Në gjirin e popullit kinez është e përhapur gjerësisht edhe sot legjenda për jetën dhe veprimtarinë e Hai Ruit, një zyrtar vendor i dinastisë Ming të Kinës në shekullin e 16-të të erës sonë, që vepronte gjithmonë me drejtësi, guxonte të dënonte keqbërësit dhe të përkrahte njerëzit mirëdashës dhe që mbronte gjithmonë interesat e popullit.

Hai Rui lindi në vitin 1514 në familjen e një burokrati feudal në qarkun Qiongshan të provincës Guandong të Kinës Jugore dhe mori një edukatë të mirë qysh në vogëli. Kur u rrit, ai punoi për një kohë të gjatë si kryetar i prefekturës Gjangnan, duke administruar qytetet Nankin, Suzhou dhe Çangzhou, si dhe zona të tjera, që kishin qenë dikur shumë të begatshme. Por ai vuri re që në fillim se fshatarët e atyre zonave bënin një jetë shumë të vështirë nën shtypjen dhe shfrytëzimin e zyrtarëve të korruptuar. Në raste të fatkeqësisë natyrore të lagështirës së tepërt, drithërat shtrenjtoheshin në një shkallë tmerruese, prandaj një numër i madh fshatarësh detyroheshin të braktisnin shtëpitë dhe të shkonin për të lypur në zona të tjera. Për të zgjidhur vështirësitë e kohës dhe për të synuar një të ardhme të mirë të atyre zonave, Hai Rui iu përvesh menjëherë punës së sistemimit të ujërave dhe të ndihmës për refugjatët.

Për të shpëtuar fshatarët nga varfëria, Hai Rui ndëshkoi çifligarët despotikë, duke kërkuar me ligj që t'u kthenin fshatarëve tokat që ua kishin rrëmbyer me forcë. Ai pakësoi edhe taksat, duke lehtësuar barrën e fshatarëve. Në atë kohë, në zonat në jug të lumit Jance, taksat ishin shumë të ngatërruara, sepse disa çifligarë me shumë tokë paguanin pak taksa, ndërsa fshatarët me toka të pakta paguanin shumë. Në fakt, ata paguanin për hir të çifligarëve, sepse zyrtarët vendorë ua ngarkonin atyre taksat që duhej të paguanin çifligarët. Për ta zgjidhur këtë problem, Hai Rui organizoi një grup të posaçëm, i cili sqaroi sasinë e tokave dhe thjeshtoi rendin e taksave.

Veprimi i Hai Ruit cenoi rëndë interesat e njerëzve të shtresave të privilegjuara dhe të çifligarëve, prandaj ata i dërguan perandorit një letër me shpifje kundër Hai Ruit. Perandori mediokër e shkarkoi atë nga posti. Kështu, Hai Rui filloi një jetë 16-vjeçare pa punë në ishullin Hainan.

Gjatë gjithë jetës së tij, Hai Rui u shkarkua nga posti zytar tri herë dhe tri herë u ngarkua përsëri. Por që nga fillimi e deri në fund, veprimet e tij qenë të huaja për zakonet e mjedisit zyrtar plot me korrupsion të shoqërisë feudale kineze. Hai Rui punoi për shumë vjet si zyrtar, por ai bënte gjithmonë një jetë të thjeshtë ashtu si "shkollarët e varfër". Kur ai u nda nga jeta, e shoqja dhe i biri kishin vdekur prej kohësh, prandaj atë e varrosën disa fshatarë. Ata vunë re se Hai Rui nuk kishte lënë ndonjë gjë të çmuar, përveç disa rrobave të vjetra dhe një çerek kile argjendi, që përdorej asokohe si para. Gjithçka tregonte se ai ishte më i varfër se një fshatar i varfër. Por kur arkivoli i tij po çohej për në vendlindjen e tij, mijëra banorë të thjeshtë dolën për ta përcjellë. Madje të gjithë tregtarët mbyllën dyqanet e tyre dhe dolën në rrugë. Radhët e njerëzve ishin dhjetëra kilometra të gjata. Sot në gjirin e popullit kinez, figura e Hai Ruit është simbol i drejtësisë dhe dhjetëra lloje pjesësh teatrore vendore kineze i thurin këngë legjendës së Hai Ruit. (Zheng)