Pak kohë më parë, Eglantina Kume bëri një vizitë në Radion e Jashtme të Kinës dhe dha një intervistë. Gjatë intervistës, ajo kujtoi së pari eksperiencën e xhirimit të filmit "Ngadhënjim mbi vdekjen":

"Jeta ime si aktore nuk ishte shumë e gjatë për shkak të kushteve ku ishte në ato kohë Shqipëria. Unë nuk munda ta vazhdoja deri në fund karrierën time si aktore në Shqipëri por deri në vitin 1991 kur u largova për në Greqi. Por, për aq kohë që unë e ushtrova profesionin e aktores, jam shumë e lumtur dhe e kënaqur sepse filmi 'Ngadhënjim mbi vdekjen' që interpretova ishte një ngjarje e rëndësishme e jetës sime si aktore. Dhe për mua pati një rëndësi të madhe sepse në atë kohë unë nuk isha një aktore profesioniste megjithatë e fitova këtë rol me konkurs ku morën pjesë edhe shumë vajza të tjera me profesion aktore. Madje, në konkurs mori pjesë edhe partnerja ime Edi Luarasi me të cilën pastaj luajtëm filmin së bashku. Edhe ajo konkurroi për rolin e Mirës.

Mund të them se ishte fat i madh për mua që arrita ta fitoj atë rol. Më vonë ky film u bë për mua një shkollë e vërtetë sepse atje unë jo vetëm interpretova por edhe mësova shumë njohuri mbi aktrimin. Mësova shumë nga mënyra praktike e xhirimit të filmit. Jo vetëm kaq, por edhe dy regjisorët që ishin Spiro Milkani dhe Gëzim Earëbara më jepnin mësime teorike jashtë xhirimit sepse në të njëjtën kohë duhej të isha e përgatitur edhe teorikisht pasi unë nuk e njihja artin e aktores. Kështu, arrita ti kombinoj të dyja, praktikën dhe teorinë. Filmi zgjati për shumë kohë, pothuajse për shtatë muaj me radhë, d.m.th gjithë verën dhe dimrin sepse në atë kohë aparaturat e xhirimit nuk ishin aq moderne si në ditët e sotme. P.sh dublimi i zërit në studio harxhonte një kohë shumë të madhe. Mbasi mbaronte procesi i xhirimit fillonte procesi i dublimit për një kohë të gjatë. Kur filmi përfundoi komplet dhe unë pashë veten time në rolin e Mirës, në filmin e montuar, u ndodha përpara një habie shumë të madhe dhe atëherë e kuptova se me të vërtetë kisha bërë një punë serioze dhe të rëndësishme jo vetëm për jetën time private por edhe për kinematografinë shqiptare."

Pas mbarimit të filmit, Kume nisi studimet për aktore në Institutin e Lartë të Arteve në Tiranë:

"Atje, gjatë periudhës së studimeve më kujtoheshin edhe leksionet e dy regjisorëve të mi, leksione të cilat ishin shumë të çmuara për mua. Më vonë pata rastin që të luaj edhe në disa filma të tjerë por jo rol kryesor sepse nuk mu dha më kjo mundësi. Pas shumë viteve dhe pasi luajta në tre a katër filma të tjerë unë punova si regjisore montazhi në Kinostudion e filmit shqiptar për shumë vite me radhë dhe arrita kështu të mësoj një profesion të dytë, pra, artin e montazhit dhe u bëra regjisore e montazhit. Kështu, unë kalova nga arti i aktores i cili më vlejti shumë më vonë për në artin e regjisurës. Kjo ishte jeta ime si aktore, jo shumë e gjatë por shumë interesante."

Duke folur për filmin kinez, Kume tha:

"Kam parë një film kinez në Greqi, por emri i saktë i filmit nuk më kujtohet. Mbaj mend se filmi pati shumë sukses në Greqi dhe unë shkova rastësisht ta shoh së bashku me disa shoqe të mia të cilat më ftuan ta shohim së bashku. Kjo ka ndodhur para dy vjetësh. Filmi, sidomos montazhi, më la një përshtypje të madhe sepse unë e njoh mirë montazhin dhe montazhi në atë film ishte i përsosur. Më erdhi shumë çudi dhe pyesja veten se ku vallë kinezët e kanë mësuar një mjeshtëri të tillë! Kanë studiuar njohuri të tilla në Kinë apo mos vallë në vende të tjera të zhvilluara si Amerika? "

Në fund të intervistës, Eglantina Kume foli për filmin "Ngadhënjim mbi vdekjen" që i solli nderim të lartë në Shqipëri edhe në Kinë:

"Unë kisha dëgjuar shumë për suksesin e madh të filmit 'Ngadhënjim mbi vdekjen' në Kinë prandaj e ndieja si një detyrë e si një borxh që një ditë të vija dhe të vizitoja Kinën, gjithashtu të takoja nga afër popullin kinez i cili e vlerësoi shumë filmin 'Ngadhënjim mbi vdekjen'. Falënderoj shumë zonjën Huai Lu për këtë iniciativë që mori dhe që bëri të mundur ardhjen time këtu në Kinë. Jam tepër e gëzuar që ndodhem mes jush." (Fani)