dëgjoni

Qu Yuan, politikan i shquar dhe poet patriot kinez i lashtësisë, me të cilin do t'ju njohim në rubrikën e sotme, me virtytet e tij të larta patriotike u bë një shembull për intelektualët kinezë të kohës së lashtë.

Ai jetoi para 2300 vjetëve, gjatë periudhës së Shteteve Ndërluftuese në historinë kineze, kur pushteti qendror i dinastisë Zhou kishte mbetur sa për sy e faqe dhe principatat e saj luftonin për vite me radhë kundër njëra tjetrës për të vendosur hegjemoninë. Në atë periudhë, shtetet Çin, Çi dhe Çu ishin më të fuqishmet nga të gjitha principatat. Qu Yuan, që ishte një nga pasardhësit e mbretit të mëparshëm të shtetit Çu, ishte i talentuar dhe me njohuri të gjera, kishte ideal dhe largpamësi dhe u bë ministër i besuar i mbretit të atëhershëm, Huaivang.

Për të realizuar kauzën e shtetit Çu për ribashkimin e vendit, duke marrë parasysh realitetin e turbullirave të luftës midis principatave të ndryshme, Qu Yuan parashtroi tezat për reformën brenda shtetit Çu dhe për aleancën me shtetin Çi në luftën kundër shtetit Çin. Tezat e tij dhanë rezultate të dukshme, mirëpo, meqenëse u prekën interesat e shtresave të larta sunduese, konkubina e mbretit Huaivang, në bashkëpunim me disa ministra djallëzorë, i vunë atij bërrylin dhe i mngritën grackën, e si rrjedhim, mbreti mediokër Huaivang e internoi Qu Yuan në një zonë të largët. Për shkak se aleanca Çi-Çu u minua, mbreti Huaivang pësoi disfatë në luftën kundër shtetit Çin dhe vdiq jashtë shtetit të tij. Pasi biri i tij, Xiangvang, trashëgoi fronin e internoi Qu Yuanin në një zonë akoma më të largët.

Në vitin 278 para erës së re, trupat ushtarake të shtetit Çin pushtuan kryeqytetin e shtetit Çu. Kur mori vesh lajmin për zhdukjen e shtetit të tij, Qu Yuan, që ishte i internuar prej kohësh, u hidhërua pa masë. Duke qenë tepër i dëshpëruar, ai erdhi me flokë të ngatërruar te lumi Miluo dhe mbyti veten duke mbajtur në prehër një gur të madh.

Qu Yuan ishte i pari poet i madh romantik në historinë e letërsisë kineze, që filloi i pari romantizmin në krijimtarinë poetike në Kinë. Pikërisht gjatë viteve kur ishte i internuar, ai krijoi veprat e tij të shkëlqyeshme "Lisao" që do të thotë "Trishtimi i të internuarit", "Tianven" që do të thotë "I bëj pyetje perëndisë", "Gjiuge" që do të thotë "Kënga e moralit në nëntë drejtime" dhe vepra të tjera. Brezat e mëvonshëm i përmblodhën veprat e tij në librin "Çu Ci " që do të thotë "Vëllimet poetike të shtetit Çu".

Sipas gojëdhënave, Qu Yuan u vetëmbyt në lumin Miluo në ditën e 5-të të muajit të 5-të sipas kalendarit tradicional kinez që quhet "kalendari hënor" ose "kalendari bujqësor". Me të marrë vesh lajmin për mbytjen e Qu Yuanit, peshkatarët dhe banorët u mblodhën në breg dhe u munduan për ta nxjerrë trupin e tij, duke hedhur në lumë vezë të ziera dhe oriz të mbledhur shuk me gjethe bambuje, me qëllim që peshqit të mos e kafshonin trupin e tij. Duke filluar nga ajo ditë, dita e 5-të e muajit të 5-të u bë një festë tradicionale kineze, që quhet "Festa e varkave të dragonjve". Në vitin 1953, Këshilli Botëror i Paqes e përfshiu emrin e Qu Yuanit në listën e "Katër figurave të famshme të kulturës". (Zheng)