Me shtimin e vazhdueshëm të numrit të fshatarëve të dalë për punë në qytet, është shtuar edhe numri i fëmijëve që detyrohen të jetojnë përkohësisht te kushërinjtë ose të jetojnë të vetmuar në shtëpi. Sot në Kinë, numri i fëmijëve të tillë ka arritur në 20 milionë. Përkujdesja për këta fëmijë, që të rriten të shëndetshëm e të gëzuar dhe të arsimohen si duhet, është bërë tani një përmbajtje e rëndësishme e punës së sektorëve arsimorë të Kinës. Provinca Anhui e Kinës Qendrore, që është një provincë e madhe për bujqësinë, ka bërë prova të vlefshme në këtë drejtim. Kjo pasqyrohet edhe në punën e shkollës fillore Çantang të distriktit Lingbi të kësaj province.

Në shkollën Çantang, vëmë re nxënës me gjallëri, klasa të gjera dhe të ndritura, ndërtesa të rregullta të konviktit dhe një fushë sportive që është në rindërtim e sipër. Drejtori i shkollës, zoti Zhou Çangbin, foli për ndryshimin e kësaj shkolle.

"Në vitin 2004, vumë re se një nxënës vonohej shpesh dhe notat e tij në provime uleshin shpejt. Më pas, morëm vesh se prindërit e tij kishin dalë për të punuar përkohësisht në një krahinë tjetër dhe ai jetonte me gjyshin e gjyshen, që nuk mund të përkujdeseshin mirë për të."

 Pas një ankete, drejtuesit dhe mësuesit e kësaj shkolle morën vesh se mjaft fshatarë të kësaj zone kishin dalë për të punuar në krahina të tjera, duke i lënë fëmijët te gjyshi dhe gjyshja. Si pasojë e mungesës së edukimit nga prindërit, një numër i madh nxënësish nuk ishin brumosur me prirjen për mësim, mërziteshin për mësimin, mungonin shumë shpesh në mësim, madje ndërpresnin edhe arsimimin.

Në këto rrethana, drejtuesit e shkollës Çantang vendosën të krijojnë një model të ri arsimi, në bazë të të cilit shkolla do të marrë përsipër edhe edukimin jashtëshkollor të këtyre nxënësve. Në vitin 2005, Kjo shkollë filloi ndërtimin e konviktit për këta nxënës, që quheshin "fëmijë shtëpi-ruajtës". Kështu, në vend të qëndrimit për 6 orë çdo ditë në shkollë, ashtu si në shkollat fillore të përgjithshme, këta nxënës filluan të qëndrojnë për të 24 orët për të mësuar dhe për të jetuar në shkollë. Për këtë, foli më tej drejtori Zhou.

"Gjatë reformës së shkollës, ne bëmë ndryshime të mëdha. Në fillim, për të zgjidhur problemet e ushqimit dhe fjetjes të këtyre nxënësve, disa apartamente të mësuesve u bënë konvikt dhe disa klasa u bënë menca. Pajtuam edhe 5 mësuese kujdestare posaçërisht për jetën dhe shëndetin psikologjik të nxënësve. Këto mësuese, që janë gra plot me dashamirësi, përkujdesen për nxënësit tamam si nënat e tyre."

Drejtori Zhou vazhdoi se shkolla e tij ka pajtuar edhe kuzhinierë profesionalë, që të sigurojnë ushqimin shkencor të nxënësve, duke gatuar gjellë të larmishme.

Gjyshi Vang, gjyshi i 4 fëmijëve, i është mirënjohës shkollës së këtij modeli. I biri dhe e bija kishin dalë para disa vjetësh për të punuar në krahina të tjera, duke i lënë fëmijët te ai. Ai dëgjoi diçka për reformën e shkollës Çantang dhe erdhi disa herë për të parë me sytë e vet, se dyshonte në fillim. Kur pa se shkolla ka rregulluar shumë mirë mësimin dhe jetën e nxënësve, ai i solli në shkollë të katër niprit dhe mbesat.

"Në vitin 2005, unë i solla vendosmërisht 4 fëmijët në këtë shkollë, ku ata kanë bërë përparim të madh. Edhe notat e tyre në provim janë ngirtur. Nuk shqetësohem më për ta."

Shkolla Çantang ka vendosur edhe një rregullore të lidhjeve telefonike të këtyre nxënësve me prindërit e tyre që punojnë në krahina të tjera. Zoti Zhang, babai i një nxënësi, tha se me masat që ka marrë shkolla, ata mund të punojnë pa asnjë shqetësim në krahina të tjera. Shumë nxënës thonë, "Ne rritemi të shëndetshëm në shkollë, që është edhe shtëpia jonë."

Drejtori Zhou dhe mësuesit e tjerë të shkollës Çantang shqetësohen se kushtet ekzistuese të shkollës së tyre nuk plotësojnë dot kërkesat e zhvillimit të mëtejshëm të arsimit. Administrata dha përgjigje për shqetësimin e tyre. Drejtori i arsimit i distriktit Lingbi, Liu Zhai Bin, thotë se sektorët përkatës po vënë në jetë masat për përsosjen e kushteve të shkollave të këtij lloji.

"Për të përmirësuar më tej kushtet e shkollave me konvikt të fëmijëve të fshatarëve të dalë për punë në krahina të tjera, qeveria kineze u dha shkollave të këtij lloji një fond të posaçëm prej 2 milionë juanësh; përveç kësaj, qeveria kineze dhe arministrata e distriktit Lingbi dhanë 70 milionë juanë për modifikimin e ndërtesave të vjetra të shkollave në fshat. Në përdorimin e këtyre fondeve, shkollave fillore me konvikt të nxënësve u jepet favor." (Zheng)