dëgjoni

Deri më sot, 29 prill, pishtari i Lojërave Olimpike ka shkuar në 19 qytete të botës. Kur hartoi linjën e stafetës globale të pishtarit, Komiteti Organizativ i Lojërave Olimpike të Pekinit përcaktoi konceptin që të çohet zjarri i shenjtë olimpik në vende ku nuk ka arritur në të kaluarën, që sa më shumë popuj të kenë rastin të kontaktojnë drejtpërdrejt me pishtarin olimpik, simbolin e shpirtit olimpik. Po afron fundi i stafetës globale dhe ato qytete që pritën për herë të parë zjarrin e shenjtë na ka lënë përshtypje të veçanta.

Ndalesa e parë e stafetës globale të pishtarit ishte Almati, kryeqyteti i Kazakistanit. Ambasadori i Kinës në Kazakistan Zhang Xiyun tha:

"Almati u zgjodh si qyteti i parë i stafetës globale. Kjo është një ngjarje e madhe. Prandaj, jo vetëm pala kineze i kushtoi rëndësi të madhe, por edhe qeveria e Kazakistanit e kushtoi shumë rëndësi."

Si qyteti i parë që priti zjarrin e shenjtë të Lojërave Olimpike të Pekinit, Almati tregoi shumë vëmendje në hollësirat. Ashtu siç vlerësoi ambasadori Zhang, në saje të punëve të hollësishme, stafeta u zhvillua shumë mbarë. Në këtë qytet të madh, ku nuk janë organizuar në të kaluarën aktivitete të tilla të mëdha, na bëri përshtypje që presidenti i Kazakistanit Nazarbajev, si pishtarmbajtës i parë i stafetës, me iniciativë të lartë, i hodhi një bazë të mirë kësaj "vizite harmonike" të pishtarit në vendin e vet. Ndërkohë, 200 mijë banorë të qytetit Almati hapën stafetën e pishtarit me buzëqeshjet e tyre të sinqerta.

Kryeqyteti i Argjentinës Buenos-Ajres është i vetmi qytet i Amerikës së Jugut ku bëri ndalesë pishtari i Lojërave Olimpike të Pekinit. Herën e parë që priti zjarrin e shenjtë olimpik, ky vend, që është i çmendur pas futbollit, "u çmend" edhe nga Olimpiada. 500 mijë banorë mbushën rrugët dhe e ndoqën pishtarin gjatë tërë procesit. Nëse nuk është çmenduri, me çfarë fjale tjetër të përshkruhet ky entuziazëm kolosal? Entuziazmi i zjarrtë i banorëve ndikoi disi edhe mbi rendin e stafetës. Policia u detyrua të përdorte makina të saj për hapjen e rrugës për zjarrin e shenjtë dhe mijëra vullnetarë të mbledhur nga Bashkia e qytetit gati "prishën gojën" duke këshilluar shikuesit të mos ngjesheshin tepër. Mirëpo, kjo "çmenduri" na la përshtypje të bukur, sepse e gjitha kjo erdhi nga dashuria.

Gjithashtu ishte hera e parë që Muskati, kryeqyteti i Omanit, priti zjarrin e shenjtë olimpik, por stafeta e pishtarit këtu u zhvillua në mënyrë të rregullt. Shkaku është shumë i thjeshtë: i pari qytet që i paraqiti Komitetit Organizativ të Lojërave Olimpike të Pekinit kërkesën për zhvillimin e stafetës së pishtarit ishte pikërisht Muskati. Në saje të inciativës dhe vetëbesimit të këtij qyteti, stafeta e pishtarit jo vetëm pasqyroi miqësinë e popullit të Omanit, por demonstroi edhe historinë e lashtë të lidhjes së këtij vendi me Kinën. Gjatë stafetës, ish-kryetari i Shoqatës së Atletikës të Omanit Saude Haumad u tha me krenari anëtarëve të tjerë të grupit të funksionimit të stafetës:

"Isha unë që shkrova dy letrat e para për Komitetin Organizativ të Lojërave Olimpike të Pekinit. Ëndrra ime u realizua! Sa mirë!"

Edhe kryeqyteti i Tajlandës Bangkok priti për të parën herë zjarrin e shenjtë olimpik. Pas fitimit të së drejtës së organizimit të Lojërave Olimpike të Pekinit, kinezët në mbarë botën shpresojnë të gëzojnë nderin e Olimpiadës, ndërsa në Tajlandë 1/5 e popullsisë e përbëjnë kinezët. Kësaj here, Bangkoku i dha rast bashkësisë së kinezëve, që ka dhënë kontribut të madh për Tajlandën. Ndër 80 pishtarmbajtës, kinezët zunë pjesën dërrmuese. Organizatori i stafetës dhe gjithashtu pishtarmbajtësi i parë në Tajlandë Anant Siripasraporn vetë është pasardhës kinez. Ai tha:

"Ne dëshirojmë të demonstrojmë një Bangkok të tillë, ku Kina dhe Tajlanda kanë marrëdhënie të gjata miqësore. Në Tajlandë ka shumë kinezë. Ja shiko, edhe ceremonia e hapjes së stafetës së pishtarit u zhvillua në Portin Kinez në lagjen e kinezëve. Ky port u ndërtua për familjen mbretërore me dhurata nga kinezët dhe emigrantët kinezë në Tajlandë."

Edhe në Phenian, ku përfundoi stafeta e pishtarit olimpik para dy ditëve, u prit zjarri i shenjtë olimpik për herë të parë. Gjatë këtij kontakti të parë të kryeqytetit të Koresë së Veriut me zjarrin olimpik, pamë miqësinë e thellë midis popullit kinez dhe popullit koreanoverior. Të marrim një shembull të thjeshtë. Sipas palës koreanoveriore, pika ku ambasadori i Kinës në Korenë e Veriut Liu Xiaoming mori pjesë në stafetë u vendos në Kullën e Miqësisë Koreanoverior-Kineze. Ky projekt ka kuptim të thellë: nga njëra anë, kjo kullë është shenjë përkujtimore e historisë së miqësisë midis dy vendeve në luftë; nga ana tjetër, babai i ambasadorit Liu ishte anëtar i Ushtrisë së Vullnetarëve të Popullit Kinez, që ndihmoi popullin koreanoverior në luftën kundër agresionit amerikan. Në ceremoninë kremtuese në fund të stafetës, kori i Ushtrisë së Popullit të Koresë së Veriut këndoi këtë këngë:

Kënga që ata kënduan është "Dashuroj Kinën time".

Olimpiada i përket gjithë botës. Atyre njerëzve që nuk kishin kontaktuar në të kaluarën me zjarrin e shenjtë olimpik, stafeta globale e pishtarit të Lojërave Olimpike të Pekinit u dha një rast të çmuar. Një entuziazëm dhe gëzim i tillë do të mbeten gjithmonë në zemrën e popujve që shijuan stafetën e pishtarit olimpik. (Wang Lei) (Artan)