dëgjoni

Në mars të këtij viti transmetuam një sërë korrespondencash lidhur me jetën e qytetarëve të Kinës, "Tregime nga lagjja 'Jongle'", në të cilat ju njohëm me gjendjen e qytetarëve për sa i përket banimit, mjekimit, arsimit, pleqërimit etj. Shumë dëgjues na dërguan letra për të shprehur përshëndetje, njëkohësisht duke kërkuar që të bëjmë edhe një program për të njohur gjendjen e fshatit.

Kohë më parë disa gazetarë shkuan në provincën bujqësore Hë Nan të Kinës qendrore, atje ndodhet Deng Zhou, do të fillojmë nga sot serinë e korrespondencave "Fshatarët në Deng Zhou".

Merret me tokën e punueshme, punon në fabrikë, shkon në qytet, kthehet në fshat. Ku të gjejnë para dhe mjeshtëri, si të rregullojnë pleqtë dhe fëmijët? Kush merr vendim? Si të bëhet administrimi?

Njihuni me gjendjen e jetesës të fshatarëve kinezë, ndiqni serinë e korrespondencave "Fshatarët në Deng Zhou".

Në fshatin Cha An, familja e Liu Qiangut konsiderohet në nivel modern. Çifti Liu e ka rindërtuar banesën e vet me kursimet e punës së tyre 10-vjeçare. Në shtëpi ata kanë frigorifer, televizor dhe makinë larëse, të gjitha pajisjet elektroshtëpiake, gjithçka që kanë familjet e qytetit, kanë edhe ata në shtëpinë e tyre. Zonja e familjes Wu Rongmei tha se në të kaluarën nuk guxonte t'i ëndërronte këto.

Ai që quhet qytet nga ajo, është provinca Guang Dong e Kinës jugore. Çifti Liu ka punuar atje prej 10 vjetësh.

"Në atë kohë, shkova aty me bashkëstudentët. Më duket se atje është më lehtë për të gjetur një punë, ka aq shumë fabrika, nëse me një nuk mund të mësohem, atëherë e ndryshoj dhe shkoj në një tjetër".

Në atë kohë, Liu Qing akoma nuk kishte mbushur 20 vjeç, e la vendlindjen vetëm për të fituar para. Gjatë 10 vjetëve, ai ndryshonte punë duke lëvizur nga qyteti në qytet, më në fund shkoi në provincën Guang Dong. Atje u njoh me bashkëfshataren Wu Rongmei.

Ka pasur aq shumë vështirësi sa nuk i mban mend. Por tani që është kthyer nga qyteti pas 10 vjetëve, të rinjtë e fshatit e kanë zili Liu Qiang, sepse ai ka para, ka fituar edhe profesionin e saldatorit dhe të gjitha veprimet e çiftit janë si ato të qytetarëve.

Wu Rongmei: "Kemi qenë jashtë vendlindjes për kaq shumë kohë, dimë më shumë, tani mendojmë gjithmonë si të zhvillohemi. Në fund të fundit nuk do të jetojmë si në të kaluarën".

Liu Qiang: "Unë mendoj që me profesionin tim mund të bëj diçka rrugës, kërkoj bukën e gojës me profesionin, ke apo nuk ke talent ka ndryshim të madh.

Zhvillim, profesion, dijeni, arsim, njëra pas tjetrës fjalë që lidhen ngushtë me këtë kohë u përmendën pandërprerë nga çifti Liu. Po, jeta e tyre 10-vjeçare në qytet ka ndikuar në projektet e tyre për të ardhmen. Po, qyteti ndikon jo vetëm të ardhmen e tyre

Wu Rongmei: Jemi njerëz të hapur, çdo njeri ka qenë e ri, vendësit na njohin, prandaj nuk na ngacmojnë.

Aha, në kohën kur punonin në qytet ata e donin shumë njëri-tjetrin si qytetarë. Kur u kthyen në fshat, u vjen turp para vendësve, megjithatë kapen akoma dorë për dorë ndonjëherë, por për të vallëzuar këtë mund ta bëjnë vetëm në shtëpi.

Wu Rongmei: "Ai vallëzon shumë mirë, edhe tani ne vallëzojmë në shtëpi me muzikë".

Jo vetëm kaq, por edhe veshjet e Wu Rongmeit janë shumë moderne në fshatin Cha An, sepse burri i saj dëshiron të harxhojë para për të blerë veshje për të, prandaj gratë e fshatit e kanë shumë zili. Wu Rongmei: Ngjyrat e veshjeve janë të larmishme, gjithmonë ka njerëz që më thonë se veshjet më shkojnë shumë, pastaj më pyesin se sa kushtojnë, u përgjigjem se disa qindra juanë.

