Në historinë 2000-vjeçare të shoqërisë feudale kineze, pati disa lëvizje të reformës shoqërore dhe njëra prej tyre ishte edhe reforma që u zhvillua në mes të shkullit të 16-të, gjatë kohës së dinastisë Ming. Figura thelbësore në atë reformë ishte Zhang Gjy-zheng, që lindi në vitin 1525.

Asokohe dinastia Ming kishte mbushur 150 vjetët që nga themelimi i saj, por regjimi i saj dukej i qëndrueshëm vetëm nga pamja e jashtme, kurse në të vërtetë kishte mjaft probleme dhe kishte rënë në kriza të shumta politike dhe shoqërore, të cilat i pasqyronin korruptimi i zyrtarëve, dobësia e mbrojtjes kombëtare dhe keqësimi i jetës së popullit.

Zhang Gjy-zheng ishte një politikan i dalë nga gjiri i popullit të thjeshtë punonjës. Kur ishte 47 vjeç, ai u bë kryeministri dhe ndihmësi kryesor i perandorit të mitur të atëhershëm. Gjatë 10 vjetëve më pas, ai ndihmoi perandorin në rregullimin e politikës dhe zbatimin e reformës. Si rezultat, dinastia Ming u bë e begatshme dhe populli filloi një jetë paqësore.

Në çështjen e zyrtarëve, Zhang Gjy-zheng drejtoi zbatimin e "kontrollit të sukseseve" të zyrtarëve të të gjitha instancave, duke shpërblyer zyrtarët me sukses dhe duke dënuar ata të korruptuar. Si rezultat, u rrit shumë rendimenti i punës së dikasterëve të ndryshëm. Në fushën e mbrojtjes, ai vuri në poste drejtuese njerëz të talentuar dhe përdori metodën elastike për të qetësuar pakicat kombëtare. Në përmirësimin e jetës së popullit, ai kontrolloi dhe dënoi rreptë veprimet e paligjshme të kushërinjve të perandorit dhe të çifligarëve, që aneksonin tokat, dhe pakësoi taksat, gjë që lehtësoi barën joracionale të fshatarëve. Me vënien në jetë të këtyre masave, u zbutën shpejt kontradiktat shoqërore.

Si një njeri i drejtë dhe intelektual tipik konfucianist, Zhang Gjy-zheg guxonte të ndërmerrte veprime që ishin të dobishme për të mirën e popullit. Një herë, nëna e perandorit, që ishte një besimtare e devotshme e budizmit, deshi që të ndërtohej një tempull budist me shpenzimet e saj private, por më vonë u bind nga propozimi i Zhang Gjy-zhengut dhe kontribuoi ato para për ndërtimin e urave jashtë qytetit Pekin. Mirëpo Zhang Gjy-zheng pagoi rëndë veprimet e tij të drejta.

Zhang Gjy-zheng vdiq nga një sëmundje në vitin 1582, në moshën 57 vjeçe. Pas vdekjes së tij, disa ministra dhe aristokratë, që kishin ushqyer edhe më parë pakënaqësi ndaj tij, u ngritën për të sulmuar të kaluarën e tij, duke thënë se ai vepronte arbitralisht dhe me arrogancë. Pas tyre, u ngrit edhe perandori, të cilit iu kujtua se, kur ai ishte i mitur, Zhang Gjy-zheng e qortonte krahas dhënies së këshillave. Kështu, perandori e shpalli anulimin e masave reformuese të marra nga Zhang Gjy-zheng dhe heqjen e privilegjeve që gëzonin fëmijët dhe nipërit e tij.

Është diçka ironike se, pas 50 vjetëve, perandori i një brezi të ri, që ndodhej nën presionin e madh të situatës aktuale, solli ndër mend dhe nxori në gojë përsëri reformën e Zhang Gjy-zhengut, rimëkëmbi famën e tij dhe vuri pasardhësit e tij në poste zyrtare. Por ishte shumë vonë dhe dinastia Ming ishte e destinuar të zëvendësohej me një regjim tjetër. (Zheng)