.5 metra dhe vëllimi i ujit do të arrijë në 1 milion e 700 mijë metra kube.

Një vepër kaq e madhe sportive, që quhet "rruga ujore artificiale", kërkon që cilësia e pistave të garave të jetë plotësisht e sigurt, sidomos shtrati i ujit të pistave të garave të jetë i fortë dhe që uji të mos depërtojë aspak.

Specialistët përkatës bënë të gjitha përpjekjet për të siguruar cilësinë e shtratit të ujit të pistave. Në radhë të parë, ata bënë kërkime dhe studime të hollësishme të kushteve gjeologjike të shtratit të ujit. Duke marrë parasysh strukturën e shtresave të dheut, ata vendosën që të ngjeshin dheun e shtratit të ujit me anë të "goditjes së fortë". Kjo do të thotë që një çekan i hekurt 18 tonësh me një diametër prej 2.4 metrash të bjerë 9 herë nga sipër për të ngjeshur dheun në pikat që duhen forcuar. Në këtë mënyrë, dheu në shtratin e ujit të pistave u ngjesh si duhet. (Zheng)