dëgjoni

Në pjesën kontinentale të Kinës muzikanti i këngëve popullore Wang Luobin quhet "Mbreti i këngëve popullore të pjesës perëndimore të Kinës". Gjatë krijimtarisë së tij muzikore mbi 62-vjeçare ai na la afro një mijë këngë, ndër to "Në atë vis të largët" dhe "Gjysmëhëna u ngrit në qiell" konsiderohen si "veprat muzikore klasike të kinezëve në shekullin e 20-të". Ai qe kinezi i parë që këndoi këngë popullore në OKB. Ai fitoi "Çmimin e kontributit të posaçëm në shkëmbimet kulturore midis Lindjes dhe Perëndimit".

Këngët e krijuara nga Wang Luobini janë të bukura e të lirshme dhe janë të mirëpritura nga masat popullore si brenda e jashtë vendit. Në këtë program ju ftojmë të shijoni disa nga këngët e tij më të njohura.

Këngën "Vajzat e Dabanchenit" Wang Luobini e krijoi në vitin 1939 në qytetin Lanzhou. Dabanchen-i është një fshat shumë i thjeshtë që ndodhet në pjesën qendrore të malit Tianshan të Sinkiangut midis Urumçit dhe Turfanit. Në kohën e luftës së rezistencës së popullit kinez kundër pushtuesve japonezë, Wang Luobini qe anëtar i "Trupës së luftës kundër pushtuesve japonezë në pjesën perëndimore të Kinës" dhe shkoi në qytetin Lanzhou për propangandim antijaponez. Gjatë këtyre aktiviteteve ai e krijoi këtë këngë, që u përhap menjëherë në Lanzhou, madje edhe në mbarë Kinën e në Mianmar, Malajzi dhe vende të tjera. Në këngë thuhet: "Qysh nga lashtësia thuhet se Dabanchen është një vis i mirë me panoramë të bukur, ku rriten të shëndetshme lopë dhe dele. Vajzat e Dabanchenit janë të bukura, me gërsheta të gjata dhe me sy të mëdhenj, edhe djemtë e Dabanchenit janë të pashëm, shumë punëtorë dhe besnike"

Kënga "Në atë vis të largët" është një nga këngët më të përhapura të Wang Luobinit. Ajo u interpretua hapur për herë të parë në vitin 1947 nga basi amerikan Roberson në Shangai. Këtë këngë Wang Luobini, që jetoi 83 vjet, e konsideronte më të çmueshmen dhe ajo u gdhend në lapidarin e varrit të tij. Në këngë thuhet: "Në atë vis të largët ka një vajzë të mirë, fytyra e saj e kuqe si dielli, sytë e saj të bukur si hëna e ndritur. Unë desha të bëhem dele, që ta ndjek gjithmonë nga pranë"

"Melodia e rinisë" vjen nga melodia shoqëruese origjinale e shfaqjeve të rapsodëve Davazi të Sinkiangut. Në pranverën e vitit 1939 Wang Luobini e gjeti këtë melodi nga një tregtar ujgur që shiste rrush të thatë. Në atë kohë Wang Luobini 25-vjeçar, që po vuante nga ndarja me të shoqen, i shtoi kësaj melodie të gëzueshme ngjyrën e muzgut: "Pas perëndimit të tij dielli do të ngrihet nesër përsëri në qiell, pas vyshkjes lulet do të çelin përsëri mot. Zogu i vogël i bukur iku dhe nuk shihet fare hija e tij, edhe zogu im i rinisë iku, e njëlloj nuk kthehet më"

Të dashur dëgjues, tani ju ftojmë të dëgjoni këngën popullore të Sinkiangut të Kinës: "Dudar dhe Maria", që është një këngë e kombësisë kazake, e përpunuar nga Wang Luobini. Dudar dhe Maria janë përkatësisht emrat e një djali dhe të një vajze kazake. Në këngë përshkruhet dashuria midis tyre.

Kënga popullore e Sinkiangut: "Ngrije vellon tënde", e përkthyer dhe e përpunuar nga Wang Luobini. Kjo këngë me ritëm të gjallë e të gëzueshëm dhe me gjuhë humoristike pasqyrohet admirimi i njerëzve për nusen e re e të bukur në dasmë. Në vargjet e këngës thuhet: "Ngrije vellon tënde, le t'i shikoj vetullat e tua, vetullat e tua janë të holla e me hark, si drapri i hënës. Ngrije vellon tënde, le t'i shikoj sytë e tu, sytë e tu shkëlqejnë, si hëna e ndritur."

Kënga "Uji i një lumi" është përpunuar në bazë të këngës popullore të kombësisë ruse të Sinkiangut. Wang Luobini e bëri atë në vitet '50 të shekullit të kaluar dhe e ripërpunoi në vitet '80 të shekullit të kaluar. Ajo u interpretua nga Xu Vei në vitin 1998 në një koncert. Disa nga vargjet e këngës janë: "Jeta dhe shpresa ime janë gjithmonë në kundërshtim. Unë dhe ti jemi dy brigjet, që i ndan përgjithmonë uji i një lumi"

Në fund të këtij programi ju ftojmë të shijoni këngën popullore të kombësisë kazake të Sinkiangut: "Maila", të përkthyer nga Wang Luobini. Në vargjet këndohet: "Njerëzit më quajnë Maila, poete Maila, këngëtare Maila. Kur gëzohem, nis një këngë, duke i rënë veglës dongbula. Të gjithë kalimtarët mblidhen rreth shtëpisë sime për të më dëgjuar"(Drita-Daming )