Deng Yaping paraqitej shumë mirë në stërvitje dhe hyri normalisht në ekipin e qytetit, por për shkak të shtatit të shkurtër, ajo nuk u pranua nga ekipi i provincës. Por Deng Yaping nuk u ligështua dhe përqendrohej në stërvitjet e përditshme. Dhe kur ishte 10 vjeçare, ajo fitoi dy tituj kampione në kampionatin e pingpongut për të rinj të Kinës dhe kështu u pranua nga ekipi i provincës. Në vitin 1988 në kampionatin e pingpongut të Kinës, Deng Yaping mori një titull kampione në garën për femra si çift dhe një titull nënkampione për femra si individ, pastaj ajo hyri në kombëtaren kineze të pingpongut.

Një vit më pas, Deng Yaping mori pjesë në kampionatin e 40-të botëror të pingpongut dhe bëri të vetin titullin kampione për femra si çift. Në vitin 1991 në kampionatin e 41-të botëror, ajo u shpall kampione për femra si individ, duke u përcaktuar si kryelojtarja e kombëtares kineze. Në vitin 1992 në Lojërat Olimpike të Barcelonës, Deng Yaping arriti kulmin e parë të karrierës së saj sportive. Ajo mposhti të gjitha rivalet e saj, duke fituar medaljet e arta për femra si çift dhe si individ. Krahas këtyre, po atë vit ajo fitoi edhe titujt kampione në pothuajse të gjitha kampionatet e rëndësishme botërore dhe u quajt si gjigante e vogël e pingpongut.

Në Lojërat Olimpike, Deng Yaping 19-vjeçare i shfaqi të gjithë botës një energji të jashtëzakonshme. Sa herë fitonte pikë, ajo thërriste me zë të lartë, duke tundur grushtin. Energjia e saj e posaçme e bëri për vete presidentin e atëhershëm të Komitetit Olimpik Ndërkombëtar Samaranç, i cili premtoi se nëse Deng Yaping do të fitonte titullin kampione, ai do t'ia jepte vetë asaj medaljen e artë. Ashtu siç pritej, Deng Yaping bëri të vetin titullin kampione për femra si individ dhe Samarançi nuk e hëngri fjalën dhe ia vuri me dorën e vet Deng Yaping-ut medaljen e artë olimpike, duke e goditur lehtë në faqen e saj. Krahas këtij titulli kampione, Deng Yaping fitoi edhe një medalje të artë për femra si çift, duke u bërë sportisti i vetëm kinez që fitoi 2 medalje të arta në Barcelonë.

Megjithëse Deng Yaping është e shkurtër dhe me cilësi jo të përshtatshme fizike, ajo nuk u ligështua dhe u ngjit më në fund në podin më të lartë të sportit. Gjatë stërvitjes në kombëtare, Deng Yaping ishte lojtarja më e zellshme dhe harxhonte shumë kohë në fushën e stërvitjes. Çdo herë në stërvitje, ajo merrte me vete dy palë këpucë dhe stërvitej gjithmonë me thes me rërë të lidhur në këmbë. Suksesi i Deng Yaping-it është i lidhur ngushtë me vullnetin e saj të fortë. Kënga që i pëlqen më shumë asaj është "E ardhmja ime nuk është një ëndërr". Ëndrra e saj është që të ngjitet në majën më të lartë të sportit dhe Deng Yaping beson që ëndrra e saj do të realizohet me siguri në të ardhmen.

Deng Yaping është pingpongistja e vetme që ka fituar dy herë rresht medaljen e artë olimpike për femra si individ. Në vitin 1997, ajo u largua nga sporti dhe studioi me radhë në Universitetin Tsinhua, Universitetin e Kembrixhit dhe në Universitetin e Notingemit dhe mori një gradë shkencore për gjuhën angleze. Në vitin 2002, Deng Yaping punoi në komisionin e moralit dhe komisionin e mjedisit të Komitetit Ndërkombëtar Olimpik. Ndërsa në vitin 2003, Deng Yaping hyri në komitetin organizator të Lojërave Olimpike të Pekinit dhe punon për zhvillimin e tregut.

Deng Yaping u martua me një ish-shokun e saj të ekipit dhe tani banon në Pekin. Ajo i tha gazetarit se tani ëndrra e saj është që të organizojë bashkë me shokët e saj Lojëra Olimpike të suksesshme. (Jiang Lei)