dëgjoni

Në vitin 1932, Komiteti Olimpik Ndërkombëtar e zgjodhi kryeqytetin e Gjermanisë, Berlin si vend organizator të Olimpiadës së 11-të të vitit 1936. Në atë kohë, nazistët gjermanë ishin gati të bënin diçka dhe ishin shumë të shfrenuar. Nazistët ishin shumë armiqësorë ndaj lojërave olimpike dhe mendonin që do të dëmtohet nderi i kombit gjerman nëse sportistët gjermanë konkurrojnë në lojërat olimpike bashkë me zezakë. Në vitin 1933, nazistët grabitën pushtetin në Gjermani dhe gjendja politike e këtij vendi evropian ndryshoi shumë. Në programin e sotëm, do t'ju tregojmë për Olimpiadën e 11-të që u zhvilluan nën 'vranësirat' e krijuara nga nazistët.

Faktikisht, Berlini kishte fituar të drejtën e organizimit të Lojërave Olimpike të vitit 1916, të cilat u anuluan për shkak të Luftës së Parë Botërore. Pas asaj lufte, Gjermania ishte ndaluar që të merrte pjesë në lojërat olimpike pasi e nxiti luftën. Dhe ky vend evropian arriti të rikthehet në lojërat olimpike vetëm në vitin 1928, në olimpiadën e Amsterdamit.

Në vitin 1932, Komiteti Olimpik Ndërkombëtar mori vendimin që t'i jepte Berlinit të drejtën e organizimit të Lojërave Olimpike të vitit 1936. Megjithëse nuk kishte ardhur në pushtet, Partia Naziste brenda Gjermanisë ishte gati të bënte diçka. Nazistët ishin armiqësorë ndaj lojërave olimpike dhe mendonin se gjermanët, që sipas tyre ishin me origjinë të shquar nuk duhej të konkurronin bashkë me çifutët dhe zezakët. Kjo i krijoi vështirësi të madhe Komitetit Olimpik Ndërkombëtar, i cili kundërshton gjithmonë diskriminimin etnik dhe racial. Kështu, disa vende si Franca e SHBA-ja deklaruan se duhet të përmirësohet gjendja e diskriminimit etnik brenda Gjermanisë, përndryshe ata do të refuzonin këtë olimpiadë.

Në vitin 1933, Partia Naziste mori në dorë pushtetin në Gjermani, çka kërcënoi më shumë Olimpiadën e Berlinit. Duke marrë parasysh një gjendje të tillë, Komiteti Olimpik Ndërkombëtar formoi në vitin 1934 një komision hetimi, i cili bëri një vizitë nga afër në Gjermani, për të gjykuar nëse është e përshtatshme që të organizohet olimpiada në Berlin. Por fatkeqësisht, pasi arriti në Gjermani, komisioni i hetimit u gënjye nga fenomenet e pavërteta të krijuara nga Hitleri dhe i paraqiti Komitetit Olimpik Ndërkombëtar një raport, ku shprehte mendimin se Berlini ishte i përshtatshëm për organizimin e lojërave olimpike dhe se qeveria e drejtuar nga Hitleri kishte rënë dakord që të mos diskriminonte çifutët dhe zezakët. Nën keqdrejtimin e këtij raporti, Komiteti Olimpik Ndërkombëtar miratoi me 58 vota pro dhe 56 kundër rezolutën që Olimpiada e 11-të të zhvillohet në Berlin.

Në fakt, Hitleri s'kishte asnjë interes për organizimin e lojërave olimpike, por këshilltarët pranë tij i thanë që ky rast mund të shfrytëzohej për të treguar fuqinë e kombit gjerman. Nga njëra anë, kjo do të fshihte ambicien e tij për sundimin e të gjithë botës, nga ana tjetër, mund të tregonte dëshirën e tij për paqe. Me mobilizimin e këtyre njerëzve, Hitleri ndryshoi shumë qëndrimin e tij ndaj olimpiadës, ai mori aktivisht postin e presidentit të komitetit organizativ olimpik të Berlinit, duke miratuar që fondi shtetëror të përgatiste 20 milionë marka gjermanë për olimpiadën. Në këtë sfond, u ndërtua një stadium luksoz që mund të nxinte 100 mijë spektatorë. Krahas tij, u ndërtuan edhe pallate të bukura noti, gjimnastike, basketbolli dhe fshati olimpik. Për ta fshehur armiqësinë ndaj çifutëve, Hitleri madje pranoi në mënyrë hipokrite propozimin e Komitetit Olimpik Ndërkombëtar për pjesëmarrjen e çifutëve në lojërat olimpike.

Gjithsesi, qëllimi i vërtetë i Hitlerit u zbulua nga shumë personalitete me ndjenjën e drejtësisë. Në muajin qershor të vitit 1936, d.m.th: dy muaj para fillimit të Olimpiadës së Berlinit, u zhvillua në Paris konferenca e mbrojtjes së idealit olimpik, në të cilën morën pjesë personalitete kundër luftës nga Franca, Spanja, SHBA-ja, Anglia, Çekia, Belgjika, etj. Ata kundërshtuan që të zhvillohet Olimpiada e 11-të në një Gjermani të pushtuar nga Hitleri dhe u përpoqën gjithashtu që ta bindin Komitetin Olimpik Ndërkombëtar të caktojë Barcelonën e Spanjës si vendin organizator të kësaj olimpiade, duke e zëvendësuar Berlinin.

Në këtë konferencë, shumë vende shprehën qartësisht qëndrimin e tyre që nuk do të merrnin pjesë në Olimpiadën e Berlinit. Deri në muajin korrik, sportistë nga mbi 20 vende si Franca, Anglia, etj., arritën në Barcelonë dhe po bënin përgatitje për olimpiadën e vetëorganizuar. Por fatkeqësisht, në prag të fillimit, fashistët spanjollë e dëmtuan këtë veprimtari dhe si rezultat, Olimpiada e Barcelonës nuk u zhvillua.

Më në fund, Olimpiada e Berlinit u hap më 1 gusht të vitit 1936. Në këtë olimpiadë, ndodhën shumë gjëra për t'u përmendur dhe ne do t'ju tregojmë për to në programet e ardhshme. Tashmë do ta përfundojmë programin e kësaj here, ju falënderojmë për shoqërinë, bashkë mirupafshim. (Jiang Lei)