Tani shkollimi i lartë në Kinë nuk është arsim i detyrueshëm. Një student duhet të dorëzojë çdo vit rreth 6 mijë yuanë për shpenzimet e shkollimit, pastaj plus shpenzimet konviktore dhe ato të jetesës etj., shpenzimet e një studenti për një vit do të arrijnë në afro 10 mijë yuanë. Këto shpenzime mund t'i përballojnë familjet që kanë kushte të mira ekonomike, kurse ato familje me kushte të vështira ekonomike, sidomos familjet fshatare të disa zonave të varfra nuk mund t'i përballojnë dot.

Liu Yu nga fshati i provincës Anhui u pranua nga Universiteti Jiaotong i Pekinit. Pasi mori njoftimin e Universitetit për regjistrim, ajo ishte e gëzuar dhe njëkohësisht e shqetësuar, sepse familja e saj ka kushte shumë të vështira ekonomike, katër fëmijë po studiojnë në shkollë dhe nuk ka para të mjafta për shpenzimet e saj në shkollë të lartë.

Krahas marrjes së njoftimit të shkollës për regjistrim në Universitet, Liu Yu u njoftua se mund të zgjidhet problemi i shpenzimeve nëpërmjet marrjes së kredisë shtetërore për ndihmë të studentëve.

Ajo tha: "Kur shkova në Universitet dhe i tregova pedagogut se nuk kam para për të paguar shpenzimet e shkollimit, ai më la të kaloja në 'kanalin e gjelbër', domethënë të regjistrohem në shkollë dhe pastaj t'i paraqes kërkesën sektorit përkatës për të më dhënë kredinë shtetërore për të zgjidhur problemin e shpenzimeve të shkollimit."

Liu Yu tha se "kanali i gjelbër" është një mënyrë e posaçme e shkollës për regjistrimin e studentëve të varfër në shkollë. Studentët me kushte të vështira ekonomike do të regjistrohen në shkollë dhe do të vendosen në konvikte pa i dorëzuar paraprakisht shpenzimet e shkollës dhe shpenzimet e konviktit.

Pastaj Liu Yu filloi të paraqesë kërkesën e marrjes së kredisë shtetërore në ndihmë të studimeve me një shumë prej 6 mijë yuanësh për çdo vit. Me këto para mund të zgjidhet në përgjithësi problemi i shpenzimeve të shkollimit të Liu Yusë, por studentët me kushte të vështira ekonomike, siç është ajo, mund t'i paraqesin kërkesë edhe shkollës për t'u dhënë  punë jashtë orarit të mësimeve brenda shkollës, si në mencë, restorant ose supermarketet e shkollës. Me paratë e fituara prej tyre nga puna jashtë orarit të mësimeve, ata mund të paguajnë shpenzimet për jetën e përditshme dhe për banimin në konvikt. Përveç këtyre qeveria u jep studentëve me kushte të vështira ekonomike edhe një subvencion jetësor prej 150 yuanësh në çdo muaj. Sigurisht rruga më e mirë për Liu Yu do të jetë sigurimi i notave të mira gjatë studimeve e provimeve në shkollë në mënyrë që të fitojë edhe bursa të ndryshme të shtetit dhe të shkollës.

Sipas të dhënave statistikore, deri tani numri i studentëve në shkollat e Kinës është 13 milionë e 500 mijë, ndër ta studentë nga familje të varfra siç është Liu Yu, janë rreth 2 milionë e 600 mijë, duke zënë 19% të tyre. Për t'i ndihmuar ata në kryerjen normale të studimeve, qeveria kineze dhe shkollat e larta kanë marrë shumë masa, si dhënia e kredive shtetërore, dhënia e bursave të shtetit, ose zënia me punë për t'i  ndihmuar ata e pakësimi a heqja e shpenzimeve të shkollimit, si dhe dhënia e subvencioneve për ta etj.

Qysh nga viti i kaluar sektorët përkatës të Kinës i kanë kaluar bursat shtetërore që ishin vetëm për studentët me nota të mira, edhe në bursa të ndihmës kryesisht për studentët me kushte të vështira ekonomike, duke ngritur shumën e bursave në një miliard yuanë nga 200 milionë yuanë që ishte. ( Daming )