dëgjoni

Një nga masat e rëndësishme, që mori qeveria kineze për t'u përkujdesur për njerëzit me të meta fizike, është që ata të marrin arsimin e lartë ashtu si njerëzit normalë. Sot në Kinë janë hapur 4 shkolla të larta që pranojnë studentët e rinj vetëm nga radhët e njerëzve me të meta fizike dhe, krahas kësaj, edhe disa shkolla të larta të përgjithshme kanë hapur kurse të posaçme për ta. Kështu, gjithnjë e më shumë njerëz me të meta fizike kanë mundësi të studiojnë në shkolla të larta. Në rubrikën e sotme do t'ju njohim me Institutin e Arsimit Specifik pranë Universitetit të Çangçunit, që është shkolla e parë e lartë në Kinë për njerëzit me të meta fizike.

Korrespondenti ynë intervistoi në këtë shkollë, që gjendet në provincën Gjilin të Kinës Verilindore. Me të hyrë në godinën e mësimdhënieve, ai dëgjoi tinguj të muzikës së pianos dhe këngë të gëzueshme dhe, pasi hyri në auditorin e muzikës, gjeti një vajzë duke i rërë pianos dhe duke kënduar në të njëjtën kohë.

Kjo është vajza Liu Gjançun, një studente e thjeshtë e këtij instituti. Gjatë bisedës me korrespondentin, ajo tha se asaj iu pre një këmbë në moshën 15-vjeçare për shkak të një sëmundjeje të rëndë. Megjithatë ajo nuk u dëshpërua dhe nuk hoqi dorë nga shkollimi. Me përpjekjet e saj këmbëngulëse dhe pas konkurrencës me provime, ajo në moshën 23-vjeçare u pranua si studente e re e fakultetit të shfaqjeve me muzikë të Institutit të Arsimit Specifik pranë Universitetit të Çangçunit. Ajo e ndien veten shumë të gëzuar sepse iu dha mundësi të demonstrojë talentin e saj në muzikë.

"Në çdo semestër unë organizoj disa mbrëmje dhe shfaqje artistike. Drejtuesit e institutit tonë më përkrahin fuqimisht dhe më thonë: 'vazhdo kështu, të hollat nuk përbëjnë problem, sepse instituti do të paguajë. Meqë e ke të vështirë në ecje, instituti do të të dërgojë me makinë. Vazhdo me guxim'. Unë e organizova një program me pjesë koreografike të studentëve shurdhmemecë me titull 'Fusha e blertë', që fitoi çmimin e parë në konkursin artistik kombëtar të studentëve. Gëzohem që kjo demonstroi rezultatin e përpjekjeve të mia në studime."

Instituti i Arsimit Specifik pranë Universitetit të Çangçunit, ku studion Liu Gjançun, u hap në vitin 1987 dhe u bë e para shkollë e lartë posaçërisht për njerëzit me të meta fizike. Me hapjen e tij, të rinjve dhe të rejave me të meta fizike, siç është vajza Liu Gjançun, iu dha mundësi të marrin arsimin e lartë. Tani në këtë institut studiojnë mbi 500 studentë.

Ky institut hapi specialitete të ndryshme, duke u nisur nga veçoritë e studentëve me të meta të ndryshme fizike. Duke marrë parasysh se shurdhmemecët kanë aftësi të fortë në të menduarit figurativ dhe në vëzhgim, instituti hapi për ta specialitetet e projektimit artistik dhe të pikturimit. Meqenëse të verbrit kanë shqisë të fortë të të dëgjuarit, instituti hapi për ta specialitetet e muzikës dhe të masazhit mjekësor. Duke marrë parasysh veçoritë e njerëzve me cen në këmbë, instituti hapi specialitetet e llogaritjes dhe të kompjuterit.

Zv-rektori i këtij instituti, zoti Zhao Ligjun thotë se ata u përpoqën për krijimin e një mjedisi të mirë mësimor. Sot ky institut zhvillon mësimdhëniet me aparate të përparuara, si projektor multifilmi, aparat DVD, sistem polimedia, dhe ka ngritur laboratorë të ndryshëm që janë të përshtatshëm për njerëzit me të meta fizike.

"Kemi laboratorë me kompjuterë përkatësisht për të verbrit dhe për të shurdhrit. Kemi edhe një laborator të internetit, që është një rrjet mësimor ndërkombëtar, ku marrin pjesë sot 13 vende, të cilat mund të shfrytëzojnë bashkarisht dhe njëkohësisht përmbajtjen e mësimdhënies me anë të polimedias. Kjo është një pajisje relativisht e përparuar."

Ky institut ka një bibliotekë me një koleksion prej 200 mijë librash, ndër të cilët ka mbi 7000 libra për të verbrit. Ajo plotëson nevojat e studentëve me të meta fizike.

Studentja Liu Rui, që ka humbur dritën e të dy syve, ka ardhur nga qyteti i largët Çongqing i Kinës Jugperëndimore për studime në Institutin e Arsimit Specifik pranë Universitetit të Çangçunit. Ajo thotë se e ndien veten shumë të gëzuar duke studiuar dhe duke jetuar në këtë institut, jo vetëm sepse instituti ka kushte të mira, por edhe sepse pedagogët dhe studentët kujdesen shumë për njërin-tjetrin.

"Meqenëse kemi humbur dritën e syve, disa prej nesh ndiejnë se ata ndryshojnë shumë nga të tjerët, kurse pedagogët tanë sillen me ne ashtu si me njerëzit noramalë, nuk zënë në gojë fjalët 'shoh' dhe 'nuk shoh', duke e bërë atë një tabu. Pedagogët na kërkojnë që të kemi karakter normal. Besoj se do të mësojmë të dimë se si të jetojmë më tutje."

Meqë arsimi i lartë për të rinjtë dhe të rejat me të meta fizike ka veçori të theksuara, pedagogët e këtij instituti përpiqen të komunikojnë sa më mirë me ta dhe të ngrejnë më tej nivelin vet në mësimdhënie. (Zheng)