degjoni

Ju flet Radio e Jashtme e Kinës. Të dashur dëgjues, në rubrikën "Shkenca, arsimi dhe shëndetësia" do të japim reportazhin "Një vajzë amerikane që jeton dhe punon e gëzuar në qytetin Baotou të Kinës".

Në shkollën e mesme numër 1 pranë Shoqërisë së parë aksionare të ndërtimit të makinerive të rajonit autonom të Mongolisë së Brendshme të Kinës, shohim shpesh vajzën amerikane flokartë dhe sykaltër Xhein Martunik, që ka ardhur nga SHBA-ja në Kinë para 3 vjetëve si një mësuese për ndihmë në arsim dhe që ka marrë emrin kinez Çen Si Yu.

Në vitin 2005, Xhein Martuniku, e porsadiplomuar në universitet, u anëtarësua në Kompaninë Ndërkombëtare të Pasurisë Globale, një organizatë që përgjigjet kryesisht për dërgimin e mësuesve vullnetarë në vende të ndryshme. Ajo erdhi në Kinë me anë të regjistrimit si një mësuese e shkollës së mesme. Në fakt, nuk ishte hera e parë që ajo vinte në Kinë. Në vitin 2004, ajo kishte punuar për 2 muaj në Kinë si mësuese në kampin e kursit të anglishtes. Pikërisht gjatë atyre 2 muajve, asaj i lindi dashuria për Kinën dhe për fëmijët kinezë.

"Mua më pëlqyen shumë ata fëmijë, prandaj vendosa që, pas diplomimit dhe marrjes së titullit në SHBA, të vija përsëri në Kinë për t'u mësuar nxënësve kinezë anglishten."

Në fillim, sa herë që Xhein Martuniku shkonte në ndonjë dyqan ose mapo vetëshërbimi të Baotous, të gjithë e shikonin me kureshtje, gjë që e zinte ngushtë. Por më vonë, ajo u mësua me këtë dhe ndjeu ngrohtësinë e banorëve vendas. Ajo tha se tani nuk ndien më shqetësim nga një gjë të tillë, sepse e di se ata janë miqësorë dhe i mirëpresin të porsaardhurit.

Për t'u ambientuar më mirë në shoqërinë vendase, Xhein Martuniku nisi të mësojë gjuhën kineze. Brenda 3 vjetëve, ajo korri sukses. Tani ajo flet rrjedhshëm në gjuhën kineze dhe komunikon pa asnjë pengesë me nxënësit e saj. Nxënësit i thonë asaj edhe hallet e veta. Kështu që kjo mësuese flokartë dhe sykaltër, e ardhur nga një vend i largët, është bërë jo vetëm mësuese e mrekullueshme, por edhe mike e ngushtë për ta.

Ajo jep mësimin e anglishtes duke përdorur nganjëherë mënyrën e lojës, me qëllim që nxënësve t'u rritet interesi për të mësuar anglishten dhe t'u lehtësohet presioni që ata ndiejnë në mësim. Në kohën e lirë, ajo i fton nxënësit në shtëpi, gatuan gjellë amerikane për të gostitur mysafirët e saj të vegjël dhe u tregon kulturën amerikane. Nxënësit e çmojnë punën e saj.

"Ajo është një mësuese shumë e mirë. Na mëson disa gjëra esenciale, siç janë kultura amerikane, anglishtja amerikane e pastër dhe mënyra e të menduarit në hartimet anglisht. Mënyra e të menduarit në hartimet anglisht është ndryshe nga gjuha kineze. Mësuesja jonë fut disa lojëra në mësim, gjë që na ndihmon shumë në mësimin e hartimeve. Ajo është edhe një mësuese shumë e durueshme. "

Mënyra dhe metoda mësimore e Xhein Martunikut vlerësohet lart edhe nga kolegët e saj kinezë që gjithashtu japin mësimin e anglishtes.

Jeta e saj është e larmishme. Ajo ka qejf të miqësohet me kinezët dhe është ambientuar shpejt me jetën kineze. Gjatë një

"Është një gëzim i madh për mua që kam ardhur për punë në Baotou. Sot kam mjaft miq në këtë qytet, madje jam fejuar me një djalë vendas dhe do të martohemi në vitin 2008. Ky është një qytet ku më solli perëndia. Në fillim nuk kisha ndër mend të vija këtu, por më solli perëndia, që e dinte se këtu do të jetoj e gëzuar dhe do të gjej burrin tim të ardhshëm."

Xhein Martunikut i duket se ky djalë kinez është njeri "i përsosur", me virtyte, me zell, i kujdesshëm dhe që di të gatuajë gjellë të shijshme, që e "kanë përkëdhelur" ëndjen e saj dhe që ua kanë kaluar edhe gjellëve të restorateve të qytetit.

"Ai është një njeri shumë i dashur. Nuk e kam parë asnjëherë që të zemërohet. Edhe ai e beson perëndinë dhe mendon për gjithçka si unë. Punon me shumë zell dhe gjithmonë përpiqet ta kryejë detyrën sa më mirë. Ai ushqen ndjenja simpatie. I kushton rëndësi familjes dhe është i mendimit se një familje e mirë është gjëja më e rëndësishme në jetën e njeriut. Në jetën e përditshme, ne merremi vesh në gjuhën kineze. Jam mësuar të flas në gjuhën kineze, por ai kërkon që të flasim më shumë anglisht, sepse dëshiron të mësojë sa më mirë anglishten. Tani komunikojmë më shpesh anglisht. Ai është i zgjuar dhe mëson shumë shpejt."

Dashuria e Xhein Martunikut është mbështetur plotësisht nga familja e saj. Ata kanë në plan që ta bëjnë dasmën në vitin 2008 në SHBA.

"Do martohemi në vitin 2008 në kishën e gjyshes sime. Është një kishë shumë e bukur, prandaj do të martohemi atje. Por pastaj do të kthehemi në Kinë, ku do të jetoj edhe për disa vjet të tjerë." (Zheng)