Këtë vit, Jiao Bo botoi albumin e fotografive "Prindërit". 120 fotografi të albumit kanë shënuar jetesën e një çifti të moshuar fshatarësh gjatë 30 vjetëve, për shembull: punimin e prindërve në arë, nënën që mban për krahu nipin etj. Ky album është vazhdimësia e ekspozitës së fotografive "Prindërit" të vitit 1998. Kjo ekspozitë u zhvillua në mbi 10 provinca e qytete dhe mbi 1000 shkolla të larta, ndërsa shikuesit i kaluan 1 milionët. Pas vizitës në ekspozitë, shumë shikues derdhën lot, dhe shumë prej tyre shkuan në vendlindje për të vizituar prindërit. Shikuesit e rinj u bënë thirrje njerëzve të përkujdesen për prindërit. Jiao Bo u shpreh se atij nuk i kishte shkuar mendja që kjo ekspozitë do të ketë ndikim aq të madh. Ai tha:

"Jeta e prindërve të mi ka përfaqësuar jetën e shumë njerëzve të zakonshëm. Jam i mendimit se ky është shkaku pse shumë shikues derdhën lot pas vizitës në ekspozitë. Në fillim, unë vetëm desha të bëj një gjë me vlerë për prindërit dhe nuk desha të bëhem i famshëm ose të fitoj ndonjë çmim për shkak të kësaj ekspozite. Por nuk më kishte shkuar mendja që kjo ekspozitë do të prekte kaq shumë njerëz."

50-vjeçari Jiao Bo ka lindur në një fshat të vogël dhe të varfër malor të qytetit Zibo të provincës Shandong në Kinën lindore. Kur ishte në klasën e 4-t të shkollës fillore, për shkak të varfërisë, babai i Jiao Bosë u detyrua të largohej nga shkolla, prandaj ai shpresonte që fëmijët e tij do të kenë njohuri. Kur ishte në moshën 15-vjeçare, Jiao Bo kaloi provimin e pranimit të mësuesit dhe u bë mësues në një fshat tjetër. Babai i Jiao Bosë ishte shumë i emocionuar, ai shiti lëndë druri dhe bleu me 300 juanë një biçikletë, një orë dhe një pallto për Jiao Bonë. Në atë kohë, babai i Jiao Bosë siguronte vetëm 3 juanë të ardhura në muaj.

Jiao Bo i ndiente ndjenjat e thella të prindërve për të dhe u përpoq t'ua kthejë të mirën atyre në mënyra të ndryshme. Në vitin 1974, Jiao Bo huajti nga kolegu një aparat fotografik dhe me të fotografoi për herë të parë prindërit. Ajo është fotografia e parë e prindërve të tij. Pas kësaj, sa herë që Jiao Bo shkonte në shtëpi, ai fotografonte prindërit. Për të ngritur nivelin si fotograf, Jiao Bo mësoi shumë njohuri fotografike dhe qysh nga ajo kohë, ai shpresonte të bëhej një fotograf profesionist. Në vitin 1983, Jiao Bo u pranua në Institutin e Arsimit të Zibos. Në këtë shkollë, Jiao Bo krijoi shoqatën fotografike. Pas diplomimit, Jiao Bo hyri në një gazetë dhe u bë një gazetar fotografie. Jiao Bo është i mendimit se aparati fotografik mund t'i ruajë prindërit në fotografi. Ai tha:

"Kam ndjenja të thella për prindërit dhe nuk dua t'i humb ata. Por në fakt, çdo njeri do të vdesë. Jam i mendimit se aparati fotografik është një mjet i mirë që mund të shënojë gëzimin, hidhërimin, pamjen dhe trupin e prindërve."

Teknologjia fotografike e Jiao Bosë u ngrit shumë shpejt dhe ai filloi të punojë në Pekin. Megjithatë, çdo muaj ai shkonte në vendlindje për të fotografuar prindërit. Në vitin 1998, veprat fotografike të Jiao Bosë fituan çmimin më të lartë të Konkursit Ndërkombëtar Fotografik "Çmimin e kontributit për njerëzimin". Me rastin e 86-vjetorit të lindjes së nënës, Jiao Bo zhvilloi në pallatin kryesor artistik të Kinës - Galerinë e Artit të Kinës ekspozitën e fotografive "Prindërit".

Në vitin 2000, Jiao Bo filloi t'i fotografojë prindërit me aparatin digjital fotografik deri sa ata vdiqën. Jiao Bo nxorri gjithsej 12 mijë fotografi. Këto fotografi shënuan jo vetëm pamjen e prindërve, por edhe ndryshimet shoqërore të fshatit kinez. Specialistët komentuan: "Fotografitë e Jiao Bosë jo vetëm kanë ruajtur prindërit, por edhe kanë shënuar historinë."

Tani Jiao Bo vazhdon punën e vet fotografike e njëkohësisht ai po sistemon fotografitë e prindërve. Ai në ka plan të botojë edhe një libër për të gjithë prindërit. (Fani)