Gjatë qëndrimit në Shqipëri për të intervistuar kineastë veteranë shqiptarë të disa filmave shqiptarë të mirëpritur në Kinë, grupi televiziv kinez shkoi edhe në shtëpinë e shkrimtarit të madh shqiptar Dritëro Agolli dhe mori një intervistë prej tij.

Shkrimtari Dritëro Agolli dhe bashkëshortja e tij e pritën ngrohtësisht grupin në dhomën e pritjes të tyre karakteristike shqiptare, që ishte e stolisur shumë bukur me piktura dhe gdhendje artistike në mur. Grupi kinez e intervistoi z. Dritëro në bibliotekën e tij me shumë libra të çmuara.

Gjatë intervistës për grupin televiziv kinez, z Dritëro Agolli, pas rrëfimeve rreth filmit "I teti në bronz", tregoi edhe për filmin "Horizonte të hapura". Lidhur me krijimin e skenarit të këtij filmi, z. Dritëro Agolli u tregoi në radhë të parë heroizmin e personazhit burimor të heroit të filmit Adem Reka: "Në "Horizonte të hapura" unë nuk kisha gjë shkruar roman, është skenar i bërë nga fillimi, nuk është nga ndonjë vepër letrare. Dhe kjo ndodhi sepse heroi i këtij filmi është një njeri i vërtetë, quhet Adem Reka. Ai bëri një heroizëm të madh në portin e Durrësit me bigën që punonte. Ajo do të përmbytej, do të shkatërrohej. Ai e shpëtoi, mundi që ta lidhë atë në port, në kalatë. Por teli që e mbante lidhur u këput, dhe i ra dhe e vrau. Kjo ngjarje jete, e një heroizmi, edhe për ndërtimin e një jete të re dhe për të mbrojtur pasurinë e përbashkët shtetërore, që e shpëtoi këtë dhe dha jetën e vet, më tërhoqi".
Pasi i njohu korrespondentët me heroizmin e Adem Rekës, z. Dritëro Agolli foli edhe për procesin e krijimit të skenarit të filmit "Horizonte të hapura". Ai tha:"Fillimisht bëra një reportazh të gjatë në gazetë. Për këtë mua më ndihmoi sekretari i parë i partisë të qytetit të Durrësit Iliaz Reka. Ai e kishte Adem Rekën kushëri të parë. Shkuam bashkë me Viktorin te sekretari, në shtëpinë e tij. Ai ishte një njeri shumë i mirë, i kulturuar, ishte njeri që kuptonte, nuk ishte nga ata sekretarët dogmatikë, "Rroftë partia" siç thoshin atëherë, ishte i arsyeshëm. Ai më tregoi për jetën e Adem Rekës, për personazhin kryesor që është në film, por dhe për disa probleme të tjera burokratike që kishin ndodhur në portin e Durrësit, që u bënë edhe shkak për vrasjen e tij. Unë desha që të kishte një konflikt jo thjesht me natyrën, por desha të kishte edhe një konflikt shoqëror, që ja se çfarë mund të bëjë burokracia, d.m.th. forcat burokratike bashkë me forcat e natyrës, e vranë heroin e filmit. Domethënë nuk janë vetëm valët e detit dhe erërat, nuk është tajfuni vetëm etj, por janë edhe këto forca burokratike, të cilat e shpunë në vdekje këtë personazh. Nga kjo anë, ky film pati sukses, sepse po të ishte vetëm me forcat e natyrës, të ishte me valët e detit etj., nuk do të kishte sukses. Por ne me Viktor Gjikën, regjisorin, vumë edhe këto anë të tjera, këto fatkeqësitë, burokracinë. Por vumë edhe dembelët, që sillen vërdallë, siç është një personazh Robert Çamçakizi, që vete me vajzat, ishte vagabond, huligan. Vumë edhe këto për t'i dhënë filmit karakter. Se ishin të vërteta ngjarjet, sepse në portin e Durrësit vinin edhe me të huaj. Filmi doli me sukses. Edhe këtë film e dha edhe televizioni i Beogradit."
Pasi u tregoi korrespondentëve për procesin dhe objektivin e krijimit të skenarit të këtij filmi, z. Dritëro Agolli rrëfeu edhe për bashkëpunimin me Viktor Gjikën në këtë film dhe për personazhet e tjera të krijuara prej tij. Ai tha : "Me Viktorin unë kam bërë disa filma, jo vetëm filma artistikë, por edhe filma dokumentarë. Viktori ka bërë një film edhe nga një roman imi, "Njeriu me top". Ai e ka bërë vetë skenarin dhe ka dalë edhe ai një film mjaft i mirë. Edhe sot, megjithëse është një shoqëri plurariste demokratike, filmat e asaj periudhe të socializmit jepen në televizionin tonë, jepen në disa kanale, ka kërkesa shumë për t'i dhënë nga publiku, sepse shohin jetën e dikurshme të tyre njerëzit, kanë një nostalgji, gjejnë ato përpjekjet e tyre për ndërtimin e një jete të re, prandaj edhe sot kanë një sukses të arsyeshëm. " ( Zhai)