Tang Xian-zu lindi në vitin 1550 në kryeqendrën e një distrikti të provincës Gjangsi të Kinës Jugore. Emri i tij mbetet edhe sot në zemrat e lexuesve dhe spektatorëve bashkë me veprat e tij teatrale, ndër të cilat më e famshmja është pjesa teatrale mitologjike "Dashuria në Strehën e bozhures", ku flitet për një legjendë romantike dashurie. Du Li-niang, roli kryesor i kësaj pjese teatrale, ishte një zonjushë nga familja e një zyrtari. Një ditë, ajo doli fshehurazi nga shtëpia dhe shkoi për të luajtur në lulishte, duke shkelur rregullat e shoqërisë feudale, që ndalonin daljen privatisht të vajzave të pamartuara. Gjatë pushimit të shkurtër në një strehë të lulishtes, që quhej "Streha e bozhures", atë e zuri gjumi. Në ëndërr, ajo pati takim sekret me shkollarin Liu Meng-mei. Pasi u zgjua, asaj iu duk si i vërtetë takimi i tyre. Që nga ajo ditë, atë e merrte malli për Liu Mmeng-mei në çdo çast, derisa ajo u sëmur dhe vdiq.

Liu Meng-mei, që vajza Du Li-niang e kishte takuar në ëndërr, ekzistonte me të vërtetë dhe, pas vdekjes së saj, kaloi rastësisht pranë lulishtes, ku gjeti portretin e saj, që ajo vetë e pikturoi në prag të vdekjes. Ai e gjeti edhe shpirtin e saj të bukur, që i tregoi se si kishte rënë në dashuri me të dhe si u sëmur e vdiq nga malli për të. Liu Meng-mei, që gjithashtu ra në dashuri pasi dëgjoi tregimin e saj, gërmoi varrin dhe hapi arkivolin e saj. Çudi, Du Li-niang u ringjall misteriozisht. Më në fund, të dy u bënë burrë e grua.

Në këtë pjesë teatrale, Tang Xian-zu përdori metodën e krijimtarisë afërsisht si ajo e iluzionistëve të kohës sonë. Nga njëra anë, autori u përpoq për të pasqyruar realietin e shoqërisë feudale, kur femrat nuk gëzonin liri për synimin e dashurisë, dhe nga ana tjetër, me metodën iluzioniste, i dha rolit kryesor mundësi ta realizonte më në fund ëndërrin e saj. Veçoria më e madhe e pjesës teatrale "Dashuria në Strehën e bozhures" është se autori theu shabllonin tradicional të pjesës teatrale kineze, sipas të cilit roli kryesor duhej medoemos të ishte një burrë. Ndryshe nga veprat e mëparshme teatrale kineze, në pjesën teatrale "Dashuria në Strehën e bozhures" autori nxori zërin e grave të asaj kohe, që nuk gëzonin lirinë e jetës. Për këtë arsye, gjatë mbi 300 vjetëve pas asaj, figura e vajzës Du Li-niang, që guxoi të synonte dashurinë dhe lumturinë e vet, u bë një idhull për femrat e panumërta të shoqërisë së vjetër, që gjithashtu shtrëngoheshin nga rregullat feudale. Gjatë 3 shekujve të fundit, kjo vepër e dramaturgut kinez Tang Xian-zu ka qenë gjithmonë një nga repertorët kryesorë në llojet e shumta të operave kineze dhe vihet në skenë edhe sot, madje gëzon famë në skenën artistike ndërkombëtare. Tang Xian-zu krijoi edhe 3 pjesë të tjera teatrale, që nga përbërja dhe metoda e krijimit janë të ngjashme me veprën "Dashuria në Strehën e bozhures". Përmbajtja e të tre veprave ka lidhje me ëndërrat e rolit kryesor. Një shëmbull është vepra e tij "Ëndrra e Nan Kesë". (Zheng)