Të dashur lexues, po japim rubrikën "Tregime dhe legjenda kineze". Sot do të rrëfejmë tregimin me titull "Zou Gji ia mbushi mendjen mbretit Vei-vang".

Gjatë periudhës së Shteteve Ndërluftuese, meqë shteti Çi mori një sërë masash reformuese, në ekonominë e tij u krijua një gjendje e lulëzimit të paparë dhe populli filloi të lavdëronte mbretin Vei-vang. Në këto rrethana, mbretit iu rrit mendja dhe nuk iavinte veshin kritikave. Kjo e shqetësoi pa masë kryeministrin Zou Gji. Ai mendonte si e si t'ia mbushte mendjen mbretit që të dëgjonte vërejtjet e ndryshme.

Një mëngjes, Zou Gji u vesh mirë dhe u pa në pasqyrë. Pastaj ktheu kokën dhe pyeti të shoqen: "Po të më krahasosh mua me zotin Shy, kush është më i pashëm.? " E shoqja iu përgjigj: "Ju jeni shumë më i pashëm se ai." Zou Gji nuk e besoi plotësisht të shoqen dhe për të njëjtë gjë pyeti shërbëtoren e tij, por edhe ajo iu përgjigj njësoj. Të nesërmen, erdhi një mysafir në shtëpi dhe gjatë muhabetit ai pyeti mysafirin për të njjtën gjë dhe mysafiri iu përgjigj: "Oho, ju jeni shumë më i pashëm se zoti Shy!"

Një ditë tjetër, zoti Shy erdhi për vizitë në shtëpi dhe në biedëd e shpër Zou Gji e vëzhgoi me kujdes dhe krijoi bindjen se zoti Shy ishte më i pashëm se ai vetë. Megjithatë pas ikjes së zotit Shy, Zou Gji u pa edhe njëbërë në pasqyrë dhe vetja iu duk se nuk mund të krahasohej me zotin Shy. Ai ra në mendime dhe më në fund i kuptoi të gjitha.

Të nesërmen në mëngjes, Zou Gji hyri në oborrin mbretëror, takoi mbretin Vei-vang dhe tha: "Unë nuk jam më i pashëm në krahasim me zoti Shy, por ime shoqje, shërbëtorja ime dhe mysafiri im thonë se unë jam më i pashëm se zoti Shy. A e dini pse? Sepse ime shoqje më do shumë, shërbëtorja ime ka frikë nga unë dhe mysafiri kërkon diçka nga unë. Kjo gjë ma freskoi mendjen. Edhe ju jeni i mashtruar si unë. Sot në shtetin Çi, ndër gratë e oborrit mbretëror që të mos ju mbajë me hatër; asnjë nga ministrat dhe funksionarët që të mos ketë frikë nga ju; në territorin tonë nuk gjendet ndokush që mund të mos kërkojë diçka nga ju. Për këto arsye, ju dëgjoni vetëm lëvdata dhe nuk dëgjoni kritika."

Pas këtyre fjalëve, Çi Vei-vang u bind dhe lëshoi një dekret ku thuhej: "Ai ministër ose njeri i thjeshtë nga populli që do të më kritikojë për gabimet e mia, do të fitojë çmimin e parë; ai që do të ma dërgojën me shkrim kritikë do të fitojë çmimin e dytë dhe ai që do të flasë në rrugë ose në pazar për gabimet e mia, do të fitojë çmimin e tretë. " Me të shpallur dekretin, shumë ministra dhe njerëz nga populli shkuan për të paraqitur vërejtjet e tyre dhe tek porta u grumbulluan aq shumë njerëz saqë atje u bë si një pazar.

Të dashur lexues, dhamë rubrikën "Tregime dhe legjenda kineze".