dëgjoni

Në vitin 202 para erës së re, Liu Bang, që ishte një nga udhëheqësit e kryengritësve fshatarë në vitet e fundit të dinastisë Çin, themeloi dinastinë Han, që ishte e dyta dinasti feudale dhe unike në historinë kineze, dhe u ngjit në fronin perandorak, duke u bërë shembulli i parë i shpalljes së një fshatari të thjeshtë si perandor në historinë kineze.

Në fund të shekullit të 3-të para erës së re, për shkak të sundimit tiranik të dinastisë Çin, populli u revoltua dhe ngriti furtuna të luftës në shkallë kombëtare për të përmbysur dinastinë Çin. Si rezultat, dolën në krahina të ndryshme mjaft forca të armatosura të kryengritësve fshatarë dhe Liu Bang u bë kreu i një pjese të kryengritësve.

Liu Bang mundi të fitonte luftën dhe ta vinte mbarë vendin nën sundimin e tij për arsye se ai kishte një karakter specifik dhe dinte mirë të komunikonte me të tjerët. Liu Bang, që kishte lindur në një fshat të distriktit Pei të provincës së sotme Gjangsu të Kinës Lindore, përtonte të punonte në ara dhe kishte qejf të miqësohej me sa më shumë njerëz. Ai miqësohej me lloj-lloj njerëzish, me besimtarët e tri feve të nëntë sekteve, me zyrtarët e shtresave të larta dhe me kasapët që thernin bagëti dhe që konsideroheshin si njerëzit e shtresës më të ulët. Kur ai burgosej, drejtorii i burgut e shfajësonte atë; kur atij i mungonin të holla, të tjerët i jepnin bujarisht. Më vonë, pasi ai u bë kreu i kryengritësve, grupi i miqve të tij u bënë forca më besnike e tij, patën merita të mëdha duke e ndihmuar atë në realizimin e kauzës për themelimin e dinastisë Han dhe u bënë ministra dhe funksionarë të rëndësishëm të dinastisë së tij.

Liu Bang dinte të përmbahej, të duronte dhe të toleronte të tjerët. Gjatë luftës për përmbysjen e dinastisë Çin, ai u mor vesh me Xiang Yunë, udhëheqës i pjesës tjetër të kryengritësve, se kush do të merrte i pari kryeqytetin, do të shpallej monarku i vendit. Ai e mori i pari kryeqytetin dhe, pasi hyri në pallatin luksoz perandorak të dinastisë Çin, deshi të mbetej atje për të jetuar si perandor, por u bind nga këshillat e sinqerta të këshilltarëve, dhe dha urdhrin që të mbylleshin pallatet perandorake dhe depot e dinastisë Çin, pastaj tërhoqi trupat e tij nga kryeqyteti dhe i dislokoi në një zonë aty afër.

Liu Bang u soll në mënyrë miqësore me Ziyingin, perandor i brezit të 3-të i dinastisë Çin, që kapitulloi kur trupat e kryengritësve hynë në kryeqytet. Liu Bang mori masa për të qetësuar banorët. Kështu, banorët vunë re se Liu Bang ishte një njeri tolerues dhe trupat e tij ishin të disiplinuara, prandaj shpresonin se ai mund të shpallej perandori i vendit.

Liu Bang ishte një njeri zemërgjerë dhe i zgjuar. Gjatë luftës midis tij dhe udhëheqësit tjetër të kryengritësve Xiang Yu për të marrë në dorë pushtetin, babai dhe gruaja e tij u zunë rob nga Xiang Yu. Në momentin kritik të kundërvënies së acaruar midis të dy palëve, Xiang Yu kërcënoi duke thënë se do të ziente të gjallë babanë e Liu Bangut, por ky i fundit jo vetëm nuk u nxitua, por edhe tha duke qeshur: "Ti dhe unë u betuam dikur për t'u bërë vëllezër të ngushtë, prandaj babai im është edhe babai yt. Në qoftë se ti do të gatuash me mishin e babait, hajde më jep edhe mua një racion supe me mish." Xiang Yu, që nuk donte të bëhej një person që do të shahej nga bota, u detyrua të lironte babanë dhe gruan e Liu Bangut.

Liu Bang, si një njeri me ambicie të madhe, dinte t'i bënte për vete dhe t'i përdorte si duhej personat e talentuar dhe tregohej si burrë me besë, prandaj ai mundi të merrte në dorë pushtetin, duke krijuar një legjendë historike të ngritjes së një fshatari të thjeshtë në fronin perandorak. (Zheng)