dëgjoni

Të dashur dëgjues, Lojërat Olimpike të Sidneit në vitin 2000 janë vlerësuar si një nga lojërat olimpike më të suksesshme në historinë olimpike. Zhvillimi i suksesshëm i tyre është pandarë nga përkrahja aktive dhe pjesëmarrja e pasionuar e banorëve të qytetit të Sidneit. Gjatë fazës përgatitore dhe organizimit, më shumë se një milion banorët e Sidneit kontribuuan me të gjitha forcat si mikpritës të olimpiadës. Një emigrante me origjinë aziatike Katherina Ong-u është një ndër ta. Tani, le të ndjekim bashkë me gazetarin tonë në Australi historinë e familjes së Katherinës gjatë Olimpiadës së Sidneit.

Në vitin 1970, bashkë me familjen e saj, Katherina Ong-u arriti në Australi nga Malajzia. Në vitin 1975, u vendos në qytetin e Sidneit, ku u martua dhe lindi po atë vit një fëmijë. Në vitin 1997, kur Sidnej po kandidonte për të drejtën e organizimit të lojërave olimpike, tre fëmijët e saj ishin në shkollë të mesme. Katherina kujton atë kohë, duke thënë se ajo u inspirua nga fëmijët dhe mendoi që të bëjë diçka për Lojërat Olimpike të Sidneit. Një ditë, fëmijët i treguan asaj një libërth të shpërndarë në shkolllë. Ajo i hodhi një sy asaj kohe duke thënë: "Na njohën ne njerëzit që kishte një klub të tillë olimpik, i cili ishte organizuar nga Komiteti Organizativ Olimpik i Sidneit dhe u bënte thirrje banorëve të dhurojnë para për ndërtimin e stadiumeve. Fëmijët më pyetën për dëshirën time dhe u regjistrova. Këtë e bëra për fëmijët. Synimi im ishte që ata të kuptonin rëndësinë e kësaj gjëje."

Pasi hyri në këtë klub, Katherina merrte shpeshherë materiale të ndryshme të dërguara nga Komiteti Organizativ Olimpik i Sidneit, si informacione me video, libra, gazeta dhe revista, të cilat tregonin lajmet e fundit mbi ndërtimin e stadiumeve olimpike dhe të gjitha aktivitetet e propagandimit. Nëpërmjet këtyre të dhënave, Katherina filloi të ndiente që olimpiada ishte shumë afër me të dhe e pushtoi gëzim i madh që si një qytetare e Sidneit, ajo u bë një anëtare e kësaj ngjarjeje me rëndësi historike. Dhe më pas, ajo filloi të lutej me zemër dhe uronte çdo ditë që Lojërat Olimpike të Sidneit të arrinin sukses. Ndërkohë, ajo merrte pjesë aktivisht në mbledhjen e parave të dhuruara dhe jepte për Lojërat Olimpike të Sidneit kontributin e vet me veprimet e saj.

Si shpërblim, Katherina dhe familja e saj u ftuan nga Komiteti Organizativ Olimpik i Sidneit për të ndjekur provën e fundit të ceremonisë së hapjes një ditë para çeljes së lojërave. Katherina tha se ajo ishte një eksperiencë e paharrueshme për të.

"Ishte shumë e shkëlqyer dhe shumë prekëse, kishte shfaqje të ndryshme që tregonin karakteristikat dhe stilet e pasura lokale të australianëve. Të gjithë spektatorët u emocionuan posaçërisht kur disa djem të rinj hynë në stadium me kuaj, duke mbajtur flamurin kombëtar të Australisë. U prekëm shumë dhe u ndiemë shumë krenarë!"

Në ditën e provës, vajza e Katherinës nuk shkoi bashkë me familjen sepse po shërbente si vullnetare olimpike. Gjatë zhvillimit të Lojërave Olimpike, dy djemtë e saj punonin si recepsionistë në Hotelin Shangri-la. Katherina tha se megjithëse fëmijët nuk ndoqën shfaqjet e provës, ajo u gëzua shumë që ata mundën të marrin pjesë në punët e lojërave olimpike dhe u kënaq shumë që ata arritën të japin kontribut për vendlindjen e tyre.

" Fëmijët e mi kanë lindur në Sidnej dhe kanë mbaruar studimit këtu. Megjithëse janë pasardhës të emigrantëve aziatikë, ata kanë hyrë plotësisht në kulturën e Australisë. Ata u ndien krenarë që të dëshmonin zhvillimin e lojërave olimpike në qytetin ku po jetojnë dhe dëshironin të dinin çfarë po ndodhte dhe çfarë mund të bënin ata."

Krahas provës së ceremonisë së hapjes, Katherina dhe familja e saj ndoqën disa lojëra në Parkun Olimpik, si noti i sinkronizuar. Në muajin gusht të këtij viti, vajza dhe një djalë i saj do të vijnë në Pekin për të ndjekur ceremoninë e hapjes së Olimpiadës 2008. Katherina tha se pas eksperiencës në Lojërat Olimpike të Sidneit, është e dukshme që fëmijët e saj kanë një shpresë të madhe për Lojërat Olimpike të Pekinit.

"Ata kanë qenë në Kinë, në Pekin. Por dëshirojnë që të shkojnë prapë dhe të bëhen një pjesë e olimpiadës, siç bënë në Sidnei."

(Jiang Lei)