Në jetën e përditshme, me shprehjen "Soditja e zjarrit duke qëndruar përtej lumit" flasim me metaforë për atë që sodit me kureshtje rrezikun e një tjetri, duke mbajtur duart në ije. Por në strategjinë dhe taktikën ushtarake, kjo shprehje do të thotë që, në raste të përleshjeve të brendshme në radhët e kundërshtarit, të mos e mësyjmë hëpërhë. Përndryshe, ata do të kundërsulmojnë bashkarisht, duke i lënë mënjanë kontradiktat e brendshme. Në këto rrethana, duhet t'i shmangemi dhe të presim ndodhjen e rrëmujave në radhët e kundërshtarit.

Kjo taktikë u përdor shpesh në luftërat e lashtësisë. Një herë në periudhën nga viti 220 deri në vitin 280 të erës sonë, vitet e fundit të dinastisë Han Lindore, kur ushtarakët rivalizonin për të marrë në dorë pushtetin, gjenerali Yuan Shao vdiq ngaqë pësoi një disfatë fatale dhe dy bijtë e tij filluan përleshje me njëri-tjetrin për të marrë në dorë të drejtat e komandimit. Cao Cao, që ishte kundërshtari i tyre, vendosi t'i mundte ata. Të dy vëllezërit Yuan u hodhën në prehrin e shtetit Uhuan. Cao Cao mësyu menjëherë dhe mposhti Uhuanin. Të dy vëllezërit Yuan u detyruan të hidheshin në radhët e trupave të Gongsun Kangut, guvernatori i krahinës Liaodong. Gjeneralët e Cao Caos sugjeronin që, duke përfituar nga rasti, të pushtonin krahinën Liaodong dhe të kapnin dy vëllezërit Yuan. Kurse Cao Cao qeshi dhe tha?"Jo! Së shpejti Gongsun Kangu do të na dërgojë kokat e dy vëllezërve Yuan."Pastaj, duke prirë trupat e tij, u kthye në Shyçang, që ishte plasdarmi i tij, dhe filloi të priste zhvillimin e gjendjes.

Puna ishte se, kur ishte gjallë, Yuan Shao me dy bijtë e tij kishin ambicie të shtinin në dorë krahinën Liaodong, prandaj guvernatori Gongsun Kang dyshonte tek dy vëllezërit Yuan. Ai e dinte se dy vëllezërit Yuan u hodhën te ai sepse kishin mbetur si dy qen pa strehë. Ata mund ta ndihmonin në përballimin e mësymjes së mundshme të Cao Caos. Por, meqë Cao Cao ishte kthyer në Shyçang, krahina Liaodong nuk kishte rrezik hëpërhë. Atëherë, t'i mbante dy vëllezërit Yuan në Liaodong nuk ishte gjë e flefshme për të, madje ishte diçka e dëmshme, sepse mund të zemëronte Cao Caon që kishte forca të fuqishme. Prandaj ai urdhrëoi që të vriteshin dy vëllezërit Yuan dhe kokat e tyre të dërgoheshin në kazermën e trupave të Cao Caos.

Cao Cao e zotëroi mirë gjendjen, duke marrë me mend botën shpirtërore të Gongsun Kangut, prandaj asgjësoi lehtë forcat e familjes Yuan. Ai zbatoi me përpikëri taktikën "Soditja e zjarrit duke qëndruar përtej lumit". Roli i kësaj taktike mishërohet edhe në shprehje të tjera, si "soditja e kacafytjes së tigrave duke ndenjur në kodër" dhe "soditja e përmbysjes së anijes duke ndenjur në vilën Huanhelou". E ngjashme është edhe shprehja "peshkatari përfiton me anë të kontradiktës së lejlekut me guaskën", ku thuhet se një lejlek futi sqepin për të ngrënë mishin e guaskës, por, meqë sqepi u shtrëngua nga guaska, të dy nuk lëviznin dot dhe të dy u kapën nga peshkatari. (Zheng)