dëgjoni

Huang Daopo qe një novatore e shquar, që dha kontribut për zhvillimin e industrisë kineze të tekstileve të pambukta në shekullin e 13-të të erës sonë. Ajo lindi në vitin 1245 në një familje të varfër në fshatin Unigjin, lokaliteti Huagjin i sotëm në periferi të qytetit Shangai. Kur ajo ishte 10 vjeçe, prindërit e shitën atë në një familje relativisht të pasur, ku u bë "nuse e moshës fëmijërore". Ngaqë nuk duronte dot vuajtjet, ajo u arratis në mes të natës dhe arriti me një anije mallrash në ishullin Hainan, provinca Hainan e sotme e Kinës.

Në ishullin Hainan, që gjendet në zonën tropikale me klimë të ngrohtë dhe të lagët, rritej shumë mirë pambuku dhe ishte zhvilluar industria e tekstileve të pambukta. Banorët e kombësisë Yi, një nga pakicat kombëtare të atjeshme, kishin teknologji të larta të tekstileve dhe produktet e tyre u pëlqenin shumë konsumatorëve. Banorët vandas, që ishin mikpritës, treguan kujdes të madh për Huang Daopo dhe ia mësuan teknikën e tyre të përparuar tekstile. Duke mësuar me zell nga gratë e kombësisë Yi, ajo u bë gradualisht një mjeshtre e shquar tekstile.

Pas 30 vjet jete në ishullin Hainan, Huang Daopo u kthye në vendlindjen e saj. Asokohe gjendja politike në Kinë kishte ndryshuar dhe regjimi i dinastisë Song ishte zëvendësuar me atë të dinastisë Juan, sundimtarët e së cilës i kushtonin rëndësi zhvillimit të industrisë së tekstileve dhe kishte ngritur organe të posaçme në zonat në jug të lumit Jance, për të mbikëqurur dhe drejtuar kultivimin e pambukut dhe zhvillimin e industrisë së tekstileve të pambukta.

Duke shfrytëzuar përvojën e saj, Huang Daopo bëri novacionin teknik të pajisjeve dhe teknologjive të tekstileve të pambukta dhe, në bashkëpunim me marangozët, krijoi një lloj makine endëse që drejtohej më lehtë dhe që rriti 4 herë rendimentin. Kjo makinë e re endëse u përhap menjëherë në krahinat në jug të lumit Jance, gjë që i dha shkas lulëzimit dhe zhvillimit të industrisë së tekstileve të pambukta në Kinë.

Në vitin 1306, Huang Daopo vdiq nga një sëmundje. Pas pak vitesh, vendlindja e saj, Songjang dhe zonat përreth u shndërruan në qendrën e tekstileve të pambukta të mbarë vendit, që mbeti e lulëzuar për disa shekuj. Në shekullin e 16-të, fshatarët në ato zona endnin çdo ditë mbi 10 mijë bolte pëlhura të pambukta. Kurse në shekujt e 18-të dhe të 19-të, pëlhurat e pambukta të zonës Songjang eksportoheshin në Evropë dhe Amerikë. Si rezultat, Songjiang u vlerësua si "Vendburimi i veshjeve e gjithë botës".

Bashkëfshatarët ndërtuan një tempull dhe bënë një portret në skulpturë kushtuar Huang Daoposë për të nderuar kujtimin e saj dhe për të lavdëruar virtytet e saj të larta. Edhe sot, shumë turistë, që shkojnë për vizitë në Shangai, nderojnë kujtimin në varrezën e saj, duke qëndruar përpara një monumenti prej guri, ku janë skalitur mbishkrimi për jetën dhe veprimtarinë e saj të ndritur. Është një gjë e rrallë në historinë e lashtë të Kinës që një grua e thjeshtë mbeti e pavdekshme ndër shekuj për meritat e saj. (Zheng)