Një veshje kushton disa qindra juanë, ky çmim nuk është kushedi çfarë në Guang Dong, këtu është fshati Cha An i qytetit Deng Zhou! Kur shikojnë Wu Rongmei, gratë e fshatit ndiejnë mosbarazi, Wang Qiurong është një prej tyre.

Dëshiroj të blej, dëshiroj nga zemra, si nuk mund ta kem zili?

Çifti Wang Qiurong punon së bashku me Wu Rongmei në të njëjtën fabrikë ushqimore. Ndoshta u joshën nga veshjet e bukura të Wu Rongmeit, ose u prekën nga çifti Liu që ecin dorë për dorë, por Wang Qiurong shpreson se edhe burri i saj Feng Chao do ta provojë të punojë në qytet.

Feng Chao: Më duket se qytetarët nuk janë aq të pasur, banesat janë të zakonshme, ndonjë lagje nuk mund të krahasohet me atë të fshatit tonë. Po, vajzat e qytetit janë të bukura, të bukura shumë.

Vajzat e bukura mund t'i admirojë, por kur vjen fjala te martesa, Feng Chao është i mendimit se vajzat e fshatit janë më të përshtatshme.

Feng Chao: Vajzat e fshatit janë më të mira se ato të qytetit, më të thjeshta, nuk kërkojnë aq shumë para kur martohen.

Shoqëria tradicionale bujqësore u ka dhënë kinezëve zakonin që t'i kushtojnë shumë rëndësi shpërnguljes, sidomos fshatarët, gjatë qindra vjetëve, malli për tokën e punueshme është gdhendur në kockën e tyre. Por në Kinën e sotme që po ndodhet në fazën e ndryshimit dhe të qytetëzimit, struktura shoqërore e mbyllur po shthuret, zgjerimi i sferës së shikimit sjell edhe lëvizjen e popullsisë në përmasa të mëdha. Kërkimi i lëvizjes shoqërore dhe realizimi i vlerës individuale janë bërë një nga karakteristikat e kësaj kohe, edhe fshatarët tanë po e provojnë

Në këtë fabrikë ushqimore vjen shpesh për të sjellë miell një djalosh, i cili quhet Wang Chuan. Këtë djalosh babai e ngarkoi të merret me fabrikën e miellit kur ishte më pak se 20 vjeç. Ai nuk ka shumë fjalë, por për botën e jashtme, ai di më shumë se të tjerët, sepse ai ka internet, një nyjë e fshehtë e lidh atë me botën jashtë fshatit, pallatet madhështore, rrugët e zëna me vargjet e makinave, legjendat e krijimit të karrierës në qytet etj., të gjitha të gjitha e joshin zemrën e tij të fluturojë jashtë.

Wang Chuan: Dëshiroj të dal jashtë vendlindjes, dëshiroj shumë, të dal jashtë dhe të krijoj diçka.

Por të dalë jashtë për të bërë çfarë? Këtë Wang Chuan nuk e ka menduar akoma.

Wang Chuan: Nuk e kam menduar akoma, nuk e di si do të jetë, më duket se do të jetë shumë mirë, edhe në internet kështu është.

Wang Chuan nuk nxiton, ai tha se do të punojë disa vjet në fabrikën e miellit, për të mbledhur para dhe përvojë për të dalë jashtë. Kështu, zemra i ka fluturuar jashtë, herët ose vonë, është vetëm problem kohe.

Të gjitha të ardhurat nga qyteti po prish gradualisht qetësinë e fshatit, edhe fshatarët e thjeshtë po ndryshojnë. Ata që nuk kanë dalë jashtë vendlindjes, dëshirojnë ta bëjnë këtë, ata që janë kthyer, kanë ndryshuar diçka. Toka është mbështetja e tyre, por toka nuk mund t'u sjellë pasuri, vitaliteti i qytetit i josh ata, por kur i afrohen, ata ndiejnë diçka të papërshtatshme. Fshatarët po lëvizin drejt qytetit, njëkohësisht qytetërimi i qytetit ndikon në fshatra, ndikimet janë të ndërsjella.

Programin e sotëm po e mbarojmë, nesër në të njëjtën kohë, do t'ju rrëfejmë për vështirësitë e çiftit Liu kur punojnë jashtë, edhe problemet e fshatarëve të tjerë në zgjedhjen midis largimit dhe qëndrimit, shumë kontradikta, siç thuhet në fjalë të urtë të pjesës jugore të Kinës, "Nuk mund të gjendet një shkop me dy koka të ëmbla". Dëshironi të dini çfarë kanë ndodhur? Takohemi përsëri nesër, në programin "Fshatarët në Deng Zhou".