Libri"Çudirat e shënuara në Laiozhai"është një përmbledhje me tregime të shkrimtarit kinez të shekullit të 17-të Pu Song Ling. Njër nga 400 tregimet e kësaj përmbledhjeje është edhe ai me titull "Dy ujq", në të cilin autori u kujton lexuesve të kenë kujdes për t'u mbrojtur nga sulmi i kundërshtarit të fshehtë. Teksti i plotë i tregimit vijon më poshtë:

Na ishte dikur një kasap, i cili po udhëtonte natën vonë për t'u kthyer në shtëpi. Në të dy koshat e tij , që i mbante mbi sup me një shkop, kishte mbaruar mishi dhe kishin mbetur vetëm disa kocka. Rrugës, ai u hasi dy ujq, të cilët e ndoqën atë për një copë rrug të gjatë.

Kasapi kishte shumë frikë dhe, herë pas here, u hidhte ujqve ndonjë kockë. Sa herë që ai hidhte një kockë, njëri prej dy ujqve ndalej për të brejtur kockën, kurse tjetri vazhdonte të ndiqte kasapin. Atëherë, ai detyrohej të hidhte një kockë tjetër. Atëherë ujku i dytë ndalej për të kapur kockën dhe i pari vinte përsëri. Kockat kishin mbaruar, por dy ujqit e ndiqnin si më parë, duke ecur krah për krah. Kasapi ndodhej në rrezik të madh. Ai kishte frikë se mos dy bishat e egra do ta sulmonin nga të dy anët: nga përpara dhe nga prapa. Ai vështroi rreth e rrotull dhe vuri re një lëmë, ku ishte një mullar i madh me kashtë gruri, që kishte përsipër një mbulesë me mbulesë dhe dukej si një kodër. Kasapi shkoi me vrap pranë mullarit, e mbështeti shpinën pas tij, la koshat përdhe dhe mori thikën në dorë.

Ujqit nuk guxonin të sulmonin, por vështronin me etje. Pas pak kohe, njëri ujk u largua, kurse tjetri u ulndenjur si një qen. Pas një kohe të gjatë, ujku bëri sikur ishte i lodhur dhe mbylli sytë. Kasapi u ngrit befasisht, ia çau kokën me thikë, e goditi edhe disa herë dhe e vrau. Ai u bë gati të nisej për të vazhduar rrugën. Kur shkoi prapa mullarit me kashtë, ai vuri re se ujku tjetër, që ishte larguar, ishte futur brenda mullarit dhe kishte ndër mend ta sulmonte atë nga prapa, duke bërë një tunel. Gjysmën e trupit e kishte futur brenda mullarit dhe kishte lënë jashtë vetëm bishtin dhe pjesën e prapme të kurrizit. Kasapi ia preu me thikë këmbët nga prapa dhe e vrau.

Vetëm atëherë, kasapi kuptoi se ujku, që ishte përpara, kishte për qëllim të mashtronte gjahun e tyre, duke u hequr si i lodhur dhe i fjetur, dhe të ndihmonte ujkun tjetër në sulmin nga prapa. Ah! Edhe ujqërit janë kafshë dinake. Por, meqenëse të dy ujqërit u vranë brenda një kohe të shkurtër, pyesim se sa mund të zgjaste jeta e bishave të egra, edhe pse ndërrojnë manorrat? Kjo nuk bën gjë tjetër veçse na bën të qeshim. (Zheng)