Në gjuhën kineze, shprehja "Kap një dash duke ecur rrugës" ka pasur kuptim të keq, sepse në jetën e përditshme ajo përdoret për të shënuar nxjerrjen e dobisë rastësisht ose për vjedhjet e vogla. Kurse në fushën ushtarake, me këtë shprehje është emërtuar një taktikë që do të thotë korrja e fitores duke shfrytëzuar situatën e volitshme. Ka pasur mjaft shembuj të përdorimit të kësaj taktike në luftërat e Kinës së lashtë dhe në ato të kohës moderne në botë. Një nga shembujt ka qenë një ngjarje gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Musolini, si kreu i fashistëve italianë, ëndërronte ta rimëkëmbte Perandorinë Romake dhe ta shndërronte Mesdheun në "liqen të brendshëm" të Romës. Pas shpërthimit të Luftës së Dytë Botërore, ai kujtoi se i erdhi rasti. Por ai e kishte të qartë se Italia nuk ishte në gjendje të ndërmerrte veças veprim kundër Anglisë që kishte epërsi në Mesdhe, prandaj ai ua drejtoi sytë vendeve të vogla, duke u orvatur që, me potencialin ushtarak të Italisë, t'i nënshtronte ato. Ai zgjodhi në radhë të parë Greqinë, duke qenë i sigurt se Greqia e vogël dhe e dobët nuk kishte forca luftarake, prandaj urdhëroi trupat e tij të sulmonin me afat të caktuar.

Më 28 tetor të vitit 1940, ambasadori i Italisë në Greqi, i autorizuar nga Musolini, i dorëzoi kryeministrit grek një notë, ku i kërkohej Greqisë që të ofronte një bazë mbështetëse të përhershme për trupat italiane dhe të ruante asnjanësinë. Por kryeministri i Greqisë refuzoi në mënyrë të prerë notën energjike të Italisë dhe nisi të mobilizonte mbarë vendin për t'iu kundërpërgjigjur vendosmërisht mësymjes së trupave italiane. Megjithëse shtabi i përgjithshëm i trupave italiane besonte se nuk mund të fitonin shpejt mbi Greqinë, Musolini prapëseprapë dha urdhër për të sulmuar menjëherë. Doli se, pas disa ditë luftimesh të vështira, 2 divizionet e trupave italiane që sulmuan, pësuan disfatë të rëndë. Pas një jave tjetër, trupat praparojë greke u hodhën në luftë, kështu që trupat italiane u detyruan të tërhiqeshin në pozicionet nga erdhën. Trupat greke kundërsulmuan dhe morën në dorë kështjellën e prapavijës të trupave italiane. Për të shpëtuar nga asgjësimi i plotë, Musolini u detyrua që, pa përfillur turpin, të kërkonte ndihmë nga Gjermania e Hitlerit. Vetëm e vetëm duke u mbështetur në ndihmën gjermane, shpëtuan trupat italiane të mbetura. Por Gjermania, që i dha ndihmë Italisë, pushtoi territorin e Greqisë, duke përdorur taktikën "Kap një dash duke ecur rrugës". Sigurisht, kjo ishte një luftë e padrejtë.

Strategët e Kinës së lashtë thoshin se "Ai që di mirë të luftojë, nuk e lë dobinë që i bie në dorë; nuk humb rastin që i vjen". Këto fjalë janë shpjegimi më i saktë i taktikës "Kap një dash duke ecur rrugës". Thelbi i kësaj taktike është që, në luftën reale, të zbulohen dhe të shfrytëzohen me përpikëri shpërfillja dhe pikat e dobëta të palës kundërshtare gjatë lëvizjes, për të korrur fitoren duke mësyrë pikat më të dobëta. (Zheng)