dëgjoni

Me zhvillimin e urbanizimit në Kinë, disa arte tradicionale popullore janë harruar gradualisht, këngët e daulles të kontesë Uning të provincës Jiangxi të Kinës Qendrore me një histori mbi 200-vjeçare janë një prej tyre. Sot do t'ju flasim për një artiste popullore që bën përpjekje për të mbrojtur dhe për të përhapur këngët e daulles Chen Qin.

Tani po dëgjoni këngën e daulles të Uningut. Kur fshatarët e Uningut punojnë në arë, ata këndojnë shpesh këngë të daulles. Zakonisht një fshatar i bie daulles, të tjerët këndojnë. Ky art popullor ka një histori prej mbi 200 vjetësh dhe është pranuar në listën e mbrojtjes së trashëgimive kulturore jomateriale të provincës Jiangxi.

39-vjeçarja Chen Qin lindi në kontenë Uning me panorama të bukura dhe u rrit në shoqërinë e këngëve të daulles dhe të operës së vjeljes së çajit. Uning është një konte malore ku prodhohet kryesisht çaji. Opera e vjeljes së çajit është opera vendore dhe këngët e daulles janë pjesë e rëndësishme e kësaj opere. Chen Qini kujtoi:

"Kur isha e vogël, nuk kishte televizor dhe nuk mund të shikoja disa filma, këndimi i këngëve të daulles ishte një gjë shumë e gëzueshme për bashkëfshatarët."

Gjyshi i Chen Qinit ishte një artist i famshëm i këngëve të daulles. Kur Chen Qini ishte në moshë të re, shumë njerëz e ftonin gjyshin e saj të jepte shfaqje. Nën ndikimin e gjyshit, Chen Qinit filloi t'i pëlqente ky art popullor. Në vitin 1984, Chen Qini hyri në Shkollën e Artit të Provincës Jiangxi për të studiuar operën e vjeljes së çajit. Pas mbarimit të studimeve, ajo u pranua në trupën e operës së vjeljes së çajit të Uningut duke filluar jetën artistike. Por për fat të keq, në vitin 1993, kjo trupë u shpërnda. Pas kësaj, Chen Qini u largua nga vendlindja dhe shkoi në qytet për punësim, por asaj nuk i pëlqente fare jeta në qytet:

"Në qytet nuk mund të thith ajrin e malit dhe nuk mund të dëgjoj zërin e përroit. Jeta në qytet nuk më përket mua."

Një herë gjatë takimit me disa miq të huaj, Chen Qini këndoi disa këngë të vendlindjes. Këngët e këndshme bënë për vete çdo njeri të pranishëm, ata u habitën shumë nga ky art i bukur popullor.

Pas kësaj gjëje të rastësishme, Chen Qini vendosi të largohet nga qyteti dhe të kthehet në vendlindje për të regjistruar këngët e daulles dhe operën e vjeljes së çajit. Qysh nga ajo kohë, Chen Qini ka qenë në krahinat e ndryshme të Uningut dhe ka vizituar shumë artistë të vjetër duke mbledhur dhe regjistuar këngët e daulles dhe operën e vjeljes së çajit të vendlindjes. Chen Qini u shpreh se një takim me artistin e vjetër Meng Fanlin i ka lënë përshtypje të thellë:

"Meng Fanlini i mësoi këngët e daulles qysh në moshën 18-vjeçare dhe sivjet ai është 78 vjeç. Ai u shpreh se tani nuk ka më njerëz që të dëgjojnë ose të mësojnë këtë art të vjetër. Pas dëgjimit të fjalëve të tij mendova se nëse unë nuk e bëj këtë gjë, pas 20 vjetëve do të zhduken këngët e daulles dhe opera e vjeljes së çajit."

Shumë arte popullore përhapen gojë me gojë, nëse vdesin artistët e vjetër, këto arte kanë rrezik të zhduken. Për të shpëtuar këngët e daulles dhe operën e vjeljes së çajit, Chen Qini merr videokamera duke regjistruar këtë art të vjetër:

"Kam mbledhur shumë këngë të daulles dhe i kam regjistruar në disk. Këto të dhëna janë pranuar nga qendra e zhvillimit të kulturës popullore e Ministrisë së Kulturës të Kinës si të dhëna shtetërore."

Deri tani Chen Qini ka regjistruar mbi 20 mijë këngë të daulles. Në vitin 2005, ajo botoi librin "Tregimet e këngëve të daulles" duke fituar vlerësimin e lartë të qarqeve kulturore e artistike. (Fani)