Ky mësim nuk u zhvillua në ndonjë klasë të zakonshme, por në një sallë vallëzimi në qendrën e aktiviteteve kulturore e sportive në Lagjen Dongsi të Pekinit. Një vullnetare e re i ndihmon nxënësit e saj të bëjnë praktikë për të pyetur për rrugët në anglisht, kurse 40 a 50 nxënësit e saj janë të moshës mesatare 59 vjeçare.

Si një pjesë e zonës së vjetër urbanistike të Pekinit, Lagja Dongsi e Pekinit ka kryesisht banorë të thjeshtë dhe shumë pak prej tyre mund të flasin anglisht. Por ata mund të takojnë pothuajse çdo ditë me të huaj nga vende të ndryshme të botës, sepse atje janë përqëndruar shumë monumente të lashta dhe banesa tradicionale të Pekinit. Duke ecur nëpër rrugicat me zigzage, turistët e huaj shpesh humbin rrugën. Në të kaluarën për shkak të pengesës gjuhësore, banorët e atjeshëm nuk mund t'i ndihmonin të huajt, por tani kjo gjendje ka ndryshuar.

"Një ditë në rrugicën ku banoj unë erdhën dy të huaj dhe hynë aty duke drejtuar me dorë biçikletat. Por kjo është një rrugicë qorre, nuk mund të shkonin më tej. Unë u thashë atyre 'Jo, jo' dhe i pyeta 'Ku?' Ata m'u përgjigjën 'Itali'. Kështu kuptava se ata ishin italianë dhe unë u tregova me gishta e gjeste se 'Përpara nuk kishte dalje dhe se ata mund të ktheheshin dhe shkonin drejtë, pastaj majtas, e më pas djathtas'. Ata e kuptuan më në fund dhe më thanë 'Faleminderit!' dhe 'Mirupafshim! Vetëm me këto pak fjalë të thjeshta, unë munda të ndihmoj të tjerët, pra duhet të mësojmë.'"

Këto fjalë i tha e moshuara Hu, që banon në Lagjen Dongsi të Pekinit. Kjo është eksperienca e saj. 3 Muaj më parë, ajo mori pjesë në mësimin e anglishtes në lagje. Megjithëse mësimi zhvillohet për vetëm 2 orë në fundjavë, ajo përsërit çdo ditë fjalët e fjalitë që ka mësuar.

Zonjusha Cao Fang, që merret me shitjen e produkteve të naftës, është një vullnetare në klasën e anglishtes të lagjeve të Pekinit. Ajo i tha korrespondentit se në Pekin ka mbi 300 vullnetarë si ajo, të cilat janë diplomantët e universitetit dhe kanë bazë të mirë të anglishtes. Para funksionimit si vullnetar, ata janë përgatitur, në veçanti, nga shkolla të famshme të gjuhës. Në ditë të zakonshme, ata kanë punët e veta, kurse në fundjavë shkojnë në lagje të ndryshme për dhënien e mësimit të anglishtes. Duke folur për nxënësit e saj, Cao Fang tha:

"Zakonisht të moshuarit nuk mund të krahasohen me nxënësit e rinj të shkollave në mësimin e gjuhës, por ata kanë entuziazëm të madh dhe mësojnë me zell, sepse Lojërat Olimpike do të organizohen në qytetin e tyre."

Tani në 23 lagje ndër mbi 100 lagje të Pekinit janë hapur klasat e anglishtes, ashtu si në Lagjen Dongsi. Sipas planifikimit të Bashkisë së Qytetit të Pekinit, para Lojërave Olimpike të vitit 2008, do të arrihet objektivi që 4 deri 6 milionë pekinas të flasin anglisht dhe kjo shifër zë afro 30% të popullsisë së Pekinit. Për të realizuar këtë objektiv, Bashkia e Qytetit të Pekinit bashkëpunon me shkollat e gjuhës në përgatitjen e vullnetarëve, nëpërmjet të cilëve nxitet rryma e mësimit të anglishtes nga pekinasit, me qëllim që çdo pjesëmarrës i Lojërave Olimpike të vitit 2008 të ndiejë hapjen dhe miqësitë e Pekinit. (Wang Lei)