dëgjoni

Ju flet Radio e Jashtme e Kinës. Të dashur dëgjues, në rubrikën e sotme "Shkenca, arsimi dhe shëndetësia" do të japim reportazhin "Ruan Venping, një mësues me të meta fizike".

Ruan Venping, që punon si mësues në një fshat të Rajonit Autonom Guangsi-zhuang të Kinës Jugore, është një njeri me cen në të dyja këmbët, por megjithatë, ai ka 12 vjet që punon me zell për zhvillimin e arsimit në një zonë të varfër. Me përpjekjet e tij, asnjë fëmijë i moshës shkollore të këtij fshati nuk ka mbetur pa shkuar në shkollë.

Fshati Nonghuai në periferi të qytetit Baisë, ku punon Ruan Venping, është një fshat i varfër i kombësisë Yao, një nga pakicat kombëtare të Kinës. Ruan Ven Ping u transferua në shkollën fillore Nian-en të këtij fshati në vitin 1995. Për të ardhur këtu, ai udhëtoi duke duruar vuajtjen nga ceni trupor. Por, kur e pa gjendjen e vështirë të shkollës ku do të punojë, ai ndieu një dhembje në zemër.

"Kur erdha, kjo shkollë më dukej si një shtëpi e braktisur. Në fushën e ngushtë sportive rriteshin barëra, pjesa e poshtme e klasës ishte plot me gropa dhe çatia ishte mbuluar me barëra. Por, kur pashë fëmijët, vendosa të mbetesha këtu."

Asokohe vështirësia më e madhe për Ruan Venpingun në punë nuk ishte prapambetja e kushteve të mësimdhënies, por ishte koncepti i trashëguar nga e kaluara dhe i mbetur në këtë fshat, që thoshte se "vajzat nuk janë për të lexuar". Ruan Venping, duke ecur me paterica, shkoi fshat më fshat për t'u mbushur mendjen fshatarëve. Ai ka qenë për dialog në shtëpi të çdo familjeje të 5 fshatrave. Qëndrimi i tij këmbëngulës dhe i sinqertë preku fshatarët, siç thotë fshatari Vei Gjayuan.

"Në fillim, edhe unë nuk kuptoja veprimin e tij dhe pyesja veten se çfarë mund të bëjë një njeri me të meta fizike në një zonë malore. Por meqë ai erdhi herë pas here për të më bindur mua, unë rashë dakord ta çoj fëmijën në shkollë, duke mbajtur një qëndrim për të provuar."

Kështu, u kthyen në shkollë edhe fëmijët që kishin lënë mësimin. Por Ruan Venpingut i doli një problem tjetër. Banorët e fshatit Nonghuai, si një degë e kombësisë Yao, kanë gjuhën e vet dhe Ruan Venping pati në fillim vështirësi për t'u marrë vesh me fshatarët e këtyre fshatrave. Aq më tepër, ai kishte vështirësi të gjuhës në mësimdhënie. Por ai nuk u spraps para kësaj vështirësie.

"U detyrova të mësoj me të gjitha mënyrat gjuhën Yao, duke i marrë nxënësit si mësues. Pas 3 a 4 vjetëve, përvetësova gjuhën e tyre."

Më vonë, Ruan Venping filloi të japë mësim në dy gjuhë. Tani të gjithë nxënësit e tij mund të flasin rrjedhshëm edhe në gjuhën Han. Nxënësja Luo Dong-jan tha se tani ajo mund të lexojë përmendësh tekstet në gjuhën Han.

Ruan Venping kapërceu vështirësitë e shumta në punën e tij. Ai jo vetëm u mëson nxënësve njohuri rreth kulturorës, por i kushton vëmendje edhe edukimit të tyre të përgjithëm. Me përpjekjet e tij, në këtë shkollë janë formuar edhe grupet e shfaqjes artistike, bukurshkrimit, pikturimit, basketbollit dhe pingpongut. Sot nxënësit e tij shkojnë shpesh herë për të dhënë shfaqje artistike edhe në shkolla të tjera. Në nëntor të vitit të kaluar, në konkursin e festivalit kulturor dhe artistik të shkollave të distriktit Ling-yun, nxënësit e tij shfaqën pjesën koreografike "Bukuria e sotme e malit Yao", të krijuar nga ata vetë, dhe fituan çmimin e kategorisë së tretë.

Ruan Venping e konsideron shkollën si shtëpia e vet. Për suksesin e tij të shkëlqyer në punë, ai u vlerësua shumë herë si "mësues i shquar" dhe "punonjës i dalluar i arsimit" në gjithë distriktin, fitoi çmimin e kontributit të posaçëm në arsim dhe u vlerësua në vitin 2005 si "shembulli i vetëfuqizimit" ndër njerëzit me të meta fizike të rajonit autonom Guangsi.

Jeta dhe veprimtaria e Ruan Venpingut ka prekur thellë çdo njeri pranë tij. Shumë nga mësuesit e qyteteve të rajonit autonom Guangsi, të mallëngjyer nga veprimtaria e tij, vijnë në shkollën Nian-en për të dhënë mësim duke shfrytëzuar kohën e lirë. Në vitin 2004, një vajzë me emrin Lu Lan, e prekur nga njoftimi për veprimtarinë e Ruan Venpingut, erdhi në shkollën Nian-en dhe u bë mësuese e përkohshme në këtë shkollë, madje ra në dashuri me Ruan Venping.

"Lexova nga shtypi njoftimin mbi veprimtarinë e tij dhe desha të vij këtu për të parë me sytë e mi. Kur erdha, pashë se të gjithë nxënësit e tij mësojnë me seriozitet dhe më lindi dëshira të mbetem këtu për të ndihmuar mësuesin Ruan Venping. Ai do shumë shkollën dhe nxënësit e tij. Unë do të mbetem këtu, përderisa ai të punojë këtu."

Jemi të sigurt se me ndihmën e qarqeve të ndryshme shoqërore, edhe në ditët e ardhshme, Ruan Venping do të sjellë më shumë njohuri dhe përkujdesje për fëmijët e kombësisë Yao të kësaj zone . (Zheng)