Në shekullin e 17-të të erës sonë, Zheng Çeng-gong, hero kombëtar kinez, duke prirë një flotë anijesh, u nis nga bregdeti i Kinës Lindore, dëboi koloniazatorët holandezë dhe rimori ishullin Tajvan të Kinës, duke dhënë kontribut për ribashkimin e territorit të Kinës.

Zheng Çeng-gong, që lindi në vitin 1624 në Nan-an të provincës bregdetare Fugjan të Kinës Lindore, jetoi në një periudhë historike të ndryshimit të dinastisë feudale kineze dhe të agresionit kolonialist perëndimor kundër Lindjes. Në arenën ndërkombëtare, në mes të dallgëve të akteve kolonialiste të vendeve industriale perëndimore, koloniazatorët holandezë pushtuan ishullin Tajvan të Kinës në vitin 1624, filluan të shfrytëzonin dhe të shtypnin barbarisht banorët e Tajvanit dhe të trazonin pandërprerë zonat bregdetare të provincave Fugjan dhe Guangdong të Kinës, gjë që ngjalli indinjatën e popullit kinez. Brenda vendit, regjimi i dinastisë Qing, i krijuar nga aristokratët e kombësisë mançure të Kinës Verilindore, vite me radhë përdorte armë kundër dinastisë Ming, duke e shpurë atë në rrezik përmbysjeje. Meqë dinastia Ming ishte një regjim me banorët e kombësisë han si bazë masive, lufta e mançurëve u ndesh në rezistencën e intelektualë të kombësisë han.

Në vitin 1646, trupat e dinastisë Qing arritën në jug për të goditur forcat e armatosura në bregdetin e provincës Fugjan. Në rrethanat kur edhe babai i tij u dorëzuar, Zheng Çeng-gong 22-vjeçar u tërhoq, duke prirë forcat e tij, dhe vendosi të vazhdonte rezistencën. Për të krijuar një bazë mbështetëse të luftës së gjatë kundër dinastisë Qing, ai vendosi të rimerrte Tajvanin nga duart e koloniazatorëve holandezë dhe formoi disa reparte zbarkimi, duke zgjedhur trima që dinin mirë notin.

Në vitin 1661, duke komanduar 25 mijë trupa dhe disa qindra anije luftarake, Zheng Çeng-gong u nis për të marrë Tajvanin. Me ndihmën e banorëve të Tajvanit, trupat e tij zbarkuan në tokë për më pak se 2 orë. Kur ata u dukën para syve të koloniazatorëve, trupat holandezë u habitën dhe bërtitën "zbritën nga qielli trupa misterioze!"

Akti i Zheng Çeng-gongut për marrjen e Tajvanit gjeti përkrahjen aktive të banorëve vendas, të cilët i pritën trupat e tij duke shtruar gjellë dhe raki. Një numër i madh të rinjsh të Tajvanit u pranuan në repartetet e tij, madje disa robër zezakë, të rrëmbyer nga holandezët, u hodhën në radhët e trupave të Zheng Çeng-gongut. Në betejat e luftës për një vit, trupat holandeze pësuan humbje të madhe, duke rënë rreth 2000 veta. Më i shkurt të vitit 1662, trupat kolonialiste honlandeze u detyruan të dorëzoheshin dhe Tajvani, që ishin pushtuar për 38 vjet, u kthye në gjirin e atdheut.

Pastaj, Zheng Çeng-gong iu përvesh punës për ndërtimin e Tajvanit. Ai vendosi organe administrative, hartoi ligje, hapi shkolla, mori masa për zhvillin e prodhimit bujqësor dhe të tregtisë së jashtme, duke vendosur marrëdhënie tregtare me Jponinë, Singaporin, Vjetnamin dhe Indonezinë. Meqenëse banorët tajvanas ishin të një gjaku me ata të provincës Fugjan, që ishte vendlindja e Zheng Çeng-gongut, direktivat e tij politike u përqafuan menjëherë nga banorët vendas. Me meritat e tij për rimarrjen dhe zhvillimin e Tajvanit, Zheng Çeng-gong gëzoi prestigj të lartë në Tajvan. (Zheng)