Dëgjoni

Zhangmu që ndodhet 700 kilometra larg qytetit Lhasa, kryeqendra e Rajonit Autonom të Tibetit të Kinës, është porti më i madh i hapur në Kinë drejt subkontinentit të Azisë Jugore. Zhangmu kufizohet me Nebalin. Zhangmu ka një sipërfaqe prej 70 kilometrash katrorë, dhe është shumë i zënë me tregtinë kufitare.

Zhangmu është 18 kilometra larg qytezës Nieramu, por lartësia e saj mbi nivelin e detit u ul 2000 metra. Prandaj peizazhi i portit Zhangmu është ndryshe nga zonat e tjera në perëndim të Tibetit. Malet e këtushme janë të pjerrëta, bimët e dendura dhe rrugët automobilistike në male janë të ngushta dhe me kthesa të shumta.

Në rrugën e kësaj qyteze malore me një gjerësi prej vetëm 10 metrash, disa qindra kamione kalojnë çdo ditë për të transportuar mallrat e tregtisë kufitare midis Kinës dhe Nebalit. Zv/drejtori i Komisionit të administrimit të portit Zhangmu, z. Labaciren tha se qysh nga viti 1792, masat popullore të Kinës dhe Nebalit filluan tregtinë kufitare. Në vitin 1983, Kina ka krijuar zyrtarisht portin e nivelit shtetëror tokësor të tregtisë në Zhangmu. Tani vëllimi i tregtisë i këtij porti zë mbi 90% të Rajonit Autonom të Tibetit.

"Mallrat e eksportit të portit Zhangmu janë kryesisht rroba, këpucë, fruta, zarzavate, pajisje elektro-shtëpiake etj. Mallrat e shumta të këtushme janë transportuar drejtpërdrejt nga fabrikat e prodhimit. Mallrat e importit janë kryesisht oriz, grurë, vajra bimore etj.

Për shkak të karakteristikës gjeologjike të zonës Zhangmu, tokat e punueshme të këtushme janë shumë të pakta. Fitimet e banorëve janë mbështetur te pjesëmarrja në tregtinë kufitare dhe dhënia me qira e shtëpive. Në vitin 2006, të ardhurat mesatare për frymë të gjithë qytezës ishin 6700 juanë, bile të ardhurat vjetore të familjeve tregtare arritën në 200 mijë juanë.

Në të dy anët e rrugëve të ngushta të kësaj qyteze janë ngritur shumë godina dy-trekatëshe, të cilat janë bërë dyqane, restorante etj. Familjet e këtushme tregtare zhvillojnë biznes me mallra të ndryshme dhe të shumëllojshme që janë importuar më shumë nga India, Nebali etj.

Para një dyqani të vogël, gazetari bisedoi me pronarin Namgjal të ardhur nga Nebali. Ai i tha gazetarit: "Qysh nga viti 1979, unë fillova biznesin në Zhangmu. Në të kaluarën, kisha vetëm një Pazar natyror për tregti, nuk kishte shumë klientë. Por tani, mjedisi është përmirësuar, mund të marrim me qira shtëpi për biznes. Zhangmu është afër kufirit të Kinës me Nebalin. Më duhet një ditë për t'u kthyer në shtëpinë time. Të ardhurat e mia vjetore mund të arrijnë në 150 mijë juanë."

Namgjal tha se klientët e tij kanë ardhur kryesisht nga Lhasa, kryeqendra e Rajonit Autonom të Tibetit të Kinës dhe zona Rikazë, dhe ai shet kryesisht ushqimet e importuara nga Nebali. Ai ka bërë shpesh biznes me tibetianët dhe flet rrjedhshëm në gjuhën tibetiane. Tani ai po përpiqet të mësojë gjuhën letrale, sepse gjithnjë e më shumë njerëzit e krahinave të brendshme kanë ardhur në Zhangmu për turizëm dhe biznes.

Pas bisedave me pronarin Namgjal, ne kemi ardhur në urën e miqësisë që ndodhet në kufirin midis Kinës dhe Nebalit.

Afër urës së miqësisë, një vajzë tibetiane që shet mallrat e Nebalit, na ftoi për dyqanet e të dy anëve të rrugëve. Në dyqanet në anën kineze shiten kryesisht sendet e përdorimit të përditshëm, si pajisje elektro-shtëpiake, sende sportive etj., ndërsa në anë nepaleze shiten kryesisht punimet artizanale dhe produkte të tjera. Duke marrë vesh se ne kemi ardhur nga Pekini, ajo bisedoi me gjuhën letrale me ne për biznesin e saj.

"Mallrat e dyqanit janë importuar kryesisht nga Nepali. Klientët janë në përgjithësi turistë që kanë ardhur nga Tibeti dhe krahinat e brendshme të Kinës. Gjatë disa vjetëve të fundit, ndodhën ndryshime të mëdha në anën e jetesës. Tani të ardhurat vjetore janë mbi 200 mijë juanë."

Kjo vajzë tibetiane tha, gjithashtu, se me zhvillimin e turizmit, dyqani i saj nuk mund të plotësojë kërkesën e biznesit. Në vitin e ardhshëm, ajo do të zgjerojë dyqanin e saj. (Sihai)