Në vitet e fundit të shekullit të 16-të dhe në fillim të shekullit të 17-të, misionarët fetarë të Perëndimit vinin njëri pas tjetrit për përhapjen e dogmave të katolicizimi në Kinë. Krahas veprimtarisë fetare, ata sollën në Kinë edhe një numër arritjesh në kërkimet e shkencave natyrore. Dijetari kinez Shy Guang-çi, në bashkëpunim me ta, u përpoq t'i njihte qarqet intelektuale kineze me shkencat e përparuara evropiane dhe u bë shkencëtari më i shquar kinez i asaj kohe.

Shy Guang-çi lindi në vitin 1562 në Shangai. Ashtu si mijëra intelektualësh kinezë të asaj kohe, edhe ai ëndërronte në kohën e rinisë që të bëhej një zyrtar civil në kryeqytetin Pekin. Por si rezultat i miqësimit me misionarin italian Mateo Rici, ai u shqua nga intelektualët kinezë dhe u bë një shkencëtar. 

Nëpërmjet kontakteve të shumta me Mateo Ricin dhe me misionarët e tjerë nga Perëndimi, Shy Guang-çi kuptoi se shkencat e Perëndimit ishin të dobishme për begatimin e vendit të tij, prandaj vendosi të bëhej si nxënës i Mateo Ricit, për të mësuar nga ai njohuri shkencore në lëmenjtë astronomik, matematik, topografik dhe të prodhimit të armëve. Në këtë mënyrë, Shy Guang-çi filloi bashkëpunimin dhe miqësinë dhjetëra-vjeçare me Mateo Ricin.

Vlera e rëndësishme e punës së Shy Guang-çiut për zhvillimin e shkencës asokohe në Kinë u mishërua në rdhë të parë në veprat e përkthyera prej tij për njohjen e kinezëve me Perëndimin. Në bashkëpunim me Mateo Ricin, ai përktheu në gjuhën kineze veprën e famshme matematike "Manuskript origjinal i gjeometrisë", që u bë e para vepër e përkthyer matematike në historinë kineze. Në bashkëpunim me Mateo Ricin, ai përktheu edhe vepra shkencore në fushën topografike dhe hidraulike. Pas asaj, mbi bazën e studimit të kalendarit të lashtë kinez, ai studioi në mënyrë të pavarur kalendarin astronomik, duke asimiluar njohuritë më të reja shkencore të Evropës së asaj kohe në fushën astronomike dhe arriti një nivel shumë të lartë. Në vitin 1629, duke zbatuar parimet e matematikës dhe astronomisë evropiane, ai llogariti për herë të parë dhe me saktësi kohën e parashikuar të eklipsit të Diellit. Në vitet e pleqërisë, Shy Guang-çi drejtoi shkrimin e librit të madh kalendarik "Libri Kalendarik Çongzhen", në të cilin u parashtrua nocioni se Toka është një sferë dhe nocioni i Gjatësisë e Gjerësisë gjeografike, gjë që luajti një rol të madh për ta çuar më përpara zhvillimin e astronomisë në Kinë.

Një kontribut tjetër i madh i Shy Guang-çiut në fushën akademike është vepra e tij "Enciklopedia e bujqësisë". Në këtë libër me 700 mijë fjalë, i bëhet bilanci përvojës së Kinës së lashtë në prodhimin bujqësor, flitet për parimet politike në fushën bujqësore, për veglat bujqësore, për agroteknikën e lashtësisë, për veçoritë e bimëve bujqësore etj. Kjo vepër, që përmban të dhëna të pasura historike, konsiderohet si enciklopedia e shkencës agronomike kineze dhe si materialet më të përsosura të kësaj fushe të Kinës së lashtë. Në gjithë jetën e tij, Shy Guang-çi shkroi mbi 10 lloje veprash me 3 milionë fjalë, duke hedhur një bazë të shëndoshë teorike dhe teknike për kthimin e shkencës natyrore kineze të lashtësisë në atë të kohës moderne. (Zheng)